ره آوردهاي رمضان

ره آوردهاي رمضان

ماه رمضان، تنها ماهي است که نامش در قرآن شريف آمده و از بهترين فرصت‎ها براي مسلمين جهان است. اين ماه در فرهنگ اسلامي، بخشي از برنامه ريزي الهي براي تربيت جامعه بشري تلقي مي‎شود و به برکت آن هر سال تحولي فکري، فرهنگي، در جامعه اسلامي پديد مي‎آيد.

ماه رمضان، هر سال همچون ابري بهاري فرا مي‎رسد و بر زمين و زمان، برکت و رحمت و مغفرت فرو مي‎بارد و در جان‎ها و جامعه‎ها، حياتي نوين مي‎دمد و بسيار زود و با سرعت رخت برمي‎بندد.

سلام بر رمضان، ماهي‎که قبل از آمدنش در انتظار آنيم و قبل از رفتن، اندوه سپري شدن آن را داريم.

وبه تعبير زيباي امام سجاد (عليه السلام) : اسلام بر تو که [از جمله چيزهايي هستي که] قبل از زمانش مورد طلب است و قبل از رفتنش بر آن اندوه خورده مي‎شود.»

اين ماه، سالي يک بار چون بهترين عزيزان سفرکرده رخ مي‎نمايد و در اوج عشق و اشک اولياي الهي همه را تنها مي‎گذارد و از ميان ما رخت برمي‎بندد.

بسياري از انسان‎ها، در اين درياي رحمت شنا مي‎کنند و گوهرهاي «معرفت»، «محبت» و کيمياي طهارت و «تقوا» برمي‎گيرند، برخي جسم و جان را صفايي ديگر مي‎بخشند و برخي از آبشار رحمت رمضان جام‎ها مي‎نوشند، هر کس به ميزان تلاش و صفا و اخلاص خويش از مهمان‎سراي حضرت دوست بهره مي‎گيرد، آب حيات مي‎نوشد و گوهر شب چراغ مي‎اندوزد.

همراهي با اين اردوي تربيتي خدا، يکي از شرايط نجات و فوز و فلاح انسان‎هاست. ياران رمضان بسوي قله‎هاي بلند «تقوا» راه مي‎سپرند و هر کس آرزوي ديدار يار دارد، بايد رمز رمضان را بياموزد. بي شک مبلغان عزيز که خود خادمان فرهنگ رمضان اند، از انوار اين ماه، نور مي‎گيرند و در بازتاب فروغ درخشان رمضان، نقشي بزرگ، ايفا مي‎کنند.

در آستانه‎ي خداحافظي با شهر اللّه اکبر و عيد اولياي الهي، شيفتگان ماه خدا، غم فراق دارند و به چگونگي تداوم انوار رمضان مي‎انديشند و راهکارهاي شرب مدام از فيوضات رمضان را مي‎جويند.

دانش آموختگان مکتب رمضان، بايد دانش خويش را در صحنه‌ي جامعه و ديگر فرصت‌هاي سال به کار گيرند وگرنه، دانش‌هاي نظري بدون کاربرد عملي به زودي فراموش مي‌شود. پرورش يافتگان اردوي رمضان بايد از آداب و عادات و اعمال و انديشه‌هاي اين ماه و سازندگي انساني آن فاصله نگيرند وگرنه رياضت‌ها کم کم تأثير خود را از دست خواهد داد.

ره آورد‍‌هاي رمضان چيست؟

ارمغان‎هاي اين ماه پربرکت را اين چنين مي‎توان فهرست کرد:

1-  روزه داري و شب زنده داري؛

2-  تلاوت و تعليم و تعلم قرآن مجيد؛

3-  اقامه نمازهاي باشکوه جمعه و جماعت؛

4-  آشنايي بيش‎تر با گفتار و رفتار معصومين عليهم السلام؛

5- افزايش صدقات و انفاق و تقويت روح گذشت و احسان؛

6- صله ارحام و رسيدگي به خويشاوندان؛

7- دعا و نيايش‎هاي بيش‎تر؛

8- تذکر و ارشاد و راهنمايي ديگران؛

9- توبه و بازگشت از لغزش‎ها و گناهان؛

10-  عادت به نوافل و نمازهاي مستحبي.

11- رمضان، هزاران گوهر گران‎بها به انسان‎ها هديه کرده و مي‎کند، ولي سه گوهر «آزادي»، «آگاهي» و «عشق الهي» از درخشان‎ترين هديه‎هاي آن است.

آري، رمضان به برکت روزه داري، انسان را از سلطه هوس‌ها، و نيازهاي کاذب و تحميلي و افراط در نيازهاي واقعي، آزاد مي‌کند و به انسان «آزادي اراده» مي‌بخشد.

