شفاف سازی تنها گزینه‎ی باقی مانده

در پی اعلام نتایج اولیه انتخابات، تیم اصلاحات و همگرایی و طرفداران آن واکنش‏های تندی نسبت به آن از خود نشان دادند. تشکیل حکومت موازی اوج این واکنش‎ها بود، هرچند عبدالله عبدالله برای تشکیل آن از طرفداران خود وقت خواست و ظاهرا نسبت به تغییر وضعیت امیدواری خود را نشان داد.

روند موجود نشان می‏دهد که مشکلات تنها به یک راه حل ختم می‎شود و آن بررسی مجدد آراء با حضور ناظرین طرفین و بازشماری آرا و اعلام نتایج نهایی بر اساس آن است. امری‎که رییس جمهور کرزی نیز بر آن تاکید کرده است.

رییس جمهور کرزی در واکنش به اعلام نتایج اولیه انتخابات آن را گام دیگری در راه تکمیل روند انتخابات افغانستان دانسته و گفته است: پیروز انتخابات زمانی مشخص خواهد شد که نتایج نهایی بعد از رسیدگی به شکایات و جدا شدن آرای درست از نادرست، اعلام شود. این سخنان کرزی گرچه به ظاهر جهت جلوگیری از بحرانی‎تر شدن اوضاع و کاستن از حساسیت‎ها بیان شده است، اما در بطن خود تاکیدی است بر این که باید به‎سوی شفاف‎سازی آرای انتخاباتی حرکت نمود و افکار عمومی را نسبت به اعلام نتیجه‎ی انتخابات اقناع کرد.

بر هیچ کس پوشیده نیست که رفتن به سوی خشونت و حرکت‎های التهاب‎آور مانند تشکیل حکومت موازی به سود هیچ یک از طرفین نیست و مشکلی را حل نخواهد کرد. با وجود آن تردیدی وجود ندارد که پذیرش حکومت و زعامتی‎که احیانا برخاسته از تقلب و زور باشد، نیز پذیرفتنی نیست. به این ترتیب و با توجه به دو عامل قابل قبول نبودن تقلب و نیز به صلاح نبودن حرکت کشور به سمت بی‎ثباتی، به نظر می‎رسد که باید تن دادن به مصالح کشور از سمت دو طرف رقیب درک شود و نسبت به آن پای‎بندی نشان دهند. اگر این ذهنیت در طرفین ایجاد گردد و یا موجود باشد، قطعا اصلاح امور و بازگشت به روندهای دموکراتیک و مسالمت‎آمیز امری دست نیافتنی نخواهد بود.  

مساله‎ی دیگر که نباید فراموش کرد نقش قدرت‎های بین‎المللی در تعامل با موضوع انتخابات افغانستان است. هرچند مقامات برخی از این کشورها نظیر جان کری وزیر خارجه و جمیز دابینز نماینده‎ی ویژه امریکا در افغانستان و پاکستان نسبت به روند شمارش آراء انتقادهایی را مطرح کرده و گفته‎اند که باید انتقادهای موجه مورد پیگیری قرار می‎گرفت، اما تهدیدهای آنان نسبت به قطع همکاری‎های‎شان در صورتی‎که از زور برای تصاحب قدرت استفاده شود، می‎تواند بر فرایند بازگشت به روندهای دموکراتیک تاثیر منفی بگذارد.

در پایان باید متذکر شد که هم حکومت، هم جامعه‏ی جهانی و هم مردم افغانستان خواهان شفافیت پروسه‏ی انتخابات هستند و هیچ امری نیز نمی‎تواند جای آن را در اقناع افکار عمومی و پذیرش زعامت آینده بگیرد.

استقبال گسترده از

 نمایشگاه بهار قرآن در کابل

محمدتقی جعفری

در حدیث آمده است که «هرچیز بهاری دارد و بهار قرآن ماه رمضان است.»

به راستی که هر چیز بهاری دارد و بهار قرآن ماه مبارک رمضان است که قرآن، این کتاب آسمانی و بزرگ هدایت‌گر بشر، در این ماه بزرگ و پر خیر و برکت نازل گردیده است.

در کشور ما نیز در این ماه بزرگ به روش‌های گوناگون از جمله، برگزاری مسابقات قرآنی، ایجاد مراکز آموزشی ویژه، دایر نمودن نمایشگاه‌ها و... از این بهار بزرگداشت به عمل می‌آید.

در سال جاری نیز شورای عالی قرآنی افغانستان در مسجد الزهرا(س) در غرب کابل، با ایجاد نمایشگاهی با عنوان بهار قرآن، از این ماه بزرگ و این کتاب الهی بزرگداشت به عمل آورده و سعی در ترویج هرچه بیش‌تر فرهنگ قرآنی در این ماه با عظمت را دارند.

محافل انس با قرآن با تلاوت قاریان ملی و بین المللی، اجرای تواشیح، برگزاری مسابقات تلاوت و حفظ قرآن کریم نیز از دیگر برنامه های این نمایشگاه در طول برگزاری است.

بخش‌های مختلف، غرفه‌های متعدد، صنایع دستی فرهنگی و دینی، آثار هنری زیبای قرآنی و سایر آثار دینی- فرهنگی، نشریات، تابلوهای مذهبی، سی‌دی‌های صوتی و تصویری مذهبی و دینی از جمله آثار و خدماتی اند که در این نمایش‌گاه عرضه شده و به نمایش گذاشته شده است.

علاوه برآن، در این نمایشگاه که انواع هنرهای قرآنی نیز به نمایش گذاشته شده، ایستگاه نقاشی کودکان دایر گردیده که با استقبال خوب کودکان مواجه شده است.

در این نمایشگاه غرفه‎هایی نیز به ناشران و هنرمندان اختصاص داده شده است تا با عرضه‎ی کتاب، نرم افزارهای قرآنی و آثار هنرمندان، به نیازهای معنوی مردم مسلمان افغانستان پاسخ دهند.

سیمین حسن زاده، معاون وزارت اطلاعات و فرهنگ با حضور در این نمایشگاه خاطرنشان ساخت: ماه رمضان ماه بهار قرآن، نزول برکات و رحمت الهی است و بندگان خدا در یک آزمون بزرگ در این مقطع زمانی قرار دارند.

