22 دلو/ سخن جدید

سرور دانش، معاون دوم رئیس جمهوری می‌گوید اصلاح نهادهای انتخاباتی به معنای برکناری تمامی مدیران ارشد کمیسیون‌های انتخاباتی نیست.

رئیس جمهوری اشرف غنی به آقای دانش ماموریت داده که برای آوردن اصلاحات در نهادهای انتخاباتی پیشنهادهایی ارائه کند.

اصلاح فوری نظام انتخاباتی افغانستان یکی از بندهای اصلی موافقت‌نامه سیاسی است که در پی انتخابات اخیر به تشکیل دولت وحدت ملی انجامید.

فشارها برای کار روی اصلاح قوانین و نهادهای انتخاباتی پس از ایجاد حکومت وحدت ملی حدود در چهار ماه پیش روز به روز افزایش یافت.

سرور دانش، معاون رییس جمهور گفته است: "بنیاد اصلی قانون است. یا در مسایل اصلی که ما با آن مشکل داریم، مربوط به قوانین می‌شود. اما در کنار قوانین بسیار مسائل دیگری است. به عنوان مثال، فهرست رای دهندگان. در قانون فقط یک جمله آمده که رای دهنده باید سندی داشته باشد که هویت خود را تثبیت کند. الان بحث تذکره الکترونیکی است. آیا این شدنی است تا انتخابات پیشرو یا نه؟ اگر شدنی نبود، چه بدیل دیگری باید داشته باشیم. اگر این اصلاح نشود، صد بار قانون را اصلاح کنیم، باز هم همان کارت‎ها است و همان چیزهای که قبلا تکرار شده بود."

اما ستون دیگر حکومت وحدت ملی بر برکناری تمامی اعضای ارشد کمیسیونهای انتخاباتی پافشاری دارد. افرادی که از نظر تیم عبدالله عبدالله، رئیس اجرایی دولت وحدت ملی، در زمینه سازی تقلب در انتخابات ریاست جمهوری دست داشتند.

آصف آشنا، از سخنگویان ریاست اجرایی افغانستان می‌گوید: "رویکرد توافقنامه سیاسی در مورد اصلاحات انتخاباتی مشخص است. اصلاحات بنیادین در قوانین و نهادها. تمام نارسایی‌هایی که در قوانین انتخابات و در نهادها وجود دارد، باید اصلاح شود و تمام کسانی که در سلامت رای شهروندان در انتخابات گذشته مقصرند، همه باید برکنار شوند و یک تیم سالم بیاید که اعتماد سیاسی ملت افغانستان و جامعه جهانی را بالای روند دموکراتیک همگانی جمع بتواند."

 

سخن جدید/22 دلو

یک مقام سابق سازمان اطلاعاتی امریکا، سیا، به مناسبت خروج نیروهای غربی از افغانستان اعلام کرد افغانستان می‎تواند به پایگاهی برای گروه های افراطی از جمله گروه داعش تبدیل شود.

به گزارش خبرگزاری فرانسه از واشنگتن، رابرت گرنیه، رییس سابق دفتر اطلاعاتی امریکا در اسلام آباد که اخیر خاطرات خود را منتشر کرده است، گفت:«تهدید تبدیل شدن افغانستان به پایگاهی برای افراط گرایان حتی از پیش از حملات یازدهم سپتامبر نیز بیش‎تر است.»

وی در خاطرات خود موسوم به «88 روز تا قندهار»، تجربیات خود را در مورد تلاش برای سرنگونی طالبان در سال 2001 و پس از حملات یازدهم سپتامبر شرح می‎دهد.

وی می گوید :«طالبان تمایل به دیدن موضوعات به شیوه دو تایی داشتند : آیا اسلام این موضوع را مجاز می‎داند یا خیر؟ در نتیجه آنان به افرادی که در آن سوی مرز از نظر فکری با آنها متحد هستند، پشت نمی‎کنند.»

