سرمقاله
حکومت اسلام آباد کماکان در کمین مذاکرات صلح افغانستان قرار داشته و نمیخواهد مدیریت برنامههای سیاسی و امنیتی افغانستان را از دست دهد.
هفتهی گذشته رضوان اختر؛ رییس استخبارات ارتش پاکستان معروف به سازمان آی.اس.آِی ، به عنوان یکی از اصلیترین عوامل پیگیری مذاکرات صلح طالبان و دولت افغانستان، به کابل سفر کرد. هرچند این سفر در قالب یک سفر سری و مخفیانه انجام شد، اما محورهای اصلی مطرح شده در این دیدار از سوی برخی منابع آگاه در افغانستان و پاکستان در اختیار رسانهها قرار گرفته است.
تلاش برای برداشتن موانع پیش روی روند مذاکرات صلح طالبان افغانستان و دولت کابل و تقویت همکاریهای دو کشور در مسیر مبارزه موثر علیه تروریزم به ویژه در مناطق مشترک مرزی، هدف اصلی سفر رییس آی.اس.آی پاکستان به افغانستان بود.
هنوز جای پایک جنرال اختر پاک نشده بود که آصف علی زرداری؛ رییس جمهور سابق پاکستان و رهبر یکی از بزرگترین احزاب سیاسی این کشور به همراه یوسف رضا گیلانی؛ نخست وزیر سابق پاکستان عازم کابل شدند و با محمد اشرف غنی؛ رییس جمهور و عبدالله عبدالله رییس اجرایی دولت وحدت ملی دیدارهای مهمی انجام دادند.
این سفر بنا به دعوت رسمی اشرف غنی از زرداری انجام شد. در دیدارهای زرادری با اشرف غنی و عبد الله عبدالله نیز، ضرورت تقویت روابط و همکاریهای دوکشور به ویژه در زمینه مبارزه با تروریزم و تقویت امنیت و ثبات در مناطق مرزی مورد تاکید قرار گرفت. قرار است به زودی نوازشریف؛ نخست وزیر این کشور نیز به کابل آمده و بار دیگر بر روند همکاریهای این کشور روی مذاکرات صلح تإکید نماید.
رفت و آمدهای مقامات عالی دو کشور از زمان آغاز ریاست جمهوری اشرف غنی در کمتر از یک سال گذشته، حکایت از پایان دوران سرد و بی اعتمادی حاکم بر روابط دو کشور همسایه در زمان ریاست جمهوری حامد کرزی دارد. حامد کرزی به مدت 13 سال در افغانستان حکومت کرد اما در تمام این سالها، هرگز نتوانست به چشم یک دوست قابل اعتماد به پاکستان نگاه کند.
اما اشرفغنی میکوشد تا روابط سرد سیزده ساله را با روش دوستی متقابل و اعتماد آمیخته با احتیاط دنبال نماید. پاکستان نیز که همواره اعلام کرده خواستار روابطی دوستانه با همه همسایگان است، از رویکرد دولت جدید کابل استقبال کرد و در نخستین گام، تلاش کرد تا طرح شکست خورده مذاکرات میان طالبان افغانستان و دولت کابل در سالهای گذشته را بار دیگر احیا کند.
پاکستان صلح میان طالبان و افغانستان را به نفع خود می داند و تحقق این امر، با یک تیر دونشانه خواهد زد؛ اولا، تحقق چنین صلحی میتواند به تقویت امنیت پاکستان و مناطق مرزی با افغانستان کمک کند.
ثانیا، پاکستان از نفوذ خوبی بر مهرههای طالبان افغانستان برخوردار است و درصورت به نتیجه رسید مذاکرات صلح، طالبان سهمی در ساختار قدرت افغانستان خواهند داشت که این موضوع می تواند نفوذ پاکستان را در افغانستان تقویت کند.