دولت‎مردان وحدت ملی، غلفت از مرکز و توجه به حاشیه

سخن اول

درحالی‎که صد روز نخست حکومت‎داری توسط دولت‎مردان وحدت ملی به پایان می‎رسد، رهبران دو اردوگاه سیاسی شریک در قدرت به سرپرستی رییس جمهور و رییس اجرایی،‌ در خم کوچه‎ی اول گرفتار مانده و نتوانسته اند گره کور معرفی کابینه را باز نمایند.

مردم از حالت موجود و بی سرنوشتی اداره‎های بزرگ حکومتی که باعث سستی و کاستی بی سابقه در روند کاری آنان شده است به ستوه آمده اند. حاکمان مسوول در هردو طیف از قدرت اجرایی کشور اما به جای اینکه در قبال نارسایی‎های موجود احساس مسوولیت نموده و یخ‎های اختلاف برسر کابینه را بشکنند، سر زیر به زیر برف زمستانی برده اند. آنان به جای اینکه شعارهای رنگین دوران مبارزات انتخاباتی را به یاد داشته باشند، به چیزی‎که فکر نمی‎کنند، مشکلات مردم است و به نقطه‎ای که توجه به سزایی می‎کنند، قدرت‎طلبی انحصاری است.

از سوی دیگر، رهبران حکومتی به جای اینکه در محضر عمومی و پیشگاه ملت، به ناکامی‎های شان اعتراف نموده و از ناروایی‎‎های به وجود آمده در پی ناکارآمدی‌های حکومت جدید عذرخواهی نمایند، به انحراف افکارعمومی پرداخته و غفلت از نقاط مرکزی حکومت‎داری را با پرداختن به مسایل حاشیه‎ای توجیه می‎کنند.

سفر رییس جمهور به هرات و برکناری سی مقام حکومت محلی یکی از شگردهای سیاسی انجام شده است. زیرا این سفر درحالی انجام شد که حکومت جدید نتوانسته است تا سیطره و اختیارات خویش را در مرکز کشور به خوبی محقق ساخته و تثبیت نمایند. از سوی دیگر، برکناری سی مقام هراتی در ذیل یک سیاست منسجم، منظم و مدون مبارزه با فساد انجام نشده است و برخاسته از میکانیزم واحد، فراگیر و همه شمول نمی‎باشد، بلکه یک حرکت مقطعی و موقتی است که در یک بخش خاص از حکومت اجرا شده و احتمال تسری آن به سایر نهادها و نقاط حکومتی نیز ضعیف به نظر می‎رسد. باقی ماندن دانه‎ "درشت‎های فاسد" و عناصر آمیخته با اختلاس در مرکز کشور و سایر نقاط به این معناست که برکناری مقامات هراتی بیش ازآنکه به هدف مبارزه با فساد اداری صورت گرفته باشد، به منظور انحراف افکارعمومی از مسایل مهم و مرکزی حکومت‎داری و توجه به مسایل حاشیه‎ای می‎باشد.

بنابراین، هرگاه حاکمان وحدت ملی و رهبران حکومتی می‎خواهند گام‎های نخست حکومت‎داری را قاطعانه‎تر پیموده و اعتماد از دست رفته را در آغاز کار به دست بیاورند، از پرداختن به مسایل حاشیه‎ای پرهیز نموده و موضوعات مهم مرکزی را جزئی از اولویت‎های مهم کاری خویش قرار دهند.

معرفی کابینه و تکمیل ساختارهای اصلی حکومت، مسأله‎ی اصلی و موضوع مرکزی حکومت‎داری است که بدون حل این معضل هرگز نمی‎توان به اهداف تعریف شده‎ای چون "اصلاحات و همگرایی" دست یافته و "تحول" مثبت را "تداوم" بخشید.