گرنیه خاطر نشان کرد :«اگر آنها با تعداد زیاد وارد منطقه شوند، فکر نمی‎کنم این افراد به تروریست های بین المللی پشت کنند.» وی که پیش از سال 2006 از مسئولان سازمان اطلاعاتی امریکا بود، خاطر نشان کرد در کتاب خاطراتش توضیح داده است چگونه امریکا در جنگ اول افغانستان در سال 2001 به پیروزی رسید و چگونه در جنگ دوم افغانستان شکست خورد و یا دست کم پیروز نشد.

اما این مقام سابق اطلاعاتی امریکا در مورد «تکرار اشتباهات گذشته در صورت جنگ سوم احتمالی امریکا و افغانستان هشدار داد.»

گرنیه گفت بیم آن می‎رود که امریکا و دیگر کشورهای غربی پس از خروج نظامیان شان از افغانستان موفق نشوند به افغانستان کمک مالی کنند. وی افزود:«پس از میلیاردها دالر هزینه و کشته شدن عده‎ای، حاصل زیادی باقی نمانده است و بسیاری از این گام‎ها پس از خروج نظامیان غربی ادامه نخواهد یافت.»

21 دلو/ سخن جدید رییس اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ولایت خراسان شمالی ایران خبر داد: با موافقت سازمان توسعه تجارت خارجی ایران، بازرگانان این ولایت بهار سال آینده در افغانستان نمایشگاه اختصاصی برپا می کنند. محمد صمدی، روز دوشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار داشته است: برپایی نمایشگاه اختصاصی ولات خراسان شمالی در افغانستان برای ماه جوزای سال آینده برنامه ریزی شده است. وی اضافه کرد: در سال جاری از 214 میلیون دالر صادرات این ولایت به خارج از کشور حدود 80 میلیون دالر، معادل 40 درصد مجموع کالاهای صادراتی، به افغانستان صادر شده است. عضو اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران افزود: برای توسعه صادرات این ولایت نیازمند برپایی نمایشگاه‎های تخصصی در کشورهای هدف صادراتی هستیم و به همین منظور در سال آینده برنامه برپایی نمایشگاه تخصصی ولایت در افغانستان، هندوستان و برخی دیگر از کشورهای هدف صادراتی پیش بینی شده است. صمدی، اعزام تجار خراسان شمالی به کشورهای آسیای میانه، پذیرش هیات‎های تجاری از کشورهای هند، چین و روسیه را از دیگر برنامه های اتاق بازرگانی خراسان شمالی در سال آینده اعلام کرد. ولایت خراسان شمالی ایران به 22 کشور کالا صادر می‎کند که بیش‎ترین آن به کشورهای افغانستان، ترکمنستان، هندوستان و ترکیه است.

 

افغانستان بازار بالقوه ای برای صادرات گاز ایران به‎شمار می رود و امکان تبدیل این کشور به یک مشتری بالفعل گاز ایران وجود دارد و در این زمینه بخش خصوصی نیز مایل به سرمایه‌گذاری است.

به گزارش ایسنا، مدیرعامل شرکت ملی گاز ایران با بیان این که تاکنون مذاکره دولتی برای صادرات گاز ایران به افغانستان انجام نشده است بگفت: تاکنون چند شرکت خصوصی برای تامین گاز شهرهای مرزی افغانستان وارد مذاکره شده اند.

حمیدرضا عراقی افزود: در حال حاضر امکان گازرسانی به شهرهای مرزی افغانستان با اجرای خط لوله 100 کیلومتری و انشعاب از شبکه گاز استان خراسان جنوبی وجود دارد.

وی یادآور شد: در صورت مذاکره دولت افغانستان امکان گازرسانی از طریق خط لوله و مینی ال ان جی قابل بررسی بوده و از نظر ما گازرسانی به افغانستان امکان پذیر است.

به گفته وی، با امضای قرارداد، زیرساختهای احداث خط لوله برای صادرات گاز به افغانستان را فراهم می کنیم.