وی افزود: نمایشگاه بهار قرآن در حقیقت پرداختن به بخش‎های فرهنگی قرآن است که امروز جامعه‎ی ما سخت به آن نیاز دارد و در جهت قرآنی بودن روح جامعه بی نهایت موثر است.

ناصرجهانشاهی، رایزن فرهنگی جمهوری اسلامی ایران نیز در مراسم افتتاحیه‎ی این نمایشگاه گفت: ماه مبارک رمضان، ماه هدایت انسان است و خداوند متعال در این ماه زمینه را فراهم نمود تا انسان‎ها با روزه به قرآن مجید رجوع کنند و با قرائت و تعمق در آیات الهی زمینه هدایت خویش را فراهم نماید.

جهانشاهی با تاکید به لزوم وحدت مسلمین و تمسک به قرآن مجید گفت: امت اسلامی با محور قرار دادن قرآن باید در مسیر عزت و سربلندی خویش با وحدت و انسجام حرکت نماید و اجازه ندهد افراط گرایان با عناوین مختلف در صفوف مستحکم آنان رخنه ایجاد کنند.

عباس حسن زاده، رییس مرکز علوم قرآنی افغانستان  که از برگزار کنندگان این نمایشگاه است در مصاحبه با روزنامه سخن جدید با اشاره به اینکه  نمایشگاه قرآنی بزرگ بهار قرآن وارد ششمین سال خود شده، اظهارداشت: این نمایشگاه دارای 32 غرفه می‌باشد و از تاریخ نهم این ماه مبارک تا هجدهم آن ادامه خواهد داشت.این غرفه‌ها در موضوعات مختلف، یعنی فعالیت‌های قرآنی و فعالان عرصه‌های دینی و معارف اسلامی و رسانه‌ها و انتشارات و ناشرانی از داخل افغانستان و غرفه‌هایی مربوط به ایستگاه‌های خانواده و ایستگاه قرآن، ایستگاه اخلاق، می‌باشد.

در این ایستگاه‌ها به مسایل مختلف از جمله، علایم شیطان پرستی، آخرزمان شناسی و مهدویت شناسی و موضوعاتی همانند انواع نگاه‌ها به لحاظ شرعی (حلال و حرام) و ... پرداخته شده است.

حسن‌زاده می‌گوید، برگزار کننده‎ی این نمایشگا شورای عالی قرآنی افغانستان می‌باشد و اهداف آن با توجه به فضای معنوی ماه رمضان و ماه نزول قرآن، فضاسازی معنوی بیش‌تری برای استفاد‎ه‎ی هر چه بیش‎تر از ماه مبارک رمضان است که در راستای قرائت، ترتیل و حفظ فعالیت کرده و تشویق قرآن آموزان به استفاده هرچه بیش‌تر از این کتاب الهی در چارچوب کار قرار داشته و هماهنگی بیش‌تر بین مراکز قرآنی، حوزات علمیه نیز در این چوکات است.

وی می‏افزاید: هدف اصلی ما این است که افراد بتوانند با موضوعات قرآنی بیش‌تر آشنا شده و برای شناخت یکدیگر نیز زمینه‎ای فراهم شده باشد. او در مورد شرکت و مراجعه‎ی مردم نیز استقبال از این نمایشگاه را گسترده دانسته و بیش‎ترین بازدید کنندگان را خانواده‎ها و خانم‎ها دانست.

اما چیزی که در این نمایشگاه بسیار جالب توجه بود، حضور پررنگ کودکان است که تعداد زیادی از کودکان در رده‌های سنی شش تا چهارده سال، به این نمایشگاه مراجعه کرده بودند و غرفه‌های مربوط به آنان نیز، مزدحم‎تر از سایر موارد به نظر می‎رسید. نوجوانان نیز با شوق و علاقه از این غرفه‌ها دیدار می‌کردند و جوانان نیز فعالیت خوبی داشتند.

آقای محمدی، یکی بازدید کنندگان این نمایشگاه گفت: جذابیت و خوبی این نمایشگان در این است که برای هر سن و سالی مفید بوده و در صورت مراجعه خانواده‌ها برای هر رده سنی، آثار و خدماتی موجود است تا استفاده کنند.

نمایشگاه بزرگ بهار قرآن که از شش سال پیش به همت شورای عالی قرآنی کابل آغاز و تاکنون ادامه دارد، همه ساله از 15 ماه مبارک رمضان آغاز و تا بیست و پنجم این ماه ادامه پیدا می‎کند که در سال جاری از نهم ماه مبارک رمضان آغاز شده و به مدت ده روز به روی علاقمندان باز خواهد بود.

بازی با سرنوشت ملت ممنوع!

علی"سینا"

رخدادهای اخیر در کشور نشان از وقوع بحرانی دارد که اگر نتواند سرنوشت کلی و عمومی ملت را با خطر مواجه ساخته و کشور را به سوی خرابی کامل و بحران جدی سوق دهد، حداقل مانع هرگونه ثبات، توسعه و پیشرفت خواهد شد. زیرا در صورت عدم کسب رضایت تیم معترض به نتیجه‌ی ابتدایی انتخابات، تشکیل حکومت از جانب تیمی که برنده اعلام شده است نیز نخواهد توانست به اهداف خویش در راستای توسعه، ثبات، پیشرفت و ترقی کشور دست یابد. مسلم است که پایداری و استواری چنین حکومتی نیز قابل اطمینان نبوده و نخواهد بود.

دست‎کم گرفتن هشدارهای صادر شده از سوی تیم معترض و وجود پتانسیل‎های نهفته در درون جامعه برای ایجاد جرقه‎های بحران‎زا و بحران‎ساز، به نحوی کمک کردن به خلق بحران و نوعی خودخواهی تلقی خواهد شد. شکی نیست که هرکس یا نهادی‎که باعث این وضعیت شده یا تصمیم‎های بحران‎ساز آینده را باعث شود، در پیشگاه ملت، تاریخ و خدای خویش مسوول و مقصر خواهد بود. زیرا کشانیدن افغانستان به دهه‎های پیشین و فراهم ساختن زمینه‎ی تنش‎هایی که دامنه و زمینه‎ی اتنیکی، قومی و مذهبی داشته باشد و منجر به شکاف بیش‎تر در میان مردم افغانستان شود، به معنای پشت پا زدن به تمامی خواسته‎های مردم و زیر پا کردن ظرفیت‎های اندکی است که طی سیزده سال گذشته ایجاد شده است. این امر به معنای مخالفت با تمامی خواسته‎های ملی و بین‎المللی( هزینه کنندگان واقعی) بوده و نوعی بازی با سرنوشت ملت افغانستان است.

