غزه، مظلوميت به تاراج رفته

غزه، مظلوميت به تاراج رفته

اول؛

مسلمانان با جمعيت‌ بالاي يک و نيم ميلياردي (حدود 21 درصد جمعيت جهان) و ‌داشتن 70 درصد منابع انرژي دنيا و 40 درصد صادرات مواد خام و برخورداري از مناطق مهم و استراتژيک جهاني مانند تنگه‌ي هرمز، کانال سوئز، تنگه جبل الطارق و... و با 11000 کيلومتر طول و 5000 کيلومتر عرض و سازمان‌هاي عريض و طويل سياسي و اقتصادي و ديني و مذهبي و فرهنگي، هنوز نتوانسته‌اند از اعتبار و آبروي خود دفاع کنند.

به‌راستي دولت‌ها و سازمان‌هايي‌که در برابر تعدي و تجاوز به خود سکوت کرده‌اند و با بي‌تفاوتي، شاهد بد‌ترين نوع تجاوز و قتل و غارت کشورهاي مسلمان عراق، سوريه، افغانستان، فلسطين و جنايات بي‌شمار اسرائيل غاصب در حق مردم بي‌دفاع در غزه و... هستند، در کدام جايگاه انساني مي‌توانند قرار بگيرند؟

اصولي‎که ما را انسان مي‌نامند، چيزي جز حميت و غيرت و تعقل و تفکر نيست و کسي‎که از اين مرام‌ها نداشته باشد، فرقش با آن گاوميشي که به ديدن هجوم گرگ‌هاي وحشي به هم‎نوع خود ايستاده است، چيست؟

اين همه سازمان بين‌المللي براي دفاع از انسان‌ها راه‌اندازي شده‌اند تا حقوق بشر پايمال نشود. اگر خون من مسلمان ريخته شود پيش‌کش، اگر سرزمين ممالک اسلامي غصب شود و آن‌ها ساکت ايستاده باشند، حرفي نيست. اگر به نواميس ما تجاوز کنند و کودکان و پيران ما ناجوان‎مردانه قتل عام شوند، نمي‌توانم به آن‌ها اعتراض کنم و اين حق را به خودم نمي‌دهم که آن‌ها را محکوم کنم، چون آن‌ها حق دارند براي سربلندي لابي صهيونيزم هر کار که دل‎شان بخواهد با ما بکنند.

‌من کاري با اتحاديه اروپا ندارم. من با سازمان ملل که در حاکميت قلدران قداره‌کش هستند، کاري ندارم. با سازمان نظامي ناتو که در راستاي جنگ‌هاي خود ساخته وارد خاورميانه شده کار ندارم؛ اما اگر امت واحده اسلامي عليه حاکمان خود که در برابر اين گونه قتل و تجاوز و ددمنشي رژيم صهيونيستي سکوت کرده‌اند، شعله‌ور مي‌گشت، مصيبت‌هاي عظيم امروز را نداشتيم.

دوم‌؛

 امروزه غزه نماد تمام عيار لگدمال شدن غيرت مسلمانان است و از بي‌تفاوتي ما مسلمانان است که غرق خون و آتش و دود شده است. زنان و کودکان مسلماني‎که در غزه ‌فجيعانه قتل‌عام مي‌شوند، نتيجه‌ي عدم حس نوع دوستي ماست و از آن بالا‌تر حاصل رفتار بسيار بد انديشمندان و صاحب نظران و علماي ديني و سياسي و اجتماعي جوامع اسلامي است.

تا کي و تا کجا بايد شاهد بي‌حرمتي اجنبي‌ها بر مسلمانان باشيم؟

آيا غصب فلسطين کافي نيست؟

آيا تبديل سوريه به تلي از خاکستر و کشتار و قتل عام‌هاي وحشيانه در عراق بس نيست تا ما را از اين رخوت و سستي و سکوت خفت بار بيرون بياورد.؟

آيا اگر اين سکوت تداوم يابد غزه آخرين قتلگاه مسلمين خواهد بود و اين ماجرا در جايي ديگر از ممالک اسلامي تکرار نخواهد شد؟

تا کي ذلت را تحمل کنيم و نظاره‌گر تهاجم اهريمنان به جان و مال و نواميس مسلمين باشيم؟

اگر سران خيانتکار برخي کشورهاي اسلامي براي حفظ حکومت خود شريک اين جنايات هستند، وظايف امت اسلامي که ساقط نشده است. اين سکوت آن‌ها، چيزي جز نکبت و شرم‎ساري، سرگشتگي و حقارت براي جهان اسلام ارمغاني نخواهد داشت.