عراقی تصریح کرد: ظرفیت فرآورش گاز ایران تا سه سال آینده به یک میلیارد مترمکعب در روز می رسد و می توانیم در تجارت جهانی نقش فعالی داشته باشیم.

معاون وزیر نفت ایران با بیان این که تجارت گاز از جمله وظایف استراتژیک شرکت ملی گاز ایران است، تاکید کرد: ایران هم اکنون ١,٥ درصد از تجارت جهانی گاز را در اختیار دارد و این مقدار تا پایان سال ١٤٠٤ باید به ١٠ درصد افزایش یابد.

 اشرف غنی رئیس جمهور روز یکشنبه (19 دلو) اعلام کرد مشروعیت افغانستان بر اساس نتایج انتخابات کشور است. به گزارش خبرگزاری اسپوتنیک از مونیخ، غنی در کنفرانس امنیتی مونیخ گفت: «مشروعیت در کشور من بر اساس نتایج انتخابات تعیین می شود و مردم افغانستان اکنون به دنبال صلح پایدار هستند تا خود و فرزندان آنها بتوانند زندگی عادی داشته باشند.» رئیس جمهور با اعلام اینکه امنیت در این کشور تقویت شده است خواستار مبارزه با داعش، القاعده و سایر گروه های افراطی شد. بر اساس نتایج انتخابات ریاست جمهوری افغانستان غنی 56 درصد آرا را به خود اختصاص داد اما عبدالله عبدالله رقیب انتخاباتی وی مدعی شد در انتخابات تقلب صورت گرفته است. در نهایت این دو سیاستمدار توافق کردند آرا بازشماری شود. این دو رقیب سرانجام پس از چندین هفته مذاکره توافقنامه ای برای تقسیم قدرت امضا کردند که بر اساس آن غنی رئیس جمهور شد و عبدالله در سمت جدیدی تحت عنوان رئیس اجرایی دولت افغانستان مشغول به کار شد.

 

سرمقاله

بازگشت 24 هزار پناهجو از پاکستان به کشور در فصل سرمای زمستانی،‌ بار دیگر معضل مهاجرت را در کشور برجسته ساخته و لزوم تدابیر جدی برای رفع معضل‎های برخاسته از این پدیده را رونما ساخته است.

مهاجرت شهروندان افغانستان به صورت غیرقانونی و به منظور دست‎یابی به وضعیت بهتر برای زندگی، همواره به نحوی برای آنان دردسرساز شده و دولت افغانستان نیز در خصوص رفع مشکلات متعدد آنان کار موثری انجام نداده و یا هم نتوانسته است انجام بدهد. مشکلات پناهجویان افغانستانی در خارج از کشور به نحوی و مشکلات بیجاشدگان به شکل دیگر، وضعیت افغانستان را در عرصه‎ی مهاجرت، بحران‎ساز به تصویر کشیده است. خیمه‎های بیجاشدگان داخلی در گوشه‎هایی از پایتخت و سایر شهرهای بزرگ،‌ سال‎هاست که برپا شده و تاکنون نه سرپناه مصوون در فصل گرما و سرما برای آنان مهیا شده است و نه هم مساعدتی جهت امرار معیشت آنان صورت گرفته است.

اوضاع برای پناهجویان خارج از کشور نیز نه تنها مطلوب است، بلکه همواره خبرهای ناگواری از زندگی و شرایط رقت‎بار آنان مخابره می‎شود. غرق شدن در دریا، اخراج اجباری، برخوردهای غیرانسانی و عدم دفاع از حقوق انسانی آنان توسط مراجع قانونی و حقوقی مرتبط با دولت متبوع شان (حکومت کابل)‌ روایت روزمره‎ای است که روزگار را به کام مهاجران افغانستانی تلخ ساخته است.

