اخبار

بسم‌الله‌الرحمن‌الرحيم

ستم ستيزي و ذلت ناپذيري، درس‎هاي بزرگ نهضت حسيني

ستيز با ستم و ستمگران به ويژه حاكمان ستم و برپايي عدل يكي از درس‌هاي عاشورا در عرصه‎ي رفتار سياسي است. عاشورا به ما مي‌آموزد كه انسان مسلمان نمي‌تواند در برابر ستم و ستمگران سكوت كند و بي‌تفاوت بماند؛ اگر سكوت كرد در حكم همان ستمكار است. امام حسين^{(ع )} در سخناني در منزل «بيضه» در برابر سپاهيان حر فرمودند: «اي مردم! رسول خدا^{(ص )} فرمود: اگر كسي حاكم ستمگري را ببيند كه حلال خدا را حرام مي‌كند، عهد و پيمان الهي را مي‌شكند و با سنت رسول خدا مخالف است و با بندگان خدا به ستم و بيدادگري رفتار مي‌كند، پس با گفتار و كردار در برابرش نايستد بر خداست كه اين فرد را نيز با همان حاكم ستمكار محشور كند.»

همچنين عزت در سخن و عمل امام حسين^{(ع )} به نحو بارزي تجرئيس جمهور:

مخالفان مسلح به روند گفت‌وگوهاي صلح بپيوندند

رييس جمهور محمد اشرف‌غني در چهارمين نشست وزراي خارجه قلب آسيا (روند استانبول) از مخالفان مسلح خواست در روند گفت‌وگوهاي صلح بين‌ افغان‎ها شرکت کنند.

دفتر مطبوعاتي رياست جمهوري روز گذشته با انتشار اطلاعيه‌اي اعلام کرد: محمد اشرف غني رييس جمهورکشور روز گذشته در چهارمين نشست وزراي خارجه قلب آسيا(روند استانبول) که در «پکن» پايتخت جمهوري چين برگزار شد از مخالفان مسلح خواست که به روند گفت‌وگوها بپيوندند.

وي از  دوستان بين‌المللي افغانستان خواست تا از روند گفت‌وگوهاي صلح به رهبري افغانستان حمايت کنند.

محمد اشرف غني به تعهد خود در ايجاد اصلاحات اقتصادي تاکيد کرد و افزود:  افغانستان در دهه‎ي آينده به يک چهار راه ترانزيتي منطقه‌اي تبديل مي‌شود.

رييس جمهور خاطر نشان کرد: گفت‌وگوي ما با بخش خصوصي کشور و عزم و تلاش‌هاي ما در زمينه‎ي تغييرات اقتصادي، باعث افزايش اعتماد مردم و شرکت‌هاي بين‌المللي شده و شرکت‌هاي بين‌المللي اينک اطمينان دارند که دروازه افغانستان به روي سرمايه‌گذاري باز مي‌باشد.

اشرف غني در ادامه تاکيد کرد: براي جلوگيري از هدر رفتن دارايي‌هاي ملي افغانستان، يک سيستم قوي حساب‌دهي ايجاد خواهد کرد.

در اين نشست «لي کيکيانگ» صدراعظم جمهوري چين نيز اظهار داشت: از آغاز نشست روند استانبول تا حال، اين روند به يک مکانيزم خاص براي همکاري‌هاي منطقه‌اي به افغانستان مبدل شده و فرصتي را براي کشورهاي منطقه و جامعه بين‌المللي براي توسعه همکاري‌ها با افغانستان در عرصه‌هاي مختلف به وجود آورده است.

وي افزود: پيشرفت اين روند، کشورهاي عضو را در زمينه تامين صلح پايدار، ثبات و رشد اقتصادي و اجتماعي در منطقه کمک خواهد کرد.

صدراعظم چين با توجه به اهميت افغانستان به عنوان نقطه وصل جنوب، مرکز و شرق آسيا و همچنان احياي راه ابريشم، گفت: ايجاد افغانستانِ متحد، مترقي و عضو فعال جامعه بين‌المللي، آرزوي مردم افغانستان و به منفعت مشترک کشور هاي منطقه و جهان مي‌باشد.

لي کيکيانگ در ادامه تاکيد کرد: چين دوستي خود با افغانستان را ادامه داده و متعهد به همکاري‌هاي دراز مدت با اين کشور در عرصه‌هاي مختلف، از جمله استقرار صلح در اين کشور مي‌باشد.

نشست قلب آسيا( استانبول) براي نخستين بار در سال 2011 در شهر استانبول ترکيه آغاز گرديد.

دومين نشست روند در سال 2012 در افغانستان و سومين آن يک‌سال بعد(2013) در شهر «آلماتاي» قزاقستان برگزار گرديد.

در اين نشست معمولا وزاري خارجه 14کشور آسياي مرکزي، شرق ميانه و جنوب آسيا از جمله افغانستان، آذربايجان، چين، هند، ايران، قزاقستان، قرغيزستان، پاکستان، روسيه، عربستان، تاجيکستان، ترکيه، ترکمنستان و امارات متحده عرب گردهم مي‌آيند و روي موضوعاتي چون امنيت و همکاري‌هاي منطقه‌اي گفت‌وگو مي‌کنند.

استراليا، کانادا، دنمارک، مصر، فرانسه، فنلاند، آلمان، عراق، ايتاليا، جاپان، ناروي، پولند، اسپانيا، سويدن، بريتانيا و امريکا و نيز 12 سازمان بين‌المللي از اين روند پشتيباني کرده‌اند.

قوماندان امنيه بدخشان:

ولسوالي وردوج پاکسازي شدمقام‎هاي امنيتي ولايت بدخشان در شمال کشوراعلام کردند که ولسوالي وردوج اين ولايت که از چندي به اين سو شاهد درگيري شديد بود، از وجود مخالفان مسلح پاکسازي شده است.

به گفته‎ي مقام هاي امنيتي اين ولايت، نيروهاي امنيتي به دنبال حملات مخالفان مسلح، عمليات پاکسازي را در ولسوالي وردوج راه اندازي کردند که به گفته‎ي آنان، اين عمليات به تازگي پايان يافته است.

جنرال بابه جان، قوماندان امنيه ولايت بدخشان به خبرگزاري بخدي گفته است که در اين عمليات بيش از 30 مخالف مسلح کشته شده اند.

اين عمليات به دنبال آن در ولسوالي وردوج راه اندازي شد که چندي پيش، مخالفان مسلح به شکل گسترده به پوسته‎هاي امنيتي در اين ولسوالي حمله کردند.

درگيري ميان نيروهاي امنيتي و مخالفان مسلح از چند روز به اين سو در ودوج بدخشان جريان داشت.

بابه جان اظهار خوش‎بيني کرد که در اين عمليات به نيروهاي امنيتي و غير نظاميان در ولسوالي وردوج بدخشان آسيبي نرسيده است.

مخالفان مسلح پس از اين که به ولسوالي وردوج بدخشان حمله کردند، دست کم هفده سرباز پوليس را اسير گرفتند.

از سرنوشت اين هفده سرباز تا کنون خبري در دست نيست. جنرال بابه جان اما گفت که تلاش‎هاي نيروهاي امنيتي براي رهايي اين افراد جريان دارد.

ولايت بدخشان در شمال کشور از ولايت‎هاي ناامن کشور به شمار مي‎رود که در گذشته شاهد حملات سنگين مخالفان مسلح بوده است.

به دنبال افزايش حملات مخالفان مسلح به ولايت‎هاي شمالي کشور به خصوص بدخشان، اعضاي شوراي ملي نيز نسبت به اين موضوع ابراز نگراني کردند.

آنان مسوولان امنيتي کشور را به بي توجهي متهم کرد و مي‎گويند که ناامني‎هاي اخير در اين ولايات، نشان‎دهنده‎ي ضعف در مديريت نهادهاي امنيتي کشور است.