در یک نگاه واقع‎بینانه باید قبول کرد که وجود تقلب در انتخابات ریاست جمهوری، بخصوص دور دوم آن یک امر غیرقابل انکار است و شفافیت‎سازی این پروسه به معنای مشروعیت بخشیدن به ساختاری است که قرار است در آینده به عنوان حکومت دموکراتیک و مردم‎سالار بر افغانستان حکومت نماید. لذا ایجاد مانع فراروی روند شفافیت‎سازی و مخالفت با هرگونه راهکاری که بتواند جلو این روند را بگیرد، حمایت از دولت لرزان، مورد تردید و نامشروع و نامقبول خواهد بود. شکی نیست که افغانستان در پرتو چنین نظامی به جایی نخواهد رسید و کماکان بستر ناآرامی و بی ثباتی باقی خواهد ماند.

بنابراین، بهتر این بود که نتیجه‎ی انتخابات پس از کسب رضایت تمامی عناصر ذی‎دخل در انتخابات و در یک شرایط نورمال و طبیعی اعلان می‎شد تا پیامد آن اعتراض‎های هشدار دهنده نبوده و اوضاع سیاسی را به یک بمب ساعتی مبدل نمی‌ساخت. اکنون اما که این نتیجه اعلان شده و مورد قبول تیم اصلاحات و همگرایی نیست، لازم است تا سران دو تیم با توجه به مصالح ملی و در نظرداشت اوضاع داخلی، شرایط منطقه‎ای و فضای موجود جهانی به یک راه حل جامعی دست یابند که نتیجه‎ی آن تشکیل دولت ملی، فراگیر و قابل قبول برای قاطبه‎ی ملت افغانستان باشد.

بدیهی است که هرگونه پیامد تنش‏‎زایی که منجر به بی ثباتی بیش‎تر اوضاع شود، بار دیگر فرصت را برای استفاده‎جویان داخلی، منطقه‌ای و بین‎المللی فراهم ساخته و افغانستان را بستری برای پیش‎برد سیاست‎های منازعه‎جویانه و استراتژیک گروه‎های خشونت‎گرا و عناصر بیرونی آشوب‎طلب با ابزارهای داخلی خواهد ساخت. زیرا احساسات آتشین برخی از هواران تیم معترض به نتیجه‎ی انتخابات و تشویش‎های ناشی از ادعای تقلب و اعمال ظلم تاریخی در روند انتخابات نشان از این دارد که هرگاه این عقده‎ها منفجر گردد، پیامد آن می‎تواند خطرساز باشد.

از سویی هم شرایط داخلی و خطر بالقوه‎ی اختلاف‏ها قومی، زبانی، مذهبی و... برای بازی‎گران منطقه‎ای و جهانی نیز فرصت خواهد داد تا بار دیگر از این اقلیم برای رقابت‎های سیاسی شان استفاده نموده و در نبود یک دولت مشروع و مقتدر این زمینه به خوبی مهیا خواهد شد. در آن صورت اگر نگوییم افغانستان به عراق دیگری مبدل می‎گردد، حداقل این است که زندگی آرام نصیب مردم نشده و اوضاع بسی بد‎تر از حال خواهد شد. چراکه‎ تشدید خشونت‎ها طی روزهای گذشته و ماه‎های برگزاری انتخابات به خوبی بیانگر این واقعیت است که هرگونه تنش سیاسی در کشور، فرصت را برای شورش‎های پرسابقه و دامنه‎دار مخالفان مسلح مهیاتر خواهد ساخت.

از سوی دیگر، تنش‎های موجود و پافشاری گروه‎های سیاسی روی خواسته‎های شان و ابزاری ساختن نهادهای قانونی به معنای این است که ما اجازه نداده ایم تا در کشور چندقومی  و دارای تنوع مذهبی و زبانی، وحدت ملی به وجود آمده و ملت‎سازی در روند طبیعی خویش به پیش برود.

تردیدی نیست که نتیجه‎یبلافصل و تا حدی اجتناب‌ناپذیر آن بروز نوعی عصبیت خواهد بود؛ عصبیتی که در قالب انحصارطلبی به نمایش گذاشته و در تداوم خود مانع بزرگی در داخل برای حفظ ثبات سیاسی و اجتماعی افغانستان به‌وجود خواهد آورد.

لذا نباید اجازه داد تا بار دیگر کشور قربانی چنین تنش‎هایی شده و ضرروی است تا در صورت رسیدن به بن‎بست حقوقی از مجرای نهادهایی که اکنون اعتبار آنان زیر سوال رفته است، فرصت رسیدن به تعامل از رهگذر سیاسی را در پیش گرفت. از سیاست‎مداران و صاحبان تصمیم سیاسی نیز که اکنون سرنوشت کشور به عزم و اراده‎ی آنان بستگی دارد چنین انتظار می‎رود که به خویشتن حق بازی با سرنوشت ملت را نداده و مصالح علیای ملی را به پای امیال سیاسی شان قربانی نسازند.

تاکید بر حق استفاده از انرژی هسته‎ای

اعترافی که ایران از 1+5 گرفت

قدرت‎های بزرگ جهانی بیش از هر زمانی به توافق با ایران بر سر برنامه هسته‎ای‎اش نزدیک شده‎اند. اکنون آنها تلاش دارند تا حد امکان از توانایی‎های ایران برای ساخت بمب هسته‎ای در صورتی که مقام‎های ایرانی یک روزی به هر دلیلی تصمیم به ساخت آن گرفتند، جلوگیری کنند. در این میان عده‎ای نیز بر این اعتقادند که این احتمال وجود دارد که طرف‎های غربی در طول این مذاکرات برگه مبارزه با تروریسم را نیز به روی میز بگذارند که در حقیقت به نوعی به رسمیت شناختن نفوذ ایران در خاورمیانه است و به آن اجازه می‌دهد که به فکر گسترش نفوذ خود در منطقه از این طریق نیز باشد.

