توقف تفتيش آرا، سياسي يا تخنيکي؟

توقف تفتيش آرا، سياسي يا تخنيکي؟

علی بنیادی

خوش‎بيني‎ها در باره انتخابات کم کم داشت فضاي سياسي را تلطيف مي‎کرد که از ساعت سه بعد از ظهر روز شنبه گزارشي در باره‎ي توقف تفتيش آرا منتشر شد و اين گزارش، ديگر بار زمينه‎هاي آلودگي سياسي را فراهم کرد؛ آلودگي که پيش از اين باعث رکود همه چيز بخصوص کسب و کار، تجارت و رونق بازار معاملات شده و فضاي ياس و نا اميدي را بر کشور حاکم کرده بود!

مبنا ومنشاء توقف تفتيش آرا، اختلاف نظر در باره آرا و صندوق‌هاي راي بوده و گفته مي شود که در برخي صندوق‌ها، بيش از 600 راي بوده است، همينگونه باطل ساختن يکصدهزار راي که ظاهرا اين صندوق‌ها به نفع تيم تحول و تداوم بوده است و به همين دليل، ناظران اين تيم روند تفتيش آرا ترک کرده و از پروسه خارج شده اند. از قول فضل احمدمعنوي، مسئول تيم اصلاحات و همگرايي در کميسيون مستقل انتخابات هم گزارش شده که تقلبات سازمان يافته بيش از آن چيزي بوده و هست که تا پيش از اين روند، از سوي اين تيم ادعا مي شد!.

اگرچند که انتظار مي رود دو تيم به نتيجه رسيده و روند تفتيش آرا دوباره از سر گرفته شود اما آنچه که مايه نگراني است عدم انعطاف پذيري بسته هاي انتخاباتي در باره اين روند است، واضح است که نتيجه تفتيش به پيروزي يکي و ناکامي ديگري منجر خواهد شد اما اگر قرار باشد که همچنان هر دو تکت انتخاباتي خود را پيروز ميدان بدانند و هيچ معياري را نپذيرند، طبعي است که بن بست شکستانده نخواهد شد و قفل انتخابات همچنان بدون کليد باقي خواهد ماند.

افزون براينکه دوطرف بايد تسليم واقعيت ها باشند، معيارهاي شانزده گانه اي بين المللي هم وجود دارد که درتوافق دو طرف و سازمان ملل متحد مورد قبول دوجانب قرار گرفت و کار تفتيش نيز براساس همين معيارها صورت مي گيرد، به تعبير ديگر، اين معيارها در واقع مرز حق و باطل آراي سفيد و سياه است و با تطبيق آنها است که کليه موارد اختلافي و غير اختلافي، روند بازرسي مجدد آرا به پيش برده مي شود و لذا در تفتيش صندوق ها بايد از هرگونه اقدامي که منافي با اين روند و معيارهاي شانزده گانه مي باشد، الزاما بايد خود داري گردد!

تا اينجاجنجال مجدد، برمي‌گردد باين نکته که اين موضوع ناشي از امورتخنيکي و فني انتخاباتي باشد، قطعا با وجود معيارهايي که ذکر شد، اين مشکل قابل حل است و با نظارت مشاهدين و متخصصين سازمان ملل مي‌توان به وجه مشترک براي حل آن دست يافت اما اگر امور تخنيکي صرفا بهانه‎اي باشد براي مسايل سياسي واضح است که باز کردن گره موجود، به آساني گشوده نخواهد شد.

ظاهرا آنچه که باعث ويراني و نابساماني افغانستان شده و مي‌شود، مشکل سياسي است؛ محورعمده اين مشکل عدم توافق برميکانيزم‌ها و همپذيري‌ها در ساختارقدرت سياسي است، فرهنگ نفي و انحصار قدرت هميشه باعث ناکامي سياسي و توسعه سياست درافغانستان شده و هم اکنون هم مردم از همين ناحيه آسيب‌هاي زيادي ديده است

حالا تصور مي‌شود که نشست‎هاي دو به دوي دو نامزد انتخاباتي ممکن است سايه بر روند تفتيش گذاشته و اين روند را دست‎کم موقتا متوقف کرده باشد، اگر اين تصور واقعيت داشته باشد، افغانستان بار ديگر شاهد بحران آفريني و جنجال‎سازي خواهد بود که فضا را بسمت تيره تر شدن به پيش خواهد برد اما با توجه به سازنده توصيف شدن دو دور مذاکرات دو طرف اين اميدواري وجود دارد که مشکل کنوني، سياسي نباشد وصرفا براساس ملاحظات تخنيکي روند متوقف شده باشد.

به هرحال آنچه مايه‌ي نگراني مردم افغانستان شده است، بازگشت به بن‌بست است اين بن‌بست ولو مقطعي و کوتاه مدت باشد تاثيرات عميق بر معادلات سياسي، معاملات تجاري و بازرگاني و کسب وکار مردم خواهد گذاشت و درعين حال، يک بار ديگر عدم بلوغ سياسي بسته‌هايي را نشان خواهد داد که قرار است درچارچوب دولت وحدت ملي، باهم افغانستان را براي 5 سال آينده رهبري و مديريت کنند.

افزون بر تاثيرات منفي يادشده، ضربه مهلکي بر روان فردي و اجتماعي مردمي خواهد گذاشت که نزديک به يکسال است که در ترس و هراس مسايل انتخاباتي قرار دارند و بخصوص در دوماه اخير که انتخابات، بن بست شکننده را تجربه مي کرد، اين هراس و ناباوري نسبت به آينده بيش از پيش افزايش يافته بود، اکنون اما مهم اين نيست که مقصر توقف اين پروسه کيست، مهم آن است که مردم انتظار دارند، عيد سعيدفطر را با خبرهاي خوشي از گذار بن بست‌هاي انتخاباتي به جشن بنشينند و يک ماه مهماني خداوند را با تلخ کامي به‎پايان نبرند. اين کم‎ترين انتظاري است که مردم از کانديداهاي خود دارند.