روسيه 63 فروند هلي‌کوپتر به افغانستان تحويل داد

روسيه، 63 فروند هليکوپتر نوع «مي 17 و 15 « را به دولت افغانستان تحويل داد. سپردن اين هليکوپترها براساس قراردادي که قبلا ميان دو کشور امضا شده بود، صورت گرفته است.

به نقل از خبرگزاري بخدي، رسانه‎هاي روسيه گزارش داده‌اند که دولت افغانستان با شرکت دولتي روسيه موسوم به روس آبارون اکسپورت در سال 2011 تفاهمنامه‌اي امضا کردند که براساس آن شرکت نام‎برده بخشي از تجهيز نيروي هوايي افغانستان را به عهده گرفته است.

اين شرکت متعهد شده است که هواپيماهاي نظامي را پس از ساخت در اختيار دولت افغانستان قرار مي دهد.

دولت افغانستان تا هنوز در اين مورد چيزي نگفته است.

تجهيز نيروي هوايي افغانستان در سيزده سال گذشته يکي از بحث برانگيزترين موضوعات مجالس سياسي بوده است.

دولت افغانستان مي گويد که جامعه جهاني به ويژه ايالات متحده امريکا، توجهي به تجهيز نيروي هوايي ندارد.

پيش‎تر، اداره بازرسي عمومي امريکا براي بازسازي افغانستان موسوم به” سيگار» با انتشار گزارشي اعلام کرد که امريکا هواپيماهاي کهنه را در اختيار دولت افغانستان قرار داده است.

با اين حال، شرکت که 63 هلي‎کوپتر را در اختيار دولت افغانستان قرار داده، اعلام کرده است که اين هلي‎کوپترها ظرفيت حمل 36 نفر را دارند و تا فاصله 750 کيلومتري، با سرعت 230 کليومتر در ساعت پرواز مي‎کنند.

منابع روسي مي‎گويند که اين هليکوپترها، براي ارتفاع زياد، رطوبت بالا و اختلاف‌هاي دماي شديد هوا طراحي شده که از مدل هاي مشابه غربي آن برتر هستند.

اين هلي‎کوپترها در کارخانه هواپيما سازي «قازان» توليد شده که از شرکت‌هاي هولدينگ هليکوپترسازي ورتوليوتي، روسيه است.

دانشگاه‎هاي کشور تا دوشنبه هفته آينده تعطيل شدند

مقام هاي وزارت تحصيلات عالي کشور مي‎گويند که بر اساس فيصله اين وزارت، تمامي دانشگاه‎هاي کشور به شمول موسسات تحصيلات عالي به مناسبت ايام عاشورا تا دوشنبه هفته آينده تعطيل است.

عظيم نور بخش، سخنگوي اين وزارت در مصاحبه با خبرگزاري بخدي گفت: «فيصله‎ي ما اين است که تمامي دانشگاه‎هاي کشور از شنبه تا دوشنبه تعطيل است و سر از روز سه شنبه، دوباره دانشگاه‎ها باز خواهد شد.»

آقاي نور بخش مي‎گويد که روزهاي شنبه و يک‌شنبه به دليل ازدحام سرک‎ها به مناسبت ايام محرم‎الحرام و سينه زني عزاداران امام حسين، تعطيل است و روز دوشنبه نيز به مناسبت عاشوراي حسيني در کشور تعطيلي عمومي است.

وزارت تحصيلات همچنان در اطلاعيه‎اي اعلام کرده که تمامي دانشجويان در خوابگاه بايد به روز پنجشنبه اين مکان را ترک کنند و با آغاز دوباره دروس دانشگاه در روز سه شنبه مي‎توانند به خوابگاه برگردند.

ظاهرا اين تصميم وزارت تحصيلات عالي به دليل ازدحام سرک‎ها و احترام به عاشوراي حسيني گرفته شده اما دليل اصلي تعطيلي دانشگاه‌ها و بيرون کردن دانشجويان پسر و دختر از خوابگاه‎هاي دولتي، جلوگيري از تنش‎هاي مذهبي ميان اين دانشجويان است.

پيشتر (3 قوس 1391) درگيري شديد مذهبي ميان دانشجويان در خوابگاه دانشگاه کابل رخ داد که در نتيجه اين درگيري دو تن کشته و 10 تن ديگر نيز زخمي شدند.

در همين حال وزارت امور داخله کشور نيز از آمادگي‌ها براي تامين امنيت برگزاري مراسم عاشورا خبر داده است.

اين وزارت گفته است که يک کميسيون در چوکات اين وزارت موظف شده تا امنيت شهر را در اين روز کنترول کنند.

افغانستان؛

 خروج ناتو، ورود چين

سال 2014 بيش‎تر از آنکه نقطه پاياني براي سياست غرب در افغانستان باشد، نقطه‎ي آغازي براي چين است. چين البته براي جاي‎گزيني نيروهاي ناتو، نيروهاي زميني خود را وارد افغانستان نخواهد کرد. اين مساله‌اي است که تحليلگران خارجي و محلي بر آن توافق دارند. اما پکن که سه‌شنبه هفته گذشته به احمدزي پيشنهاد کمک چند صدميليوني را مطرح کرد، در تلاش است تا نقش مهمي در آينده افغانستان ايفا کند اما از اين مساله هراس دارد که اگر تنش‌ها در افغانستان کاهش يابند، مشکلات بيش‎تري در ايالت مسلمان‌نشين سين‌کيانگ در غرب چين گسترش مي‌يابد.

در حالي‎که حملات تروريستي به يک مساله‎ي عادي در اين منطقه تبديل شده است به گفته ژانگ لي، يکي از تحليلگران مسايل جنوب آسيا، دولت چين نمي‌تواند از افزايش تنش‌ها در اين ايالت غربي خود چشم‌پوشي کند. با توجه به اين مساله ثبات در افغانستان و پاکستان بسيار اهميت دارد.

غني که اولين سفر رسمي خارجي خود را به مقصد چين انتخاب کرده است، دليل خوبي براي اميدوار بودن به اين کشور دارد. چين يکي از بزرگ‎ترين سرمايه‌گذاران خارجي در افغانستان است؛ اين کشور همچنين به بي‌طرفي و داشتن روابط خوب با کشورهاي منطقه شهرت دارد. پکن هم‌چنين تاثير زيادي بر پاکستان، يکي از حاميان «گروه‌هاي تروريست» در مرز با افغانستان دارد.

قطعا رييس‌جمهور افغانستان مي‌تواند با نتايج مفيد و قابل توجهي به کشورش بازگردد. او در سفرش به پکن با شي جين‎پينگ، رييس‌جمهور چين ديدار کرد؛ کسي‎که متعهد کمک‌ به افغانستان شد و به غني گفت، از سرمايه‌گذاران خواهد خواست تا به منابع طبيعي مورد استفاده در صنعت مانند سنگ‌هاي معدني و استخراج معدن در کشور توجه کنند.

سال گذشته يک شرکت دولتي چيني با افغانستان قراردادي به ارزش سه ميليارد دالر به امضا رساند. اين قرارداد به منظور توسعه و استخراج پنج ميليون تني از مس از معادن به امضا رسيد اما اين شرکت دولتي پس از اينکه مورد حمله نيروهاي طالبان قرار گرفت، فعاليت‌هاي خود را در افغانستان متوقف کرد.

طبق گزارش‌هاي مختلف، چين متعهد شده تا سال 2017، 330 ميليون دالر به عنوان کمک به افغانستان بپردازد و براساس آن براي 3000 شهروند کشور، طي پنج سال آتي آموزش‌هاي حرفه‌اي فراهم کند. همچنين چين متعهد شده حدود پنج ميليون دالر به عنوان کمک‌هاي بشردوستانه به افغانستان بپردازد و به ارائه بورسيه تحصيلي براي 500 شهروند کشور، ادامه دهد.