باراک اوباما، رییس جمهوری امریکا و دیگر اعضای همراه او در کاخ سفید امیدوارند تا موعد نهایی 20 جولای و زمان مقرر برای رسیدن به توافق نهایی میان ایران با مجموعه 1+5 اتفاق مثبتی بیفتد و در آخر توافق نهایی حاصل شود. رییس جمهوری امریکا جدا امیدوار است که پنج کشور عضو دایم شورای امنیت یعنی ایالات متحده، بریتانیا، فرانسه، روسیه و چین به علاوه آلمان بتوانند در مذاکراتشان با ایران به توافق نهایی برسند و برای همیشه دوسیه‎ی هسته‎ای ایران را ببندند. نشانه‎های این امیدواری هم وجود دارد، آنها به صراحت رضایت خود را از پایبندی تهران به تعهدات خود و پیشرفت‎هایی که در اجرای طرح عمل مشترک و کاهش غنی سازی اورانیوم به کمتر از 20 درصد و عدم نصب سانتریفیوژهای پیشرفته به دست آمده بیان داشته‎اند و گفته‎اند که شفافیت بسیاری از سوی ایران در برنامه هسته‎ای‎اش مشاهده کرده‎اند و از این که ایران به تعهدات خود بر سر تاسیسات آب سنگین اراک و تولید پلوتونیوم پایبند بوده است، راضی هستند. در مقابل تحریم‎های اعمال شده علیه جمهوری اسلامی‌ایران ولو به صورت جزیی لغو شده‎اند. اما آن چه در این میان اهمیت دارد این است که ایران توانست رسما اعتراف جامعه جهانی به برخورداری‎اش از تکنولوژی هسته ای و حق غنی سازی اورانیوم را به دست آورد.

با این حال مذاکرات در حال حاضر همچنان بر این مساله متمرکز است به این امید که شاید به هر دلیلی بتوان باز هم از توانایی‎های هسته ای ایران کاست. از سوی دیگر ایران هم می‌خواهد این تعهد را از کشورهای بزرگ طرف مذاکره بگیرد که در صورت دستیابی ایران به انرژی هسته‎ای مسالمت آمیز هیچ سنگ اندازی‎تازه‎ای نخواهند کرد، اگر چه ایران تلاش دارد تا تضمین‎های کافی برای این که در برنامه هسته‎ای‎اش به ابعاد نظامی‌نزدیک نمی‎شود نیز بدهد. مذاکره کنندگان تلاش دارند که هر اقدامی‌در این زمینه‏ها را ناکام بگذارند.

به این ترتیب ایران آماده می‌شود تا به نرمی‌دوباره حضور خود را در منطقه با برتری بر درگیری‎های وحشتناکی که در منطقه جریان دارد و عوامل متعددی در تغذیه آن دخالت دارند، برجسته کند. درگیری‎هایی که رفتارهای خصمانه پشت سر هم اسراییل علیه ملت فلسطین، خروج تروریسم تندروی اسلامی‌از چراغ جادو و استبداد موجود در تمییز طایفه‎ای و نژادی بارزترین آنها است.

نمی‌توان توانایی‏های بالقوه ایران در منطقه را نادیده گرفت، از حضور حزب الله در لبنان تا گروه‎های شبه نظامی‌مشابه در عراق و دیگر کشورهای عربی همگی توانایی‎های بالقوه ایران را به خوبی نشان می‎دهند. منطقه به سمتی می‎رود تا درگیری‎های گروه‎های تندرو و افراطی و جنگ طلب کار را به گشودن باب یک جنگ تمام عیار شیعه و سنی که نمی‌توان پایانی برای آن متصور بود، بکشاند. در این میان این تنها ایران در منطقه است که نسبت به وقوع چنین جنگی هشدار می‎دهد و به اسم افتادن به تله مبارزه با تروریسم زنگ خطر را به صدا در آورده است.

برخی بر این اعتقادند که در مذاکرات ایرانی‏ها با شش کشور بزرگ جهانی احتمال این که بر سر نفوذ بیشتر منطقه ای ایران و حضور موثرتر آن در عراق و سوریه و شاید هم لبنان و کشورهای دیگر علیه تروریسم توافقی حاصل شود، وجود دارد.

جنگ جهانی با تروریزم چارچوب واحدی است که سازمان ملل تعریف کرده و باید ایران نیز جزیی جداناپذیر از آن با شد.

هشدار جان کری در باره مناقشه‎های انتخاباتی

جان کری، وزیر امور خارجه امریکا روز سه شنبه(17سرطان) هشدار داد هر تلاشی برای به دست گرفتن قدرت در افغانستان از راه‎های فراقانونی باعث قطع کمک‎های بین‎المللی به این کشور می‎شود.

کری در بیانیه ای یادآور شد: گزارش‎هایی از اعتراضات در افغانستان و پیشنهادهایی مبنی بر تشکیل دولت موازی به دست من رسیده است. امریکا انتظار دارد نهادهای انتخاباتی همه اتهامات منطقی مرتبط با تقلب را بخوبی بررسی و بازنگری کنند.

نتایج اولیه دور دوم انتخابات ریاست جمهوری روز دوشنبه نشان داد اشرف غنی احمد زی، برنده انتخابات شد اما یک عبدالله عبدالله، رقیب وی با رد نتایج اعلام شده، آن را به عنوان کودتایی علیه اراده مردم دانست.

اتهامات مبنی بر تقلب به‎سرعت به مناقشه و نگرانی‎های فراوان ناشی از بی ثباتی منجر شد. بعد از اینکه آمار نشان داد احمد زی توانسته است 56.4 درصد و عبدالله 43.6 درصد از آرای دور دوم انتخابات را به دست آورد، عبدالله عبدالله این نتیجه را تقلبی خوانده و اعلام کرد که هرگز تقلب را نخواهد پذیرفت.

رییس جمهوری آینده افغانستان باید در زمان دشواری این کشور را هدایت کند؛ در حالیکه قرار است سربازان آمریکایی بعد از 13 سال اواخر سال 2014 این کشور را ترک کنند و در صورت قطع کمک های بین المللی اقتصاد این کشور وارد دوران رکود خواهد شد

نتیجه ابتدایی انتخابات اعلام شد

اشرف‌غنی احمدزی 56 درصد، عبدالله‎ عبدالله 43 درصد

نتیجه ابتدایی دور دوم انتخابات ریاست جمهوری روز گذشته (دوشنبه/16سرطان) پس از چهارساعت تأخیر اعلام شده و در نتیجه‎ی آن مجموع آرای اشرف‌غنی احمدزی، چهارمیلیون و چهارصدوهشتاد و پنج اعشاریه 888 رای(56 درصد) و مجموع آرای عبدالله عبدالله، سه میلیون و چهارصد و شصت و یک اعشاریه 639 رای (43 درصد) اعلام گردید.