حقیقت این است که مقصر اصلی این وقایع تلخ و مسوول مستقیم جلوگیری از چنین رخدادهایی، دولت افغانستان است و ملامتی اصلی نیز در برابر هرگونه رویداد را در خصوص مهاجرین باید به دوش دولت متبوع این پناهجویان انداخت، بیش از آنکه کشورهای مهاجرپذیر را سرزنش نمود. زیرا وظیفه و مکلفیت دولت است تا با ایجاد چهارچوب‎های حقوقی برای مهاجرت و تعامل منطقی و مطلوب با کشورهای مهاجرپذیر بتواند زمینه‎ی هرگونه سوء استفاده از آنان و یا ستم و اجحاف در حق مهاجرین را رفع سازد. همان‎گونه که دولت موظف است تا با فراهم ساختن زمینه‎ی زندگی امن،‌ مصوون و مرفه در داخل کشور، پدیده‎ی مهاجرت داخلی و خارجی را به عنوان معضل جدی از جامعه ریشه کن سازد.

با وجود اهمیت این مسأله و ضرورت پرداختن به آن در طی سیزده سال گذشته، متأسفانه که نه تنها تغییر مثبتی در این خصوص رونما نشد، بلکه با گذشت هر روز موجی از مهاجرت‎های کاری به کشورهای دور و نزدیک افزایش یافته و قربانی‎های حوادث مهاجرت نیز بر آمار تلفات افغان‎ها می‎افزاید.  این درحالی است که مصارف انجام شده و هزینه‎های صورت گرفته در این خصوص و سایر عرصه‎های بازسازی کشور بالاتر از میزان بودجه‎ی بازسازی اروپا و طرح مارشال برآورد شده است.

به هرحال، آنچه ضرورت اساسی می‎باشد، پرداختن به پدیده‎ی مهاجرت به عنوان یک طرح کلان ملی است نه اینکه آن را جزئی از برنامه‎های مقطعی با پروژه‎های نمایشی روی دست گرفت؛‌ چیزی که در گذشته موثر نیفتاده و در آینده نیز گرهی از معضل مهاجرت نخواهد گشود.

 

نویسنده: محمدرضا نعیمی

اصلاحات انتخاباتی که جزئی از توافق‎نامه ایجاد حکومت وحدت ملی میان دو رهبر سیاسی بود و یکی از پیش‎شرط‎های مهم سازمان‎دهندگان سازوکاری زیری زنام «حکومت وحدت ملی» به حساب می‎آید، این روزها به گفتمان جدی در عرصه‎ی سیاست تبدیل شده است.

در متن توافقنامه‎ی متذکره آمده است که «رییس جمهور با در نظر گرفتن ماده 1 چارچوب سیاسی بلافاصله پس از تاسیس حکومت وحدت ملی، کمیسیون خاصی را با هدف اصلاح نظام انتخاباتی افغانستان طی یک فرمان ایجاد می‌کند. اعضای کمیسیون خاص با توافق رییس جمهور و رییس اجرایی تعیین می‎گردند. کمیسیون خاص در مورد پیشرفت کارها به رییس اجرایی گزارشده بوده و کابینه پیشنهادات این کمیسیون را بررسی نموده و اقدامات لازم را برای تطبیق آن روی دست می‎گیرد. لازم به ذکر است که تطبیق اصلاحات انتخاباتی باید قبل از برگزاری انتخابات پارلمانی در سال 1394 صورت گیرد.»

اما به نظر می‎رسد که آوردن اصلاحات در ساختاری اصلی انتخاباتی، بویژه کمیسیون مستقل انتخابات کار ساده‎ای نیست و به آسانی میسر و ممکن نخواهد شد. زیرا اصل ایجاد کمیسیون اصلاحی به تأسی از دستور رییس جمهور ایجاد شده است، ولی در عمل اختلاف‎های زیادی روی چگونگی و نحوه‎ی تحقق اصلاحات وجود دارد و دوگانگی در تشکیلات حکومتی که اکنون دارای دو بازوی عمده است، به خوبی قابل لمس و احساس می‎باشد.