اکثر تحليلگران مي‌گويند، غرب هيچ دليل مشخصي براي بدگماني نسبت به تلاش‌هاي پکن براي افزايش نقش‌اش در افغانستان ندارد. در واقع تمايل چين به امنيت در افغانستان و ثبات منطقه با اهداف امريکا و اروپا همخواني دارد.

در ماه جولاي، چين نماينده ويژه‌اي را در افغانستان مشخص کرد و سون يوشي، سفير سابق اين کشور در دهلي و کابل سمت نمايندگي ويژه در افغانستان را عهده‌دار شد.

مهم‌تر اينکه اشرف غني احمد زي طي سفر سه روزه خود به پکن در نشستي تحت عنوان «روند استانبول» شرکت کرد. کنفرانسي که پکن براي اولين بار ميزباني آن را بر عهده دارد. در اين کنفرانس درباره مهم‌ترين مسايل منطقه گفت‌وگو مي‌شود و نمايندگان امريکا و اروپا براي طرح‌ريزي نقشه راه افغانستان و همسايگانش در آن شرکت مي‌کنند.

اندرو اسمال، تحليلگر مسايل مربوط به روابط چين و کشورهاي آسياي مرکزي درباره ميزباني چين گفت: نقش ميزباني چين در اين کنفرانس نمادي از آمادگي آنها براي برعهده گرفتن مسووليت‌هاي بيش‎تر در آينده افغانستان در مقايسه با 15 سال گذشته است.

پروفسور ژانگ با تاييد اظهارات اسمال در اين باره متذکر شد: چين تاثير خود را در اين منطقه به عنوان يک هماهنگ‌کننده افزايش خواهد داد. مهم‌ترين چيز براي ما در حال حاضر نظارت بر شرايط براي اتخاذ بهترين سياست است.

غني همچنين سعي مي‌کند تا توجه سرمايه‌گذاران بالقوه چيني را به سرمايه‌ عظيم معدني افغانستان جلب کند. سرمايه‌گذاراني که اشرف اميدواراند موفقيت و خوشبختي را به کشور برگردانند. اما او مي‌داند که براي وسوسه کردن سرمايه‌گذاران بايد امنيت بيش‎تر ارائه دهد، چراکه همان‌طور که گفته شد پيش‎تر شرکت‌هاي چيني به علت ناامني مجبور به ترک افغانستان شدند.

ژانگ در اين باره افزود: چين قصد دارد که همکاري‌هاي اقتصادي خود را با اين کشور افزايش دهد اما ما بايد برخي چيزها را ياد بگيريم. امضا کردن توافق و قرارداد قسمت ساده ماجراست.

غني هم چنين بر کمک چين در بازيابي امنيت لازم براي سرمايه‌گذاران، حساب کرده است که شايد اگر با اقدامات نظامي امنيت در کشور ايجاد نشد اکنون با ديپلماسي محقق شود.

چين هيچ تمايلي به جنگيدن در افغانستان ندارد؛ پکن علاقه ندارد تا روابطش را با همه به خاطر درگيري در افغانستان به خطر بياندازد.

اما پکن نسبت به پاکستان، متحد قديمي و وفادارش نيز تمايلاتي دارد و البته پاکستان هم به طالبان متمايل است. کابل اميدوار است که پکن با فشار وارد کردن بر اسلام‌آباد جهت مصالحه با افغانستان بتواند طالبان را مجاب به گفت‌وگو با دولت افغانستان کند.

ژانگ درباره رويکرد چين به وضعيت طالبان و افغانستان مدعي شد: رويکرد چين به اين مسئله هميشه يک‎سان است. دولت اين کشور دوست دارد افغانستان و طالبان به مصالحه دست يابند و هرگونه تلاش براي ايجاد امنيت در افغانستان موجب افزايش حمايت چين خواهد شد.

زماني سياست‌گزاران چيني، افغانستان را از دريچه ژئوپولتيکي نظاره مي‌کردند و نگران درگيري در کشوري بودند که پکن آن را مورد حمايت غرب مي‌دانست اما امروز و درحالي‎که سربازان ناتو از افغانستان خارج شده‌اند آن نظريه اعتبار خود را از دست داده و به جاي آن نگراني‌هاي بيش‎تري رخ نمايانده است.

حملات جدايي‌طلبان سين کيانگ در اين ايالت غربي، که دولت چين معتقد است روابطي با گروه‌هاي افراطي خارجي دارند، طي سال جاري ميلادي در سين‌کيانگ و ساير شهرهاي چين 300 کشته بر جاي گذاشته است. افزايش همکاري با افغانستاني که طالبان درصدد تسلط مجدد بر آن است و تاثيراتش را تا مرزهاي پاکستان گسترش داده، مقامات چيني را نگران افزايش خشونت‌ها در چين مي‌کند.

اندرو اسمال در اين باره متذکر شد: هيچ‌کس در پکن ديگر نگران حضور امريکا در افغانستان نيست. اکنون امنيت داخلي و مسايل منطقه‌اي است که در معرض خطر است.

گزارشي از کريستين‌ساينس‌مانيتور

 منبع فارسي: ايسنا

رئيس جمهور

و تفسير تازه از افغانستان

اولين سفر رسمي رئيس جمهور محمداشرف غني به چين را مي توان تفسيرتازه اي از افغانستان به جهان تلقي کرد.

رئيس جمهوري در نشست‎هايي‎که در چين داشت از جمله در چهارمين نشست پروسه استانبول از تغيير پايدار و تبديل کردن افغانستان به چهار راهي ترانزيت منطقه‎اي سخن گفت و پيش از آن هم اقتدار و توانمندي نيروهاي نظامي کشور را به رخ کشيد و گفت که اين نيروها فراتر از افغانستان حتي مي‎توانند در تامين امنيت منطقه‎اي کمک کنند.

سرمايه‎هاي نهفته و پنهان طبيعي درافغانستان از محورهاي ديگر بحث‎هاي رئيس جمهور بود که توجه بازرگانان و سرمايه گزاران را به‎خود معطوف داشت و نشان داد که افغانستان آن‎گونه نيست که تصوير آن به جهان ارائه شده است!

مجموعه محورهاي که در سفر چهار روزه رئيس جمهوري در چين مطرح شد، نشان از آن دارد که افغانستان مي‎تواند با احياي جاده ابريشم، دوباره به چهارراه ترانزيت و تجارت منطقه‎اي و جهاني تبديل گردد؛ افغانستان مي‎تواند مرکزثقل معادن کمياب و ناياب جهان باشد و سرآمد توليدات ذخايري باشد که در درون اين آب و خاک پنهان مانده و قدرت‎هاي بزرگ منطقه‎اي و جهاني به هدف دست‎يابي به آن هيچ‎گاهي چشم از اين کشور فرونبسته اند؛ افغانستان به‎دليل داشتن نيروهاي انساني جوان، شجاع، نترس و متعهد مي‎تواند به ثبات و امنيت منطقه‎اي و نيز کار و اشتغال مفيد وموثرباشد.

 و بالاخره افغانستان جديد، مي‎تواند با ظرفيت‎ها و پتانسيل‎هايي که دارد به پيشرفت، ترقي و شکوفايي اقتصادي و توسعه امنيتي منطقه و حتي جهان نقش بارز، حياتي و فوق العاده داشته باشد.