احمدیوسف نورستانی، رییس کمیسیون مستقل انتخابات با ذکر خلاصه‎ای از روند برگزاری انتخابات و مشارکت بیش از هشت میلیون نفر در انتخابات دور دوم، میزان آرای باطل شده را بیش از یک میلیون ذکر کرد. وی با اشاره به اختلاف‎های موجود میان دو تیم انتخاباتی، پذیرفت که برخی تقلب‎ها وجود داشته و در نتیجه‎ی شکایت‎های موجود قرار شده است تا آرای برخی از آرای مراکز انتخاباتی بازشماری و تفتیش شود.

وی با بیان این مطلب که نقاط مشترکی در دیدگاه دو جانب به وجود آمده است از پیش‎شرط‎های تیم اصلاحات و همگرایی در قالب چهارمعیار نام برد که روی برخی از آنان توافق دو جانب صورت گرفته است، ولی نگفت که این چهارمعیار کدام موارد بوده اند. نورستانی هرگونه دخالت را در کار کمیسیون مستقل انتخابات رد نموده و نقش سازمان ملل متحد را در خصوص مذاکرات میان دو تیم نظارتی خواند.

نتیجه ابتدایی انتخابات با رقم فوق درحالی اعلام شد که تیم اصلاحات و همگرایی این نتیجه را مردود و نامشروع خوانده و غیرقابل قبول خواند. مجیب الرحمان رحیمی، سخنگوی این تیم خواهان تأخیر اعلام نتایج انتخابات تا شفافیت کامل آرا شده و این نتیجه را حاصل تبانی‎ مثلث ارگ، کمیسیون مستقل انتخابات و تیم تحول و تداوم شمرد. این تیم همواره هشدار داده است که در صورت عدم شفافیت، با مراجعه به مردم به مبارزه‎ی مدنی شان در برابر این نتیجه ادامه خواهند داد.

این درحالی است که ستادهای انتخاباتی عبدالله عبدالله و اشرف غنی احمدزی، روی بررسی و بازشماری آرای هفت هزار محل رای‌گیری توافق کردند.

این توافق پس از ساعت ها گفت‌وگو میان نمایندگانی از هردو دو ستاد انتخاباتی حاصل شده است.

سید حسین فاضل سانچارکی، عضو ستاد انتخاباتی عبدالله عبدالله گفت که گروه رقیب پیشنهادهای اصلاحات و هم‌گرایی را که باید هفت هزار محل مشکوک رای‌گیری به بررسی گذاشته شوند، پذیرفته است.

این محلات شامل صندوق‌هایی است که گفته شده آرای آن بیش از ۵۹۵رای بوده و یا هم میزان مشارکت خانم‎ها نسبت به آقایان در این مراکز بیش‎تر بوده است.

آزیتا رفعت، عضو ستاد انتخاباتی اشرف غنی احمدزی نیز در صحبتی با بی‌بی‌سی فارسی گفت که گروه‌های فنی دو تیم روی بازشماری هفت هزار محل رای توافق کرده اند.

خانم رفعت گفت: "یک سلسله تقاضاها از سوی آنها وجود داشت و ما هم به خاطر شفافیت روند و این که روند دموکراسی از طرف ما به چالش کشیده نشود، توافق کردیم، آن‎ها قبلا گفته بودند که شش هزار محلی‎که ناظران اروپایی مطرح کرده‌اند؛ باید دوباره بررسی شود و در نهایت روی بررسی هفت هزار محل رای دهی توافق کردیم."

پیش از این هیات ناظران اتحادیه اروپا به خبرنگاران گفته بود که آرای شش هزار محل رای‎گیری دور دوم انتخابات باید بررسی شود.

ناظران اروپایی گفته اند که این آرا بخش مهمی از ۲۳هزار محل رای‎گیری را تشکیل می‎دهند و ادعای تقلب در آن‎ها جالب است.

در همین حال، در دومین جلسه علنی کمیسیون شکایات انتخاباتی روزگذشته شکایت‎های ۹ولایت زون مرکز بدون حضور دو عضو این کمیسیون رسیدگی شد.

ریدا عظیمی، معاون کمیسیون شکایات انتخاباتی در آغاز جلسه علنی روزگذشته در کابل گفت که شکایات ولایت های زون مرکزی یک بار دیگر به بررسی گرفته می شود.

به گفته‌ی خانم عظیمی، بیش‎ترین شکایت از ولایت کابل با ۵۱۶قضیه است که پیش‎تر دفتر ساحوی کمیسیون شکایات، در مورد ۴۸۴آن فیصله عدم سمع صادر کرده است.

این درحالی است که تیم اصلاحات و همگرایی این کمیسیون را یک نهاد غیرقابل اعتماد خوانده است.

منافع ملی در پرتگاه تنش‌های سیاسی

شهاب زمانی

نگرانی عمومی از وضعیت موجود برهیچ‌کسی پوشیده نیست و نباید شک کرد که هرگونه بحران احتمالی برخاسته از تنش‎‌های انتخاباتی به زیان ملت بوده و منافع ملی را که در رأس آن ثبات فراگیر است با خطر مواجه خواهد ساخت.

در چنین شرایطی نباید فراموش کرد که قربانی ساختن نیازهای مردمی و منافع ملی به صلاح هیچ‌کس یا نهادی نخواهد بود و هرکسی که عامل تنش‎ و بحران شمرده شود، در پیشگاه ملت و کشور محکوم و مذموم خواهد بود و تاریخ در قبال آنان قضاوت مثبتی نخواهد داشت.

وجود تجارب بشري بويژه در عصر حاضر و در جوامع پیشرفته به خوبي اين واقعيت را به اثبات رسانده كه هرنوع تلاشی به‌منظور رشد و شکوفایی کشور در عرصه‌هاي مختلف نیاز به بسترآرام و بدون تنش‎های اجتماعی دارد و در شرایط جنگ، منازعات داخلی وخارجی، آشفتگی و ناامنی و یا نگرانی از تحولات آینده، نه تنها توسعه و پیشرفت ملموسی را موجب نمی‎شود، بلکه مسیر حرکت عادی جامعه را نیز دچار اخلال و دگرگونی خواهد نمود و موجب رشد مفاسد مختلف اقتصادی و فرهنگی در جامعه می‎شود.