این درحالی است که با گذشت هر روز، فرصت زمانی از دست می‎رود و هشدارهای جامعه جهانی نیز عرصه را برای عملی ساختن این هدف تنگ‎تر می‎سازد. در چنین شرایطی پرسش اصلی این است که آیا اصلاحات انتخاباتی به صورت اساسی و بنیادین آن اجرایی خواهد شد؛ به نحوی‎که پیامد آن تبدیل عناصر کلیدی و تعدیل راهکارهای آمیخته با اختلال و تقلب باشد، یا اینکه اصلاحات انتخاباتی نیز همانند پرونده‎ی کابل بانک به صورت سمبولیک و به منظور فریب افکار عمومی اجرایی خواهد شد؟

هرچند تاکنون نیز هرگونه قضاوت قاطع درا ین خصوص، به منزله‎ی پیش‎داوری خواهد بود، ولی قراین نشان می‎دهد که آوردن اصلاحات اساسی و بنیادی برای حکومت وحدت ملی در بنیادهای انتخاباتی قدری دشوار خواهد بود. زیرا آوردن اصلاحات عمیق و دقیق در نظام انتخاباتی به نحوی‎که منجر به تغییر مهره‎های کلیدی انتخابات گردد، برای زمامداران کنونی دشوار بوده و ریسک‎پذیری سیاسی بالایی را دربر دارد. زیرا از یک‎سو اختلاف نظر دو اردوگاه سیاسی در خصوص این مسایل گسترده است و از سوی دیگر،‌ عناصر کنونی کمیسیون انتخابات به مثابه‎ی صندوقچه‎ی اسرار سران حکومتی می‎باشند که اگر سر باز نمایند، بسیاری از سیاسیون را سیاه روی خواهند ساخت. لذا مصلحت سیاسی آنان ایجاب می‎نماید تا به خاطر حفظ حیثیت سیاسی شان از آوردن اصلاحات، حد اقل در خصوص مهره‎های کنونی کمسیون‎ها خود داری نمایند. چانه‎زنی‎های جسورانه و قدرت نمایی سیاسی کادر رهبری کمیسیون مستقل انتخابات نیز از همین زاویه آب می‎خورد. چرا که آنان برگ‎هایی برای بازی در میدان سیاست کنونی دارند و یک جانب مهم در قضیه‎ی اصلاحات انتخاباتی به شمار می‎روند. تدوین و پیشکش نمودن طرح اصلاحی از سوی این نهاد نیز با همین مبنا انجام شده و امکان اینکه طرح این نهاد قبول شده و «کلوخی برای عبور از آب» گذاشته شود، بعید نخواهد بود.

اما شکی نیست که هرگاه اصلاحات انتخاباتی به صورت اساسی آن عملی شده و محقق گردد، از لازمه‎ی آن پیگرد هرگونه عملکرد نامشروع و کژکارکردهای قانونی کسانی است که یک پروسه‎ی مهم و دموکراتیک را به سخره کشانیده و آرای مردمی مسلخ بردند. زیرا آنچه امروزه به عنوان یک حکومت مردمی بر مردم تحمیل شده است، نتیجه‎ی انتخابات آزاد، عادلانه و شفاف نیست، بلکه محصول توافق گریزناپذیری سیاسی می‎باشد و عامل اصلی پدید آمدن چنین وضعیت، ضعف و ناکارآمدی برخی از عناصر در کمیسیون مستقل انتخابات می‎باشد. لذا هرگونه اصلاحات انتخاباتی نیازمند آن است تا مقصران اصلی در کمیسیون مستقل انتخاباتی شناسایی شده و مورد بازپرس و پیگرد قانونی قرار گیرند. پی‎ریزی هرگونه سیستم شایسته و کارآمد نیز سازوکارهای اساسی و فرصت کافی نیازد دارد که با کاستی و سستی کنونی قابل اعمال نخواهد بود.

بنابراین، بهتر خواهد بود تا رهبران حکومت وحدت ملی بیش از این، مجال را از دست نداده و با هدر دادن وقت و فرصت فعلی، بر طبل ناکارآمدی خویشتن نکوبند. زیرا هرگاه انتخابات پارلمانی آینده نیز با شبهه‎های مشابه با انتخابات پیشین برگزار گردد، حیثیت ملی و جهانی افغانستان به لحاظ ارزش‎های دموکراتیک از بین رفته و اعتبار آن در سطح بین‎‎المللی، بیش از پیش آسیب خواهد دید.