چهارمين نشست پروسه استانبول فرصتي بود براي تبيين اين نقش و جايگاه افغانستان که اگر کشورهاي منطقه و جهان آن را تبديل به تهديد نسازند و از آن به‎عنوان فرصتي براي همکاري‎هاي منطقه اي و جهاني استفاده نمايند، اين تصور منتج به نتيجه خواهد شد که جايگاه افغانستان به‎عنوان کشور نيازمند، فقير، ناتوان ومستحق که نگاهي آميخته به حقارت را در درون خود احتوا مي‎کند، به کشور مقتدر، توانمند وهم وزن در معادلات و بده بستان‎هاي کلان سياسي، اقتصادي و امنيتي تغيير خواهد کرد.

متاسفانه در طول ساليان متمادي، مردم افغانستان اين شان و جايگاه را نيافته اند و بدليل همين سيه‎روزي‎هايي‎که نصيب شان کرده اند، همواره حقارت و ذلت را در داخل و خارج کشورشان شاهد بوده اند.  طبيعي است که نگاه متکديانه به کشورهاي دوست و دشمن، حتي عزت و عظمت ذاتي انسان افغاني را هم زيرسوال برده و او را از اوج عزت و غرور به‎زير مي‎افکند.

اکنون با تبيين جايگاه واقعي، توانمندي‎ها و پتانسيل‎هاي افغانستان، عزت و عظمت مردم کشور بازگشته و در عرصه‎ي بده بستان‎هاي منطقه‎اي و جهاني، نگاه جهان به افغانستان عوض خواهد شد. با اين نگاه، مردم اين سرزمين کساني نخواهند بود که دوستانش، نگاهي از سر ترحم به آنان داشته باشند و دشمنانش با ذلت و بيچارگي به آنان بنگرند!

لذا تاکيد مي‎کنيم که افغانستان، زماني جايگاه و موقعيت خود را در منطقه و جهان باز باخواهد يافت که از فاز اقتدار و داشتن سرمايه ملي و دست پر در تعاملات با کشورها وارد گردد. در واقع تلاش براي ايجاد موازنه قدرت با ديگران است که مي‎توان در داد و ستد، منعفت برابر را به‎دست آورد. درغير آن، مردم افغانستان نه از فقر تاريخي خواهند رهيد و نه در تعامل با ديگران، سود لازم را کمايي خواهند کرد.

شعرآييني را بهتر بشناسيم

بخشي از ادبيات فارسي را اشعار آييني به خود اختصاص داده است، ادبياتي‎که جايگاه ويژه‎اي در تاريخ هزارساله‎ي زبان فارسي دارد و همواره مورد توجه شاعران و اديبان بزرگ و نام آور فارسي زبان بوده است.

هرچند نمي‎توان آغازي براي به‎وجود آمدن شعر آييني متصور بود اما مي‎توان گفت که اين نوع شعر از ديرباز در زبان و ادبيات فارسي وجود داشته و همواره با آسيب‎ها و مشکلاتي مواجه بوده است.

شعرآييني چيست؟

شعر آييني يک ترکيب نسبتا جديد است، در واقع آيين پسوندي است که به شعر افزوده شده و ترکيبي تازه به‎دست داده است، لذا نياز است که ما در ابتدا به تعريف اين دو مسأله مجزا بپردازيم.

شعر، تا حدودي تعريف مشخصي دارد و ما در طول تاريخ هزار ساله آن‎را پذيرفته ايم، شعر در واقع کلامي است زيبا، داراي اسلوب والا که خيال انگيز و عاطفي نيز هست و داراي عناصر خاص خود مي‎باشد.

اما ترکيب شعرآييني يک ترکيب نسبتا تازه‎تر نسبت به خود شعر است، البته منظور خود آيين نيست، بلکه شعرآييني، گاهي ما ادبيات ديني را بطور عام شعر آييني مي‎ناميم، آيين مجموعه‎اي از مولفه‎هاي مشخص شده يک مذهب و دين است، مثلا اگر مذهب شيعه را در نظر بگيريم بزرگاني دارد، وقايع تاريخي دارد، اخلاقيات و شرعياتي دارد، اماکن متبرکه دارد و مجموع اينها مولفه‎هايي هستند که آيين را تشکيل مي‎دهند.

اين آيين‎ها از آنجايي که مقدس هستند و مورد توجه توده مردم قرار دارند، لذا شعر هم به آنها توجه مي‎کند و يک نوع نگاه ستايش‎گرانه به آنها دارد.

نگاه ستايشي شاعران يک فرقه يا آيين را به نمادها و مولفه‎هاي مذهبي «شعر آييني» مي‎گوييم.

پيشگامان شعرآييني افغانستان در دوران معاصر

ما در افغانستان به شکل عام از خيلي قديم شعرآييني داشته ايم، بزرگان شعر اعم از شيعه و سني به اين کار پرداخته اند، شاعران سني مذهب ما در مدح بزرگان دين شعر گفته اند، در برخي موارد همين شاعران اهل سنت درباره وقايع عاشورا و امام علي^(ع) شعرهايي دارند، به‎طور مثال قهارعاصي، صوفي عشقري که هر دو از شاعران سني هستند اشعار زيادي در مدح ائمه شيعه دارند.

واصل کابلي به‎عنوان اولين شاعر شيعه مذهب که در تاريخ ادبيات معاصر افغانستان به‎عنوان ملک‎الشعراي دربار شاعر مطرحي بوده است، حجم بيش‎تر شعرهايش را شعرآييني تشکيل مي‎دهد.

ما نمي‎توانيم آغازي را براي شعرآييني در تاريخ معاصر افغانستان بيان کنيم و اگر بخواهيم آغازي براي اين مسأله متصور شويم بدون شک واصل کابلي مي‎تواند به‎عنوان آغازگر اين حرکت معرفي شود.

بعد از واصل کابلي، مرحوم بلبل مصداق روشني از شاعري است که به شعر آييني اهتمام ورزيده است و موفق هم بوده است، همين‎طور بعد از او هم علامه شهيد بلخي را مي‎توان از سردمداران شعر آييني دانست که در کنار اشعار اجتماعي و سياسي خودش، به شعرآييني هم مي‎پردازد و بطور خاص کارهاي زيادي انجام مي‎دهد، مثلا ما داريم که علامه بلخي حديث شريف کساء را به نظم درآورده است و يا در مورد ولادت‎ها و شهادت‎هاي ائمه اشعاري دارد و بنده فکر مي‎کنم اين سه چهره شاخص‎هاي شعر آييني در ادبيات معاصر افغانستان هستند.

ما شاعران گمنامي هم داريم که در مناطق مرکزي افغانستان اشعارآييني سروده اند و غالبا توده مردم با اين اشعار آشنايي دارند، مثلا در ميان توده مردم نوعي شعر هست که مي‎توانيم آنها را در جرگه اشعارآييني نام‎گذاري کنيم و آن پرداختن به داستان‎ها و اسطوره هاي مذهبي است؛ شاعر گمنامي هست که درباره داستان بند امير شعري دارد و چگونگي بوجود آمدن بندامير توسط اميرالمومنين را به نظم درآورده است، يا داستان شاه بربر که به همان ماجراي بوجود آمدن بندامير اشاره دارد، اينها نوعي شعرآييني است که در دوره معاصر و حتي قبل از دوره معاصر در ميان مردم وجود داشته است.

با اين توضيح مي‎توانيم واصل کابلي، مرحوم بلبل و علامه شهيد بلخي را به‎عنوان سه چهره مطرح در شعرآييني معاصر معرفي کنيم.

لزوم به‎وجود آمدن شعر و ادبيات آييني در بستر تاريخ

شعر در اصل خود آييني بوده است، در آغازين روزهايي که بشر بر روي زمين سکني گزيد و براي بيان مسايل دروني خود در کنار زبان چيزي را اختراع کرد، همين زبان شعر بود، آن هم شعر آييني!

بشر از همان ابتدا دغدغه‎ها و ترس‎هايي از تنهايي خود در غار، از حمله حيوانات و گرسنه ماندن، از خشک‎سالي، از بلاياي طبيعي و در واقع از تمام عناصر پيرامون خود داشته است.