اگر دولت‌ها به وظايف خود عمل نمي‌کنند، ملت‌ها بايد تکليف خود را انجام دهند و به فرياد‌رسي مظلومان و بي‌گناهان غزه بشتابند.

کجايند شمشيرهاي بران مردان عرب؟

 کجا رفت شهامت و جنگاوري امت اسلامي و عربي؟

کجايند جمال عبدالناصر‌ها و صلاح الدين‌ها و...؟

امت اسلامي و عربي! امروز روز خروش و فرياد و عمل شماست. تا دير نشده بپا خيزيد تا پاره‌اي ديگر از ممالک اسلامي جولانگاه سگان وحشي نشود!

بپا خيزيد که تعلل امروز فرداي دشوارتري را براي‎مان ترسيم خواهد کرد. اگر امروز به فرياد مردم غزه نرسيم فردا چه کسي به فرياد ما خواهد رسيد؟

سوم؛

سازمان‌هايي همچون اپک و اتحاديه عرب و سازمان کنفراس اسلامي که براي دفاع از کيان مسلمين علم شده‌اند، بايد در برابر زياده‎خواهي بوفالوهاي وحشي بايستند؛ اما متأسفانه نه تنها اين وظيفه‌ي خود را فراموش کرده‌اند که سرزمين‌هاي اسلامي را به چراگاه‌هاي بي‌دردسري براي آن‌ها تبديل نموده‌اند. اگر امروز اين اهرم‌هاي فشار به کار نيايند، به چه دردي مي‌خورند؟ اين سازمان‌ها بايد پاسخگوي امت اسلامي باشند و ملت‌هاي اسلامي هم بايد از آن‌ها بازخواست و آن‌ها را وادار به شکستن اين بي‌تفاوتي و بي‌تحرکي کنند.

اين گروه‎هاي ترويستي و تکفيري که به نام اسلام و قرآن، تيشه به ريشه‌ي اسلام مي‌زنند و در کشورهاي اسلامي به بهانه‎ي شيعه و سني و کرد و عرب و فارس، جنگ خانمان‌سوزي ‌به پيکره امت اسلامي تحميل کرده‌اند، چرا در مقابل کشتار وحشيانه مردم مسلمان غره در ماه مبارک رمضان به دست جلادان صبرا وشتيلا، روزه‌ي سکوت گرفته‌اند؟ چرا نيروي خود را ‌عليه صهيونيزم جهاني بسيج نمي‌کنند؟

چرا عربستان و قطر و امارات که ميليارد‌ها دالر براي تقابل و رو در رو قرار دادن امت اسلامي هزينه مي‌کنند، به مبارزان فلسطيني سلاح و کمک مالي نمي‌رسانند؟

چرا منافع کشورهاي حامي اسرائيل جنايتکار در جهان و خاورميانه آماج اين گروه‌هاي تکفيري و تندرو که به جان امت اسلامي افتاده‌اند، قرار نمي‌گيرد؟

چرا انديشمندان جهان اسلام در مقابل حوادث روزمره‌اي که در سوريه و عراق و لبنان و ساير سرزمين‌هاي مسلمين روي مي‌دهد‌، بي‌تفاوت شده‌اند؟

در اين روزگار بي‌کسي امت اسلام و غريبي اسلام و قرآن، دو خط بيش‎تر وجود ندارد؛ يا بايد در خط اسلام و قرآن باشي و يا در خاکريز دشمنان قسم خورده اسلام و رسول اکرم ^(ص). خط سومي نيست.

چهارم؛

 آناني که به تماشاي اين روزگار پر محنت امت اسلام ايستاده‌اند، بايد بدانند از همه‌ي آناني که قرآن را به آتش کشيده‌اند و به پيامبر رحمت للعالمين بي‌احترامي فراوان نموده‌اند، بد‌ترند.

 تغييرات مديريت شده‌ي استکبار جهاني و صهيونيزم بين‌الملل در جغرافياي سياسي و طبيعي و اقليمي جهان اسلام، ضربات خرد کننده‌اي بر پيکره امت اسلام خواهد زد.

پنجم؛

روز قدس امسال، بار ديگر فرياد آزادي‌خواهي مسلمانان را شنيديم که دفاع از مردم مظلوم فلسطين را فرياد کردند؛ فريادي‎که روزي با غريو شادي نابودي جنايتکاران صهيونيزم پيوند خورد و آن روز دور نيست: اليس الصبح بقريب...