اقلیت‌های مذهبی در دام بازی‎های سیاسی

سرمقاله

زنگ افراطیت در هرکجای جهان که به صدا در آمده است، اولین قربانی را از میان اقلیت‌‎های قومی و مذهبی گرفته و این ابزار هنگامی‎که در دست دشمنان دین قرار گرفته است، بیش‎تر به منظور راه اندازی جنگ هفتاد و دو ملت و گرفتن ماهی مقصود از آب گل آلود آن به کار گرفته شده است.
وضعیت نابسامان و تأسف آور جهان اسلام در حال حاضر بیانگر این واقعیت تلخ است که دشمنان دین به منظور بهره‎برداری‎های ناسالم از اقلیت‎های مذهبی، آنان را به جان هم انداخته و با انواع مختلف، از ابزارهای مذهبی کار می‎گیرند. تشویق و تحریک برخی از عناصر افراطی از پیروان یک مذهب و انداختن آنان به جان پیروان سایر مذاهب، شگردی است که امروزه دمار از روزگار مسلمانان درآورده است. این تاکتیک اسلام ستیزانه بازی دوسربْرد برای دشمنان اسلام است که از یک سو چهره‎ی خشنی از اسلام را به تصویر کشیده و به نحوی اسلام‎هراسی را در دنیا ترسیم می‎کند. از جانب دیگر، جنگی را به راه می‎اندازد که باعث تضعیف ملت‎های مسلمان شده و با گذشت هر روز آنان را دست درازتر از پیش در نزد کشورهای سلطه‎گر می‎سازد.
افغانستان نیز در زمره‎ی همان کشورهایی است که مدت‎هاست درگیر این بازی خطرناک بوده و به انواع مختلف، کوشش شده است تا شکاف‌های عمیقی میان اقشار مختلف ملی و مذهبی ایجاد گردد. جنگ نرمی‎که امروزه در سطوح مختلف سیاسی به راه انداخته شده و همواره به نحوی در زدوبندهای خْرد کننده خود را نشان می‎دهند، تنها یک جانب قضیه و بْعد ملایم‎تر آن است. بخش دیگر و خشن‎تر آن در عملکرد و کارنامه‎ی گروه‎های افراطی ظاهر می‎شود که با تأسی و تقلید از گروه‎های افراطی چون داعش هر ازگاهی دست به اقدام‎های ناپسندی می‎زنند.
گروگان‎گرفتن بیش از سی مسافر بی‎گناه در مسیر شاهراه کابل – قندهار به اتهام داشتن مذهب خاص، یکی از این موارد می‎باشد که به نحوی، زخم‎های اختلافات مذهبی را تازه ساخته و نقشه‎ی راهی برای مناقشات مذهبی می‎باشد.
هرچند هنوز هویت گروگان گیران در هاله‎ای از ابهام قرار دارد و معلوم نیست که اهداف و انگیزه‎های آنان چه بوده و خواسته‎های شان از این اقدام ناپسند چیست، ولی آنچه مشخص است این مسأله می‎باشد که این کار به معنای آب انداخته در آسیاب دشمن بوده و به مفهوم ضربه زدن به وحدت ملی، اخوت اسلامی و اتحاد میهنی مردم افغانستان می‎باشد.
از سویی هم انتظار می‎رود این حادثه به منزله‎ی زنگ خطری تلقی شده و به مثابه‎ی یک خطر کلی و ملی درک شود. به موازات این موضوع، امید می‎رود تا برخوردهای دقیق‎، جدی و موثری با این قضیه صورت گرفته و راهکار ملی برای نجات جان مسافران بی‎گناه گیرافتاده در دام بازی‎گران گروگان‎گیر روی دست گرفته شود. شکی نیست که هرگاه اقدام جدی، عاجل و موثری برای این عمل صورت نگرفته و از تکرار موارد مشابه آن جلوگیری نگردد، پیامدهای آن در کشور بسی خطرناک، ناگوار و غیرقابل جبران خواهد بود.