بشر ابتدايي در مواجهه با طبيعت دچار يک نوع هراس و تنهايي بوده و بهمين خاطر در کنار اختراع زبان براي برآوردن نيازهاي روزمره خود، نيايش‎هايي با موجوداتي که حس مي‎کرده از او محافظت مي‎کنند داشته است، لذا شما نيايش‎هاي اوليه بشر را اگر بنگريد تمام اين نيايش‎ها نوعي شعر است.

از همين جا مي‎بينيم که اين نيايش‎ها همواره در قالب شعر بيان شده، اکثر کتاب‎هاي اهل عتيق چيزي شبيه شعر است.

شعر در آغاز آييني و در خدمت خلاهاي روان‎شناسانه بشر بوده و تا امروز اين قضيه ادامه دارد، ما امروزه شعر را بخاطر کاربردهاي اجتماعي اش لازم نداريم، بلکه از آن به‎عنوان پاسخ دهنده به دردهاي روان‎شناسي خود استفاده مي‎کنيم.

ما هنوز دغدغه ماورايي داريم و نيازمند پاسخ گفتن به خلاهاي رواني خود هستيم ازين‎رو مي‎توان گفت ما همواره نيازمند شعرآييني هستيم.

در جامعه افغانستان که غالب مردم پاي‎بند به اصول ديني هستند و حداقل هشتاد درصد مردم معتقد به دين هستند همگي مخاطب اين نوع ادبيات هستند.

آسيب شناسي شعرآييني

شريعت و دين يک وادي است و شعر يک مقوله جدا، هر کدام قلمروها و امکانات و ابزارهاي مخصوص به خود را دارد، وقتي اينها در يک جايي با هم تلاقي کرد، طبعا مشکلات و آسيب هايي را براي هر دو مقوله بوجود مي‎آورند.

دين و شريعت يک سري دستورات و دستورالعمل‎ها و ارزش‎ها و اخلاقيات و شئون مخصوص به خود دارد، بطور مثال شان امامان شيعه و معصوميت شان، ارزش‎هاي انساني و توانايي‎هاي‎شان همه و همه مسايلي است که در دين جاي بحث دارد، حالا شاعري مي‎آيد و به اين مسايل مي‎پردازد و شعر آييني مي‎سرايد، دو اشکال اينجا پيش مي‎آيد اولا شاعر شان تاريخ را مراعات نمي‎کند، شاعر به تاريخ و اصالت آن کاري ندارد، اصلا به يک معنا کار شاعر نقض تاريخ است، دخالت خيالات است، ثانيا شاعر به ارزش‎ها کاري ندارد و دنياي ذهني خود را بيان مي‌کند، اما چون مردم عادي از شعر گاهي انتظار تاريخ نويسي و تعليم و تربيت ديني دارد لذا شعر را بجاي متن تاريخي و قواعد ديني مي‎گيرد و اين به‎عنوان يک آسيب در شعر آييني مطرح مي‎شود.

انتظارات مردم از يک شعر همان انتظاري است که از تاريخ و شريعت و ارزش‎هاي ديني دارد و اين نگاه عام است که اين مشکل را بوجود مي‎آورد.

البته اين به‎خاطر اين هم هست که از قديم شعر در جامعه ما يک شان خدمتي و آموزشي هم داشته است. يعني مردم به شعر اعتماد و اعتقاد داشته اند و چون از شعر آموزش مي‎گرفته اند فکر مي‎کنند هرچه در شعر باشد درست است و آن را واقعيت ديني تلقي مي‎کنند.

ما از شعر بايد انتظار شعر بودن داشته باشيم نه انتظار يک متن تاريخي.

شاعراني‎که به اين موضوع مي‎پردازند کارشان سخت است، به بيان ديگر اينها بر روي لبه تيغي حرکت مي‎کنند که در آن نبايد ارزشهاي ديني مخدوش شود و نه جانب ادبيات لطمه ببيند.

ما اگر سراسر تاريخ را در شعر بياوريم اين ديگر شعر نيست، تاريخ محض است، اما اگر به شعر وفادار باشيم باز تاريخ مورد غلو و دروغ پردازي واقع مي‎شود، به‎هرحال اين يک مشکل و آسيب در شعر آييني است.

در شعر ما يک زبان حال داريم و يک زبان قال، شاعر وظيفه‌اش بيان زبان حال است، نه زبان قال.

مثلا عمان ساماني در کتاب گنجينه الاسرار خود درباره واقعه عاشورا گفتگوهايي را به نظم درآورده است، گفتگوي امام حسين با اسب، شمشير، زره و خودش از جمله گفتگوهايي است که در اين کتاب ديده مي‎شود.

اينها زبان‎حال است، انسان در يک همچو موقعيتي معمولا چنين خطاباتي ممکن است داشته باشد، تاريخ نويس و مقتل نويس که وقايع را از بيرون نگاه مي‎کند اينها را نمي‎بيند، اينها را تنها شاعر مي‎بيند و حکم شاعر هم قطعي نيست، شعر مي‎خواهد شما را به آن حادثه و رويداد نزديک کند.

شاعر مي‎خواهد شما را آن‎قدر به حادثه نزديک کند که شما آن‎را لمس کنيد، به اين خاطر از زبان‎حال استفاده مي‎کند، حالا اگر کسي اين مسأله را نمي‎دانست و تمام اين‎ها را جدي گرفت و تصور کرد که تمام اين گفته‎ها واقعيت دارد، اين‎جاست که مشکل بوجود مي‎آيد و ما آن‎را به‎عنوان يک آسيب جدي در شعرآييني مي‎شناسيم.

آسيب شناسي شعرآييني بيش‎تر برمي‎گردد به شاعراني‎که در اين باره شعر مي‎سرايند و لازم است که توجه بيش‎تري به وقايع تاريخي داشته باشند.

ادبيات ما رويکرد عوام گرايانه دارد، ما براي توده مردم شعر مي‎سراييم که تفکيکي بين شعر و تاريخ و آيين ندارند و اين کار شاعران را دشوار مي‎کند، شاعران آييني بايد در چند چيز محتاط باشند، اولا شئون آيين را مراعات کنند، درباره امر مقدسي اگر شعري مي‎سراييم آنرا نبايد آن‎قدر نازل کند که با شان و جايگاه خودش در تضاد واقع شود و دوم اينکه دروغ‎هايي‎که با هدف و شعائر يک آيين در تضاد است را وارد شعر نکنند.

منبع: سايت شفقنا (با اندکي تلخيص)

برگزاري همايش بزرگ شيرخوارگان حسيني

همايش بزرگ شيرخوارگان حسيني که هر ساله در اولين جمعه ماه محرم همزمان در 40 کشور جهان برگزار مي‎شود، روز گذشته (جمعه/9عقرب) نيز در کابل و شمار ديگري از ولايت‎هاي کشور برگزار شد.

همايش شيرخوارگان حسيني با شکوه خاصي در کابل با استقبال بسياري از مادران عزادار در مساجد امام زمان‌^(عج)، الزهرا و مکان موسوم به زيارت ابوالفضل‌^(ع) و همچنين ديگر مساجد و حسينيه‎هاي کابل، برگزار شد.

بر اساس گزارش‎ها در ولايت‎هاي هرات، بلخ، غزني، باميان، دايکندي و ديگر ولايت‎هاي افغانستان نيز همايش بزرگ شيرخوارگان حسيني برگزار شده است.

مادران عزادار در همايش بزرگ شيرخوارگان حسيني در کابل، نوزادان و شيرخوارگان خود را که لباس‎هاي سبز و سفيد به آنان پوشانده بودند، بالاي سر گرفتند و به ياد حضرت علي اصغر‌^(ع) گريستند و نجواي غم انگيز کربلا را سر دادند.