از طرفی ایجاد بستر مناسب جهت ابراز نظرات و تراوش دیدگاه‎های  مختلف شهروندان، نشان از پویایی و بلوغ فرهنگی مردم آن جامعه دارد و حاکی از عزم جدی نظام سیاسی وگروه‎های مختلف برای بهبود هرچه بیش‎تر وضع آن جامعه بر اساس مشارکت عمومی، همفکری و استفاده ازتمام ظرفیت‎های بالقوه جهت توسعه کشور می‎باشد. در عین حال رقابت گروه‎های سیاسی وحامیان‎شان، خارج از چارچوب قانون و عدم رعایت قواعد بازی در میدان سیاست، علاوه بر اینکه مخل وحدت ویک‌پارچگی درون جامعه می‌باشد، هرنوع توسعه سیاسی و اقتصادی را نیز با چالش مواجه خواهد نمود و به جاي ایجاد بستری مناسب جهت رفاه عمومي، موجب هدر رفتن توان نیروهای موثر جامعه در منازعات  مختلف خواهد شد. وجود تعارض و نه رقابت سالم بین جناح‎ها وگروه‎های مختلف، علاوه بر انحراف افکارعمومی از مسایل و مشکلات اساسی کشور، فضا را برای اشخاص وگروه‎های قانون گریز برای رسیدن به مطامع اقتصادی و فرهنگی خود در شکاف به‎وجود آمده بین گروه‎های رقیب و مشغله‎ینهادهای مسوول مهیا خواهد نمود.

دست به دست شدن قدرت به‎طور مسالمت آمیز و در مسیر درست با حفظ آرامش  در کشورهای پیشرفته سندی محکم براین ادعاست که "بلوغ سیاسی" هر جریان یا حزبی با عملکرد و رفتار مدنی در کوران انتخابات و پس از آن، با احزاب یا جناح‎های رقیب سنجیده می‎شود. بررسی علل و یا عوامل عدم اقبال عمومی جامعه به نظرات و برنامه‎های اعلامی و آسیب شناسی رفتاری وگفتاری، می‎تواند سکویی برای  پیروزی و یا حفظ قدرت دررقابت‎های بعدی باشد و نه تخریب‎های صورت گرفته‌ی خارج از چهارچوب اخلاقی و مچ‎گیری‎های عامه پسند.

این مایه‌ی تاسف و نگرانی بسیار خواهد بود که با توجه به مشکلات اقتصادی، معضلات فرهنگی و دسیسه‌‎های رنگارنگ خارجی، احساسات تنش برانگیز را بر مرکب سیاست سوار و آن‌را نه با افسار تعقل، بلکه با تعصب هدایت کنند. این سرزمین به‎واسطه‌ی تفرقه و بی مسوولیتی در برهه‎هایی از تاریخ، مورد طمع و زیاده‎خواهی فرصت طلبانی قرارگرفته و صدمات بسیاری از ناجوان‎مردی دیگران بر پیکرش وارد، رنج برده و می‎برد و این اوج بی مسوولیتی خواهد بود که اشخاص وگروه‎های مختلفی‎که دغدغه‌ی انقلاب و کشور را دارند، درک واقع گرایانه‎ای از جهان پیرامونی با تمام  زوایای پیدا و پنهانش (تهدیدها و فرصت‎ها) نداشته باشند و منافع ملی را در ذیل منافع  کوتاه مدتی تعریف کنند که صداقت شان را در نزد افکار عمومی در خصوص دغدغه‎های شان زیر سوال خواهد برد.

گذشت بیش از سی سال تنش، ناامنی و آثار منفی و مخرب آن، می‎بایست  این بازخورد را داشته باشد که جریانات سیاسی چنان پخته و واقع‎گرا با مسایل مرتبط با امنیت ملی و تاثیرگذار بر آینده‌ی کشور برخورد نمایند که جلو هرگونه سوء استفاده‎یقدرت‎های خارجی و مغرضان داخلی را سد نموده و پیامی روشن و محکم را مبنی بر «وحدت درعین کثرت» را در اذهان آنها متبلور سازند.

بدیهی است که در برهه‎ی حساس کنونی و شرایطی‌که کشور از هرسو با تهدیدهای فراوان داخلی و خارج مواجه است، باید به منافع عمومی و ملی بیش‎تر از همه توجه داشته و در دسته‎بندی‌های سیاسی، ثبات ملی را مقدم‎تر از همه در نظر گرفت. بنابراین لازم است  همه‌ی گروه‌ها و جناح‌های سیاسی، کشور را در عبور از این برهه‌ی حساس یاری نمایند و در تعریف اولویت‎های خود، حفظ منافع ملی را بر هر نوع منفعتی مقدم شمارند .

فرهنگ استفاده از فیس‎بوک

علی"سینا"

نشر خبری مبنی بر فیلترکردن یا حتی بستن صفحه اجتماعی فیس‌بوک، واکنش‎های متفاوت و مختلفی را به دنبال داشت و بیش‎ترین عکس‎العمل را کاربران این شبکه اجتماعی در صفحات مربوطه شان ابراز کردند.

در نهایت با اظهار نظر داکتر رنگین دادفر اسپنتا، مشاور امنیت ملی کشور به این شایعات پایان بخشیده شد و صرفا سخن گفتن در این خصوص در شورای امنیت ملی خبر واقعی بود که "شایعه" به آن جنبه و حاشیه بخشیده بود. مشاور امنیت ملی ضمن تکذیب این خبر از واقعیت دیگری نیز سخن گفت و آن وجود ابتذال شرم‎آور در ادبیات فیس‎بوکی کاربران افغانستان است.

حقیقت این است که استفاده ازین رسانه‎ی اجتماعیبه هر نحوی که باشد، بیانگر شخصیت و فرهنگ عمومی یک جامعه به تبع آداب و فرهنگ کاربران آن جامعه است.  امروزه با روش‎های تجربی به اثبات رسیده است که هرنوع استفاده از فیس بوک، بیانگر شخصیت استفاده‌کننده است.

