26 دلو؛ یادآور قهرمان‎های گمنام

سرمقاله

بیست و ششم ماه دلو سالروز شکست قشون سرخ در جایگاه یک ابرقدرت نیرومند شرقی در برابر سلاح ایمان و نیروی عقیده‎ی مردم افغانستان بود که بار دیگر توانستند موفقانه آزمون مبارزه با استعمار و استکبار را پشت سر بگذارند.
فرا رسیدن این مناسبت حقیقتی را خاطرنشان می‎سازد که علي‎رغم اختلاف‎هاي موجود و انكارناپذيري‎كه ميان اقوام و اقشار مختلف كشور وجود دارد، تنها يك نقطه‎ي توافق توانسته است اين دانه‎هاي از هم گسسته را گردهم آورده و گره‎هاي مستحكمي ميان آنان ايجاد نمايد و آن فداكاري براي شكست نيروهاي استعمارگر و ستيزه براي كسب استقلال ارضي در برابر تجاوز خارجي مي‎باشد. اين خصيصه بارها در جنگ‎هاي اول و دوم با انگليس مشاهده شده و بيرون راندن استعمارگر پيري كه ادعاي «كشور هميشه آفتاب» را داشت نشانه‎ي روشني بر قدرت بسيج مردمي ملت افغانستان در جنگ عليه تجاوز خارجي دارد.
شكست ابرقدرت بزرگ شرق (اتحاديه جماهير شوروي) در واقع يك دستاورد انكار ناپذيري به شمار مي‎آمد. اعتراف تمام مردم دنيا به رشادت و شجاعت افغان‎ها، اين سنگرداران جهاد مقدس مردم مسلمان افغانستان را به قهرمانان قابل ستايش در سطح جهاني مطرح ساخت. صرف نظر از ساير عوامل شكست روس و زمينه‎هاي ديگر فروپاشي اين ابرقدرت شرقي، نقش رشادت و تلاش بي شائبه‎ي مردم افغانستان با جان نثاري‎هاي مخلصانه شان يك عامل انكار ناپذير در اين خصوص مي‎باشد.
به اذعان مردم دنيا كه آن روز از طريق رسانه هاي همگاني به اعلام سپرده شد، فروپاشي كمونيزم در افغانستان معادله‎ي قدرت را در سطح جهاني تغيير داد و تفكر ابداعي «وابستگي» را از ميان كشورهاي جهان سوم برچيد. آن روزه اين باور در مفكوره‎ي بسياري از مردم جهان سوم نهادينه شده بود كه بدون تكيه زدن به يكي از دو ابرقدرت شرق و غرب و پيوستن به جنبش دو قطبي، ادامه‎ي حيات سياسي براي يك كشور غير ممكن است. اما پيروزي انقلاب‎هاي اسلامي در سطح منطقه و شكست بزرگ‎ترين قدرت شرقي در افغانستان توسط مجاهدان افغان اين ايده‎ي تحميلي را باطل جلوه داده و بر مؤلفه‎هاي آن خط بطلان كشيد.
اما متأسفانه انسجام بی مثال ملت افغانستان، پس از یک پیروزی بی نظیر و در نتیجه‎ی مداخلات خارجی با رخوت و گسستگي ویرانگری در بخش مديريت امور داخلي مواجه شده و شيريني پيروزي بر خارجي ها در نبود ميكانيزم مديريتي مناسب در عرصه‌ي داخلي به تلخي مبدل شد.
اكنون حالتي بر حيات سياسي - اجتماعي ما تحميل شده و سرنوشتي را گرفتار آمده ايم كه وارثان اصيل جهاد با زندگي در سکوت در قحط كده‎ي اين جغرافيا مي‎سازند و مي‎سوزند و بسياري از زمام داران اين پرچم پر افتخار در دام قدرت طلبي، زراندوزي و رفع اتهام از خويشتن تنها كاري كه مي‎توانند پاك كردن سياهي‎ها از دوسيه‎هايي است كه محكمه‎هاي حقوق بشري در ملك از ما بهتران براي شان ساخته اند. در اين ميان، آنچه از دست رفت افتخاري بود كه در نتيجه‎ي شكست اتحاديه جماهيرشوروي به دست آمد و آنچه گمنام ماند قهرماناني بود كه خون خويش را در اين راه بر زمين ريختند تا خط سرنوشت انسان اين سرزمين را با خون سرخ شان در پيشاني تاريخ حك نمايند.