در اين مراسم که مادران عزادار سربندها و پيشاني بندهاي سبز منقش به نام حضرت علي اصغر ^(ع) و يا صاحب الزمان‌^(عج) به شيرخوارگان خود بسته بودند، با خواندن لالايي به ياد شهادت مظلومانه طفل اباعبدالله‌^(ع) به عزاداري پرداختند و گهواره‎اي را به ياد گهواره شهيد کربلا در مسجد بر روي دست‎ها گرداندند.

دوازدهمين همايش شيرخوارگان حسيني در 40 کشور جهان از جمله افغانستان، ايران، پاکستان، عراق، کويت، عربستان، بحرين، امارات، لبنان، ترکيه، عمان، قطر، يمن، امريکا، هند، نيجريه، اوگاندا، تانزانيا، بورکينافاسو، سنگال، کامرون، آلمان، شيلي و فرانسه برگزار مي‎شود.

برگزاري آيين سنتي علم کشي

آيين سنتي «علم‏‏‎کشي» با فرياد هاي «يا ابوالفضل العباس ^(ع) » همراه با ناله‎هاي هزاران تن از عزاداران حسيني در جاي جاي کابل، پايتخت کشور همزمان با ديگر شهرهاي ديگر، برگزار شد.

عزاداران حسيني در کابل که از اولين روز محرم با حضوري پرشور در تکايا، حسينيه‎ها، مساجد و منازل در غم واقعه کربلا بر سر و سينه مي‎زنند، روز گذشته آيين سنتي علم کشي را با فريادهاي يا عباس همزمان با عزاداران حسيني در ديگر شهرهاي افغانستان از جمله ولايت‎هاي قندهار، بلخ ، هرات و قندز برگزار کردند.

بر اساس آيين سنتي در افغانستان، ارادتمندان باب الحوائج علمدار کربلا شب قبل از روز هفتم محرم علم را به منازل بزرگان مي‎برند و با پوشاندن پارچه‎هاي نو آن را معطر مي‎کنند تا براي مراسم روز علم‎کشي آماده شود.

همزمان با آراستن علم به پرچم‎هاي سياه ، سبز و سرخ و هم‎چنين عطرآگين کردن علم‎ها به ياد علمدار کربلا، روضه خواني و سينه‎زني در غم واقعه کربلا از جمله مراسمي است که حال و هواي معنوي به اين آيين سنتي و ديرينه مردم مسلمان افغانستان مي‎بخشد.

روز هفتم ماه محرم با آغاز مراسم علم کشي، صدها جوان و نوجوان که بزرگان، مردان و زنان آنان را همراهي مي‎کنند با حمل علم و نوحه سرايي بر سينه مي‎زنند و علم را به مجالس عزاداري منتقل مي‎کنند.

بر اساس آيين ديرينه شمار زيادي از علم‎ها نيز از حسينيه‎ها، مساجد و تکايا به زيارتگاه منسوب به سخي در مرکز شهر کابل انتقال مي يابند تا در روز هفتم در مراسم علم کشي با برنامه اي منظم و هماهنگ بار ديگر علم هاي آذين بندي شده به حسينيه‎ ، مساجد و تکايا بازگردانده شود.

سقاخانه‎ها در کابل نيز در روز هفتم محرم به‎ياد سقاي کربلا مي‎درخشند و در جاي جاي پايتخت با آب، شير، شربت و چاي به ياد تشنه لب کربلا از مردم پذيرايي مي‎کنند.

نوشيدن آب از سقاخانه‎هاي کابل و انتقال بخشي از آن به نيت تبرک براي پيرمردان، سالخوردگان و بيماراني که در منازل حضور دارند و قادر به خروج از منزل نيستند، نيز از رفتارهاي ديرينه‎اي است که عزاداران در افغانستان از جمله کابل به آن مبادرت مي‎کنند.

تا ريخت خون مرد به دامان کربلا

سجاده شد زمين و بيابان کربلا

                                   بر مسلمين طليعه‌ي نو باز شد ز حق

                                      در رهگذار تشنه‌ي ميدان کربلا

قهار عاصي

نقض گسترده حقوق بشر در بحرين

انقلاب مردمي در بحرين و حق‎خواهي شهروندان اين کشور از همان آغاز سرکوب شد و رژيم آل خليفه اجازه نداد که مطالبات مردمي دراين کشور به‎ بار بنشيند. حکومت شاهي آل خليفه که دربرابر موج اعتراضات ملي و مطالبات سياسي مبتني برعدالت، عاجز مانده بود، از شيوه‎ها وشگردهاي توتاليتاريستي بهره برد و با استمداد از کشورهاي حوزه خليج فارس خواهان کمک‎هاي قهريه شد. عربستان سعودي با اعزام نيروي نظامي و توب و تانک عليه عدالت خواهي مردم بحرين قرار گرفت و تا به‎امروز اعتراضات مدني مردم بحرين با شيليک گلوله، زندان، قتل، شکنجه و انواع بدرفتاري هاي سياسي و پوليسي پاسخ داده مي‎شود.

براساس گزارش‎ها، شکنجه‎هاي صورت گرفته و در مجموع نقض حقوق بشري در بحرين تنها شامل مردان بالغ وسياسيون دراين کشور نمي‎گردد، بلکه برپايه گزارش‎هاي موجود، دستگاه‎هاي امنيتي بحرين براي سرکوب معترضان هيچ مرزي را نمي‎شناسند و حتي به زنان و کودکان هم رحمي ندارند.

 جمعيت ملي الوفاق بزرگ‎ترين حزب سياسي در بحرين که رهبري اعتراضات مردمي در اين کشور را برعهده دارد از سوي حاکمان ديکتاتور اين کشور غير قانوني اعلام و از ادامه فعاليت هاي آن ممانعت به‎عمل آمد. اما اين گروه که خود را به حمايت از مطالبات ملي ملزم مي‎داند  فهرست تازه‎اي از نقض گسترده حقوق بشري در بحرين طي سه ماه گذشته را منتشر کرده است.

مسئول بخش «آزادي‌ها و حقوق بشر» جمعيت الوفاق بحرين در گزارش تازه‎ي خود نوشته که منامه طي سه ماه گذشته 328 نفر را بازداشت و علاوه بر لغو تابعيت 18 تن ديگر، به 608 منزل يورش برده است.

«سيد هادي الموسوي» مسئول بخش «آزادي‌ها و حقوق بشر» جمعيت الوفاق بحرين با برگزاري کنفرانسي مطبوعاتي ضمن ارائه گزارشي از نقض حقوق بشر در بحرين طي سه ماه جولاي، آگست و سپتامبر گذشته اعلام کرد که 328 بازداشت از جمله توقيف پنج بانو و 30 کودک ثبت شده است. اين در حالي است که شمار حملات نيروهاي امنيتي به منازل شهروندان طي سه ماه گذشته به 608 مورد رسيده است.

درگزارش وبگاه خبري جمعيت اسلامي الوفاق بحرين حاکي از آن است که بخش «آزادي‌ها و حقوق بشر» اين جمعيت سياسي، 104 مورد شکنجه و رفتار توهين آميز و سرکوب 722 تظاهرات اعتراض آميز از ميان  1644 تظاهرات مردم بحرين طي سه ماه جولاي آگست و سپتامبر رصد کرده است.  بر اساس اين گزارش، در پي قلمع و قمع تظاهرات مردمي توسط نيروهاي امنيتي آل خليفه 88 تن از معترضان بحريني با سلاح «شوزن» مجروح شده و 36 تن ديگر بر اثر شکنجه زخمي شده‌اند.