خوب است بدانیم که گروهی از محققان در دانشگاه میسوری در امریکا توانسته‌اند از روی صفحه فیس‌بوک افراد به شخصیت آنها پی ببرند. این گروه متوجه شده‌اند که میان عملکرد افراد در صفحه‌ی فیس‌بوک و ریسک‌پذیری آنها رابطه‌ی مستقیمی وجود دارد. بر این بنیاد، افرادی‎که تمایل به انجام فعالیت‌هایی با ریسک بالا دارند اغلب مطالب زیادی همچون نوشته و عکس در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک می‌گذارند و با دوستان خود در شبکه‌های اجتماعی بیش‎تر در ارتباط هستند. از طرف دیگر کسانی‎که در فیس‌بوک و دیگر شبکه‌های اجتماعی از به اشتراک گذاشتن مطلب و عکس اجتناب می‌کنند، از شخصیت محافظه‌کارتری نیز برخوردارند و به فعالیت‌هایی با ریسک کم‎تر، تمایل بیش‎تری نشان می‌دهند. این محققان برای انجام این بررسی، عملکرد فیس‌بوکی افراد را تحت نظر گرفته و از آنها تِست شخصیت گرفتند. این محققان افراد شرکت‌کننده در بررسی را بر بنیادِ تمایل آنها به ریسک‌پذیری به دو دسته تقسیم کردند و این در حالی بود که هر دو گروه، اغلب از فیس‌بوک استفاده می‌کرده‌اند. آنها متوجه شدند که در نحوه‎ی استفاده‎ی این دو گروه از فیس‌بوک، تغییر زیادی وجود دارد.

بدون شک، تست ریسک‎پذیری افراد با توجه به نحوه‎ی استفاده از فیس‎بوک تنها نمونه‎ای از این مورد است و بیانگر مشت نمونه‎ی خروار می‎باشد. شکی نیست که هرگونه استفاده‎ی دیگر و به کار بردن کلمات، ادبیات و گذاشتن هرنوع کامنت و گفتن هر سخن از این صفحه، بیانگر شخصیت کاربران در ابعاد مختلف است.

بنابراین، هرگونه استفاده ازین شبکه‎ی اجتماعی به عنوان یک بستر ارتباطی آسان و بی پرده در راستای گسترش ارتباطات، بیانگر شخصیت اجتماعی افراد خواهد بود. در این صورت است که باید فرهنگ استفاده ازین رسانه را برای مبارزه با ستم، استبداد، زورگویی و تغلب استفاده نمود، نه جهت تروج فرهنگ ابتذال، فحاشی یا شخصیت‎کشی افراد دیگر؛ دو وجهی‎که تاکنون در جوامع نقش عمده داشته اند و هرکسی درخور شخصیت‌خود، این دو نقش را برجسته ساخته است.

از جانب دیگر نباید فراموش کرد که این مسأله اگر از یک سو به شخص افراد برمی گردد، از سوی دیگر به کارکرد نهادها نیز تعلق دارد. برخورد نهادهای دولتی و غیردولتی برای تعدیل و کنترول نقش این رسانه یا مهار و کنترول آن متفاوت بوده است. تعدادی از دولت‎ها با سانسور و ممنوعیت با آن مقابله نموده اند و عده‎ای نیز با محدودیت و اعمال فشار برای عدم استفاده از آن در راستای اطلاع رسانی از نارسایی‎های موجود. نهادهای غیردولتی نیز بیش‎تر در راستای بهره‌بردن از این صفحه برای سود تجاری یا تیمی‌شان کار گرفته‌اند.

 با این حال، هیچ کدام ازین موارد در حد خویش پاسخ گو نبوده و به جای مهار اراده‎ی مردم، به تراکم عقده‎های آنان انجامیده است. پس بهتر است ازین ابزار رسانه‎یی به عنوان ارتباط مشروع و بستر حق‎خواهی با ادبیات منطقی و حفظ حرمت سایرین استفاده نمود. خوشبختانه رویکرد تعداد افرادی‎که به این رسانه در افغانستان دسترسی دارند، بیش‎تر ایجاد بستری برای بحث‎های سیاسی روی موضوع‎های مهم روز است؛ اما متأسفانه که این رویکرد بازهم جبهه‎ی قومی و جناحی گرفته و صفحه‎ی فیس بوک نیز به بستری برای منازعات گروهی و قومی تبدیل گردیده است.

 لذا گمان می رود که رویکرد اصلاحی به فرهنگ فیس بوک باید در طول ایجاد اصلاحات در روند سیر اخلاقی جامعه به تمامی مسایل به پیش برود. در غیر این صورت، این رسانه‎ی مدرن نیز ابزار جنگ‎های کهنه و سنتی خواهد شد، کما اینکه چنین واقعیتی را در بسا موارد شاهد بوده ایم. در آن صورت همان سخن مصداق خواهد یافت که این ابزار مُدرن نیز زودتر از ورود فرهنگ آن در جامعه‎ی ما پا گذاشته است. با این وصف، استفاده از آن نه تنها روشنگر نخواهد بود، بلکه تاریکی را در افکار استفاده کنندگان گسترش خواهد داد.

لذا بهتر آن است تا نهادهای مختلف مسوول و شبکه‎های رسانه‎یی و تبلیغی در صدد فرهنگ‎سازی مثبت و معقول استفاده از شبکه‎های اجتماعی بوده و به جای بستن یا محدود کردن آن، باید دراین خصوص فکر بکری نماییم که چگونه می‎توان ازین رسانه به شکل مثبت و در راستای رسیدن به وضعیت بهتر استفاده برد و این راهکارها را با استفاده از مراجع رسانه‎یی و تبلیغی به خورد مردم و کاربران این شبکه اجتماعی داد.

دستبند هشدار دهنده

دستبند هوشمند پاولوک به شما کمک می‌کند که به تقویت عادات مثبت خود بپردازید. شاید از خود بپرسید چگونه و خب به طور جدی به شما هشدار می‌دهیم که این گجت پوشیدنی با الکتروشوک‌های بسیار خفیف در این راه به شما یاری می‌رساند.

این گجت پوشیدنی 250 دالری که یک دستبند هوشمند است هر زمان که یک گوشزد و یا هشدار را نادیده بگیرید به شما شوکی را وارد می‌کند.

به عنوان مثال شما عادت دارید که هر روز در ساعت 6 صبح از خواب برخیزید و بعد از یک ورزش کوتاه به محل کار خود روانه شوید، خوب اگر شما شروع به چرت زدن کنید و گوشزد را نادیده بگیرید، پاولوک به شما هشدار می‌دهد و اگر بازهم به چرت زدن خود ادامه دهید به شما یک شوک برقی وارد خواهد شد.