انسان در سايه‌ي رمضان با «معارف بلند قرآني» آشنا مي‌شود و با بهترين رهنمودهاي زندگي انس مي‌گيرد. اطلاعات و آگاهي‌هاي قرآن، فوري‌ترين و ضروري‌ترين مواد آموزشي و تربيتي براي جامعه بشري است. اصولا قرآن نرم افزار مديريت صحيح انسان و جهان است و همه مشکلات جامعه ناشي از عدم استقرار اين نرم افزار زندگي بخش، در قلب افراد و دولت‌هاست.

«عشق الهي» و «اولياي الهي» بهترين عامل کنترل و هدايت انسان در جاده پر سنگلاخ زندگي است. نيايش‌هاي رمضان، شعله‌هاي عشق الهي را در جان مؤمنان برمي‌افروزد.

دست‌يابي به سعادت جاوداني و رهايي از همه رنج‌هاي دنيوي و اخروي، بدون «گوهر تقوا» مقدور نيست و رمضان اين گوهر آسماني را به زمينيان مي‌بخشد و آزادي و آگاهي و عشق الهي پيش‌نياز حتمي براي صعود به جايگاه بلند «متقين» است و رمضان اردوگاه تربيتي «متقين» است. متقين در آغاز بر خويش حاکم مي‌شوند و سپس فرمان حکومت بر هستي را با امضاي خدا دريافت مي‌کنند.

ارمغان‎هاي گوناگون

ماه رمضان هم دستاوردهاي فردي دارد، هم ارمغان‎هاي اجتماعي، هم ره آورد فرهنگي دارد، هم ره آورد اقتصادي، هم کارآيي بهداشتي، درماني دارد، هم کارکردهاي سياسي، اجتماعي.

هم آموزش است، هم کارورزي، هم تمرين است، هم تعليم. همه ره آوردها را بايد توسعه داد و تداوم بخشيد.

احياي مساجد، فعال شدن هيئات مذهبي، تأسيس و گسترش فعاليت‎هاي قرآني و ارتباط نزديک تر با عالمان دين، بخشي از ارمغان‎هاي پربرکت رمضان است که بايد در جهت تقويت و تداوم اين دستاوردها، تلاش کرد.

ماه رمضان، ماه برگشت به قرآن است، بايد در نظام قانون گذاري، در نظام اقتصادي، در نظام آموزشي و تربيتي و در مواضع سياسي، اجتماعي به قرآن بازگشت و براي قرآن آموزي، قرآن باوري، قرآن پژوهي و گسترش انديشه‎هاي قرآني و قرآن سالاري برنامه ريزي کرد.

همه ما افراد و نهادها، دولت‎مردان و مردم، بايد انديشه‎ها را برقرآن عرضه کنيم، عواطف را با قرآن ميزان کنيم و رفتار فردي را بر اساس قرآن و رهنمودهاي اهل بيت عليهم السلام تنظيم نماييم. برنامه و بودجه ساليانه و برنامه‎هاي توسعه و چشم اندازهاي آينده را از قرآن و عترت فراگيريم و از کفر و شرک جهاني نهراسيم.

ماه رمضان، ماه بازگشت به زلال طبيعت و فضاي پاکيزه فطرت و تمرين آزادگي از «خور و خواب و خشم و شهوت» است. با حضور در نماز عيد فطر در زير آسمان و فضاي باز و سجده بر زمين و شعار تکبير و توحيد و با صلوات بر محمد و آل محمد عليهم السلام بايد بسوي خدا بازگشت.

اعمال و دعاها و شعارهاي ماه رمضان و روز عيد فطر، بازگوکننده دستاوردهاي روزه و رمضان است.

عيد و شاد‌ي را چگونه اعلام کنيم؟

خداوند متعال پس از برگزاري اردوي بزرگ تربيتي رمضان، اجتماعي با شکوه و اختتامي زيبا و دلنشين را تدارک ديده است، اصولا اعياد اسلامي رنگ و بوي ديگري دارد، از يک سو، روز ستايش و سپاس به درگاه آفريننده انسان و جهان و نعمت بخش رحيم و رحمان است و از سوي ديگر روز قدرشناسي از پيام آوران و اولياي الهي است، روز اعلام بيعت و حمايت از آنان که پيوند انسان و خدا را برقرار مي سازند، روز شعارهاي زندگي بخش تکبير و توحيد و صلوات بر محمد و آل محمد صلي الله عليه و آله است.

آنچه در جشن‎هاي غفلت آفرين معمول و موسوم است، و برخي مؤمنان هم گاه گرفتار آن مي‎شوند، شايسته فارغ التحصيلان دانشگاه عرفاني رمضان نيست.

فرائض و آداب و محتواي دعاهاي عيد فطر و قربان را بايد تحليل کرد، تا آداب و اعمال اعياد اسلامي درخششي ديگر داشته باشد.