اين گزارش حاکي است که دادگاه‌هاي نظام اين کشور در مجموع نزديک به 3 هزار و 500 سال حبس براي 320 تن از معترضان و انقلابيون بحريني صادر کردند. اين در حالي است که دستگاه قضايي اين کشور به لغو تابعيت 18 شهروند بحريني نيز رأي داده‌ است.

الموسوي همچنين تاکيد کرد که نظام حاکم در بحرين در هشت مورد آزادي‌هاي مذهبي را در تنگنا قرار داده است.

وي همچنين اقدامات دولت براي برگزاري انتخابات پارلماني آينده را جشني جعلي خواند و تاکيد کرد که در مقابل مخالفان منامه نيز تحريم اين انتخابات را به مثابه يک جشن مي‌دانند.

انتخابات پارلماني و شوراي شهر بحرين قرار است اول قوس (22 نوامبر) برگزار شود و احزاب و جمعيت‌هاي سياسي مخالف اين کشور تأکيد مي‌کنند که اين انتخابات عادلانه نيست و بايد در قانون و شيوه برگزاري آن تغييرات واقعي صورت گيرد تا کساني که در اين انتخابات پيروز مي‌شوند، نماينده واقعي مردم باشند.

مخالفان بحريني انتخابات پارلماني آينده بحرين را بي‌فايده و تداوم وضعيت فعلي در بحرين خوانده و با بيان اينکه انتخابات مذکور به دور از پادشاهي مشروطه و در چهارچوب تک روي در اتخاذ تصميمات غير عادلانه برگزار مي‌شود، تاکيد کردند که مطمئن شديم که انتخابات آينده تکرار تجربه پارلمان قبلي بر اساس قانون اساسي 2002 است و اختيارات ناقص مجلس نمايندگان در سايه اصلاحات صورت گرفته اخير بدتر از قبل خواهند بود.

جريان وفاي اسلامي بحرين نيز روز انتخابات پارلماني اين کشور را «روز سياه» خواند و در گامي اعتراض آميز خواستار پوشيدن لباس سياه توسط مخالفان در روز انتخابات شد. ساکنان شهرها و روستاهاي بحريني با صدور بيانيه‌هاي جداگانه‌اي از پيوستن به قطار تحريم انتخابات فرمايشي آل خليفه خبر داده‌اند.

چتري از جنس هوا!

دو طراح چيني چتر جديدي را طراحي کرده‌اند که باران را از شما دور مي‌کند.

چتر AirUmbrella بدون سايبان بوده و با لايه‌اي از هواي ثابت که از لوله چتر به بيرون مي‌وزد، قطرات باران را دور مي‌کند.

اين چتر که اکنون براي جذب سرمايه در سايت Kickstarter قرار گرفته، از يک باتري ليتيومي براي تامين نيروي فن خود استفاده مي‌کند. اين فن چرخه‌اي از هوا را از سر لوله چتر مذکور براي راندن قطرات باران و توليد يک لايه محافظ به بيرون مي‌فرستد.

به گفته‎ي ژه سونگ پارک و وو ژونگ کيوون، AirUmbrella در سطح کنوني مي‌تواند براي دو نفر کافي باشد اما در صورت سنگين نبودن بارش باران، افراد بيش‎تري مي‌توانند از اين پناهگاه بهره ببرند.

اين چتر در سه مدل طراحي شده است و در دسامبر 2015 به بازار خواهد آمد. مدل اول که براي زنان طراحي شده، از طول 30 سانتي‎متر و وزن 500 گرم برخوردار است و طول عمر باتري آن 15 دقيقه است.

نمونه دوم 50 سانتي‎متر طول داشته و با وزن 800 گرم داراي طول عمر باتري 30 دقيقه‌اي است. چتر سون نيز توسعه‌پذير بوده و بين 50 تا 80 سانتي‎متر متغير است.

وزن اين نمونه هم 800 گرم و طول عمر باتري آن 30 دقيقه است. با اين مدت زمان‎هاي ارائه شده، شايد استفاده از آنها در شرايط باران شديد عقلاني نباشد، اما مي‌توان براي طي کردن مسير تاکسي تا خانه بدون تر شدن از آنها بهره برد.

توليد آيسکريم

عجيب در هند!

محققان هندي آيسکريم پروبيوتيکي توليد کرده‌اند که قادر به از بين بردن علايم گلودرد است.

محصولات پروبيوتيک حاوي باکتري‌هاي مفيد و غيربيماري‌زا مانند بيفيدوباکتريوم و لاکتوباسيل هستند؛ باکتري بيفيدوباکتريوم به‎طور معمول در روده انسان وجود دارد.

محققان شفاخانه و کالج طب دندان پاسيفيک در هند، آيسکريم پروبيوتيک حاوي باکتري بيفيدوباکتريوم توليد کرده و تأثير آن را بر روي باکتري گرم مثبت استرپتوکوک به عنوان عامل گلودرد مورد مطالعه قرار دادند.

در اين تحقيق 30 داوطلب به‎مدت 18 روز، روزانه يک آيسکريم ککوي حاوي بيفيدوباکتريوم يا يک آيسکريم ککوي معمولي مصرف کردند.

نتايج به‎دست آمده نشان مي‌دهد، افرادي که آيسکريم حاوي بيفيدوباکتريوم مصرف کردند، با سطوح پايين استرپتوکوک در بزاق مواجه شده و تعادل باکتريايي در بدن اين افراد نيز متعادل‌تر از گروه دوم بود.

نتايج اين تحقيق در مجله OralHealthPreventiveDentistry منتشر شد.

دولت و پارلمان بورکينافاسو منحل شدند

خبرگزاري رويترز گزارش داد که به تازگي اعتراض‎ها عليه «بليز کمپائوره» رييس جمهور اين کشور افزايش يافته و در حال حاضر مشخص نيست چه کسي بر اين کشور حکومت مي‎کند.

جنرال «اونوري تراوري» فرمانده نيروهاي مسلح اين کشور آفريقايي گفت: دولت جديد بعد از مشورت با همه احزاب سياسي تعيين و کشور را تا انتخاباتي که قرار است در يک‎سال آينده برگزار شود، اداره خواهد کرد.

اين اقدامات در حالي است که هزاران معترض خشمگين روز پنجشنبه گذشته با حضور در خيابان‎ها، خواستار کناره گيري «بليز کمپائوره» رييس جمهور اين کشور شدند و با آتش زدن ساختمان پارلمان، خسارت‎هايي نيز به ساختمان تلويزيون دولتي وارد کردند.

در جريان درگيري ميان معترضان و نيروهاي امنيتي، سه تن از معترضان به ضرب گلوله کشته و ده ها تن ديگر نيز زخمي شدند.

فرمانده ارتش بورکينافاسو در بيانيه‎اي با اشاره به وخامت اوضاع و هرج و مرج در اين کشور آفريقايي اعلام کرد: به منظور صيانت کشور در برابر ناآرامي و حفظ وحدت در کشور، مجمع ملي(پارلمان) و دولت منحل شده است.

وي همچنين اعلام کرد که دولتي انتقالي با رايزني همه نيروهاي سياسي ملي با هدف فراهم کردن مقدمات برقراري نظم قانوني حداکثر در يکسال آينده، روي کار خواهد آمد. رئيس ستاد مشترک ارتش بورکينافاسو ضمن تسليت به خانواده قربانيان، خواستار خويشتن داري و آرامش مردم شد. وي در عين حال از اظهارنظر درباره اينکه آيا کمپائوره در قدرت باقي مي ماند يا نه، خودداري کرد.

تلاش هاي کمپائوره رييس جمهوري که از 27 سال پيش همواره درصدد تمديد حکومت خود بوده، در ماه هاي اخير باعث ايجاد تنش هايي در اين کشور شده است.