ایده این گجت پوشیدنی بر این اساس استوار شده است که خود شما پاسخگوی زندگی خودتان هستید و در زندگی واقعی این پیامدهای فوری هستند که می توانند فرد را در راه درست قرار دهند. یکی از کارکردهای جالب این گجت این است که شما قادر هستید به دوستان دیگرتان نیز شوک وارد کنید و یا اینکه از آنان شوک دریافت کنید.

به عنوان مثال یک قرار با دوستانتان برای رفتن به کوه دارید ولی شما و یا یکی از دوستانتان برای رسیدن به محل قرار تاخیر داشته است که با استفاده از ره‌ یاب ماهواره‎ای و یا گام شمار، مشخص می شود که شما یا دوستانتان به قرار خود نمی‌رسید که بدین ترتیب دوستانتان با ارسال یک پیام شوک و یا گوشزد شما را شرمنده می‌کنند.

نتایج یک نظر سنجی مشخص کرد:

مردم خاورمیانه در التهاب و نگرانی

تازه‌ترین نظرسنجی مرکز امریکایی بیو نشان می‌دهد که کشورهای اسلامی و خاورمیانه و جنوب آفریقا از گسترش تندروی اسلامی به شدت نگران هستند و آن را تهدیدی بالقوه برای حیات سیاسی و اجتماعی خود و کشورهایشان می‌دانند.

در حالی که خاورمیانه مورد تعرض موج‎های مکرری از خشونت می‎شود و انفجارهای تروریستی انتحاری و غیر انتحاری متعدد در کشورهای گوناگون، خاورمیانه را در آستانه یک جنگ داخلی تمام عیار قرار داده است، تازه‎ترین نظرسنجی مرکز امریکایی بیو نشان می‎دهد که کشورهای اسلامی و خاورمیانه و جنوب آفریقا از گسترش تندروی اسلامی به شدت نگران هستند و آن را تهدیدی بالقوه برای حیات سیاسی و اجتماعی خود و کشورهایشان می‎دانند.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ایلاف، این نظرسنجی از میان 14200 نفر در 14 کشور اسلامی از 10 اپریل تا 25 می گرفته شده است. یعنی قبل از آن که دولت اسلامی در عراق و شام موسوم به داعش به شمال و مرکز عراق حمله کند و بخش‎هایی از خاک این کشور را از کنترل دولت مرکزی خارج نماید. این نظرسنجی به روشنی نشان می‎دهد که میزان محبوبیت جریان‎های تندروی اسلامی در کشورهای اسلامی و عربی روز به روز در حال کاهش است.

بر اساس این نظرسنجی در نیجریه کشوری که درصد قابل توجهی از جمعیت آن را مسلمانان و مسیحیان تشکیل می‎دهد، اکثریت نسبت به گروه تروریستی بوکو حرام که اخیرا صدها دختر جوان را در شمال این کشور ربوده است، نگاه سلبی دارند. کما این که اکثریت مردم پاکستان نیز نگاه منفی نسبت به طالبان دارند. شمار بسیار اندکی از مردم جهان عملیات انتحاری در شهرهای مختلف را در راستای دفاع از اسلام در برابر دشمنانش می دانند.

بر اساس آن چه مرکز نظرسنجی بیو منتشر کرده است، 69 درصد از مردم بنگلادش، 66 درصد از مردم پاکستان و 63 درصد از مردم مالزی از تندروهای اسلام گرا به شدت احساس نگرانی می‎کنند. این رقم در اندونزی، بزرگترین کشور اسلامی در آسیا 40 درصد است. نگرانی از گروه‏های بنیادگرای اسلامی در میان کشورهای خاورمیانه بسیار بیشتر است. به گونه‏ای که این رقم در لبنان به 92 درصد می‏رسد در حالی که نسبت به مدت مشابه سال قبل 11 درصد رشد را نشان می‏دهد. این رقم در اردن 62 درصد است که 13 درصد بیش از سال 2012 است و در ترکیه نیز 50 درصد است که نسبت به سال 2012 نزدیک به 18 درصد رشد را نشان می‏دهد.

در نیجریه 79 درصد مردم این کشور با کارهای جماعت بوکو حرام مخالف هستند در حالی که این رقم برای طالبان در پاکستان 59 درصد است. این رقم برای حماس در فلسطین نیز 53 درصد است در حالی که این رقم در غزه، مرکز تشکیلات حماس به 63 درصد می رسد. در تونس از هر 10 نفر 8 نفر نگرانی شدید خود را از افزایش افراط گرایی در کشورشان بیان داشته‏اند به گونه‏ای که رقم 65 درصد در این رابطه در سال 2012 به 71 درصد در سال 2013 رسیده است.

این در حالی است که در سنگال تنها 46 درصد نگران افزایش افراط گرایی در کشورشان هستند که این رقم نیز به دلیل تحولات جاری در مالی کشور همسایه آنها حاصل شده است. 91 درصد از سنگالی‏ها موافق دخالت نظامی فرانسه در مالی علیه اسلام گرایان هستند. 

نگاه سلبی به شبکه القاعده نیز در کشورهای متعدد عربی و اسلامی بالا است. به گونه ای که 74 درصد در تونس، 89 درصد در سرزمین‏های فلسطینی، 66 درصد در بنگلادش، 56 درصد در اندونزی، 40 درصد در پاکستان و 32 درصد در مالزی نسبت به القاعده ابراز انزجار کرده‏اند.

در نیجریه 82 درصد نسبت به بوکو حرام مواضع سلبی دارند در حالی که 79 درصد از آن ابراز انزجار کرد‎ه‎اند. این رقم در میان مسلمانان 80 درصد و در مسیان مسیحیان 83 درصد است و این در حالی است که تنها 10 درصد از نیجریه‎ای‎ها نگاهی ایجابی به این گروه تروریستی تندرو دارند.  

نگاه مسلمانان و مردم خاورمیانه به حزب الله نیز قابل توجه است. با توجه به تحولات منطقه و تبلبیغات منفی رسانه‎های غربی و عربی علیه این حزب 59 درصد از مردم لبنان نسبت به این حزب نگاه سلبی دارند در حالی که 86 درصد شیعیان لبنان حزب الله را تایید می کنند. 55 درصد از مردم سرزمین‏های فلسطینی و 53 درصد از تونسی‏ها نیز نگاه سلبی به حزب الله دارند.