خبرگزاري فرانسه نيز ديروز گزارش داد که رييس جمهوري بورکينافاسو وضعيت فوق العاده اي را که پنجشنبه شب توسط وي اعلام شده بود، ملغي اعلام کرد. کمپائوره در سخناني که از تلويزيون اين کشور پخش شد، گفت: من لغو حالت فوق العاده در سراسر کشور را اعلام مي کنم. ناآرامي ها در بورکينافاسو از سه روز پيش بالا گرفته و در پي آن تظاهرکنندگان، ساختمان پارلمان را به آتش کشيده و مقر تلويزيون اين کشور را مورد حمله قرار دادند.

همچنين «زفيرن ديابره» رهبر مخالفان بورکينافاسو با رد اعلام وضعيت فوق العاده از سوي رييس جمهوري، خواستار استعفاي وي شد و گفت: استعفاي کمپائوره تنها راه حل بحران در کشور است. وي همچنين از طرفدارانش خواست مخالفت خود را با اعلام وضعيت فوق العاده نشان دهند.

هزاران تظاهرکننده روز پنجشنبه با حمله به پارلمان و همچنين ساختمان تلويزيون، دولت را مجبور کردند تا برنامه هاي خود براي تغيير در قانون اساسي و فراهم شدن زمينه براي رقابت دوباره کمپائوره در انتخابات رياست جمهوري سال آينده را لغو کند.

ديابره گفت: «اعلام وضع فوق العاده قابل قبول نيست. ما از مردم مي خواهيم مخالفت شان را به آن نشان دهند؛ استعفاي کمپائوره تنها چيزي است که مي‎تواند صلح و آرامش را به کشور بازگرداند.»

بودجه سازمان‎هاي جاسوسي امريکا

آماري‎که به تازگي منتشر شده، بيانگر هزينه کلي مورد تاييد کنگره در سال مالي 2014 است که ماه سپتامبر به پايان رسيد و بر اساس آن، برنامه اطلاعات ملي امريکا شامل آژانس اطلاعات مرکزي مبلغ 50.5 ميليارد دالر و برنامه اطلاعات ارتش مبلغ 17.4 ميليارد دالر هزينه دربرداشته‌اند.

دولت امريکا گزارش داد، آژانس‌هاي جاسوسي اين کشور در سال مالي 2013، مبلغ 68 ميليارد دالر هزينه‌ کرده‌اند که تقريبا با سال گذشته ميلادي يک‎سان است.

به گزارش خبرگزاري فرانسه، بر اساس آمارهاي ارايه شده توسط دفتر مدير اطلاعات ملي و وزارت دفاع امريکا مشخص شد که هزينه‌هاي 17 آژانس اطلاعاتي امريکا در سال 2011 حدود 80 ميليارد دالر بود و از آن زمان تاکنون به تدريج کاهش داشته است.

آماري که به تازگي منتشر شده، بيانگر هزينه کلي مورد تاييد کنگره در سال مالي 2014 است که سپتامبر به پايان رسيد و بر اساس آن، برنامه اطلاعات ملي امريکا شامل آژانس اطلاعات مرکزي مبلغ 50.5 ميليارد دالر و برنامه اطلاعات ارتش مبلغ 17.4 ميليارد دالر هزينه دربرداشته‌اند.

همچنين مبلع هزينه شده براي سال مالي 2013 در زمينه اطلاعات و آژانس‌هاي اطلاعاتي آمريکا 68 ميليارد دالر بوده است. بودجه پيشنهادي اطلاعات آمريکا در سال 2013 بالا بوده اما کاهش اتوماتيک هزينه‌ها توسط کنگره هزينه‌ها را چند ميليارد دالر کاهش داده است.

فرهنگ، گلوگاه توسعه

سرمايه اجتماعي به معناي اعتماد افراد به يکديگر يا حرمت نهادن قوانين و مقررات در اصل در حوزه ساخت فرهنگي، اجتماعي جامعه قرار مي‎گيرد که با ترمينولوژي رويکرد نهادگرايي ساخت نهادي غيررسمي جامعه ناميده مي‎شود. منظور از نهاد غيررسمي، قواعدي است که ساخت فرهنگي جامعه را توليد مي‎کند و از اين طريق بر رفتار افراد تاثير مي‎گذارد. کدهاي ذهني را شکل مي‎دهد و از اين طريق رفتارهاي فردي را مقيد مي‎کند. فکر نمي‎کنم در اين باره مشکلي وجود داشته باشد.

شکل گيري سرمايه اجتماعي در جامعه را مي‎توان از سه منظر تبيين کرد. اول، از ديدگاه اقتصاد نئوکلاسيک که با تاکيد بر نفع طلبي شخصي فردگرايانه بر اين باور است که افراد در پي حداکثر سازي سود خود قواعد مناسب براي تامين آن را از طريق تکرار بازي ذي ربط پيدا مي‎کنند. يکي از اين قواعد پاي‎بندي به تعهدات در قراردادها و مبادلات تجاري است.

وقتي چنين تعهدي از سوي طرفين تامين شود، قراردادها تنفيذ مي‎شوند و بدون مشکلي مبادلات صورت مي‎گيرد. اين فرآيند موجب تقويت اعتماد افراد به يکديگر و همين طور تعاملات شبکه اي مي‎شود. تعاملاتي‎که هزينه‎هاي معاملاتي را از طريق تسهيل اقدام جمعي و مشترک کاهش مي‎دهد. در ديدگاه مارکسيستي، با مسامحه مي‎توان گفت که سرمايه اجتماعي زماني تقويت مي‎شود که تضاد طبقاتي رفع شود. بنابراين، از اين منظر، مشکل سرمايه اجتماعي در اصل مرتبط با ساخت قدرت طبقاتي جامعه است. رويکرد حکمراني بر اين باور است که نهاد بازار خود بر بستر يک نظام حکمراني قوي شکل مي‎گيرد.

بنابراين، تعاملات بازاري و تنفيذ قراردادها ريشه در ساخت نهادي رسمي جامعه دارد. آنچه با عنوان «فضاي کسب و کار نامناسب» در جامعه مورد تاکيد هست، ناظر بر همين ديدگاه است. اينکه چرا فضاي کسب و کار نامناسب است و موجب افزايش نااطميناني و بي اعتمادي مي‎شود، پرسشي است که با رويکرد نئوکلاسيکي قابل پاسخ دادن نيست. اگر دليل آن عملکرد ضعيف نظام ديوا‎ن‎سالاري و حکمراني ما باشد، در اين صورت بايد کانون توجه بر روي نظام حکمراني و سازمان دروني دولت معطوف شود.

از سوي ديگر، رويکرد حکمراني ضمن تاکيد بر اينکه دولت داراي ريشه‎هاي تاريخي اجتماعي و اقتصادي است، بر درجه اي از استقلال نسبي آن نيز تاييد دارد. استقلال نسبي که به آن اجازه مي‎دهد تا با ايفاي نقش ميانجي‎گرانه ميان طبقات، تضادهاي اجتماعي را کاهش دهد؛ اجازه مي‎دهد تا با تخصيص بخشي از مازاد اقتصادي خصوصي از طريق نظام مالياتي پيشرفته، به مازاد اقتصادي اجتماعي چون نظام آموزش و بهداشت و ورزش عمومي، تضاد طبقاتي را کاهش دهد و همبستگي و سرمايه اجتماعي را تقويت کند. اين نيز البته مستلزم وجود دولت و نظام حکمراني کارآمد است.

لي دارد. او مرگ با عزت را زندگي و زندگي با ذلت را عين مرگ مي‌دانست و از همين رو يكي از شعارهاي امام حسين‌^{(ع )} در روز عاشورا اين بود: الموت خير من ركوب العار و العار خير من دخول النار؛ مرگ از پذيرش ننگ بهتر و ننگ از ورود در آتش سزاوارتر است.