 

در آستانه‎ی پیروزی انقلاب اسلامی ایران و نقش برجسته‎ی نظام مبتنی بر آن در عرصه‎ی نظام بین‎الملل و منطقه، بار دیگر تأمل در خصوص ویژگی‎های بارز این انقلاب را برجسته می‎سازد. عوامل پیروزی و پایداری آن یکی از فرازهای عمده‎ است که در مصاحبه‎ی ذیل با آقای ناصر جهانشاهی؛ رایزن فرهنگی سفارت جمهوری اسلامی ایران در افغانستان در میان گذاشته شده است.

سخن جدید: با گذشت سی و شش سال از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، نظام استوار شده بر مبنا و ارزش‎های آن پیام‎های تازه در نظام بین‎الملل دارد. به نظر شما رمز و راز پایداری ارزش‎ها و پیام‎های انقلاب اسلامی ایران در کدام عوامل و موارد نهفته است؟

جهانشاهی: فرا رسیدن سی و ششمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی ایران را تبریک عرض نموده و آرزو دارم که کشور دوست و برادر افغانستان در مسیر آرامش، ترقی و رفاه گام برداشته و شاهد پویایی و بالندگی این کشور باشیم.

انقلاب اسلامی ایران براساس حضور تمام عیار مردم در صحنه و براساس انتخاب اسلام به عنوان دین جامع و برتر و به عنوان ایدئولوژی تحول و انقلاب و در کنار آن با درایت و مدیریت درست رهبری فرزانه‎ای مانند حضرت امام خمینی (ره) توانست رژیم تا دندان مسلح شاهنشاهی را سرنگون و جمهوری اسلامی را به ارمغان بیاورد. در واقع، انقلاب اسلامی ایران با داشتن سه عنصر اساسی اسلام، مردم و رهبری توانست ارزش‎های خوبی را برجسته ساخته و آن را با گذشت سی و شش سال حفظ نموده و به مثابه‎ی یک انقلاب جامع و زنده در جهان قدعلم نموده و پیام خود را به جهانیان برساند. به عبارت دیگر، عوامل پیروزی انقلاب اسلامی، همان دلایل پویایی و پایداری آن است؛ یعنی حضور تمام عیار مردم در صحنه، استفاده از ظرفیت و پتانسیل اسلام به عنوان دین مانع و جامع که می‎تواند پاسخ‎گوی نیازهای بشر باشد و در کنار آن عنصر رهبری که هدایت‎گر جامعه به سوی کمال است، عوامل پیروزی و پایداری انقلاب اسلامی ایران به شمار می‎آیند. این ویژگی در زمان رهبری حضرت امام خمینی(ره) به خوبی اجرا شد و تا امروز توسط خلف صالح ایشان، حضرت آیت الله خامنه‎ای استمرار یافته و پیام‎های خویش را در عرصه‎ی جهانی ابلاغ می‎کند.

سخن جدید: همان‎گونه مستحضر هستید، نظام جمهوری اسلامی ایران که برخاسته از انقلاب سال 1357 با هویت اسلامی آن بود، با هجوم و هجمه‎های مختلفی از جانب عوامل خارجی مواجه بود. اما به خوبی توانسته است با این فشارها مقابله نماید. به نظر شما عوامل این مقاومت و استقامت نظام جمهوری اسلامی ایران کدام موارد بوده اند؟

جهانشاهی: دلایل عمده‎ای که جمهوری اسلامی ایران توانست در مقابل فشارهای خارجی مقاومت نماید و خود را به عنوان نظام قوی و کشور مقتدر در عرصه‎ی نظام بین‎الملل مطرح کند، استفاده از ظرفیت‎های داخلی و تقویت پتانسیل‎های بومی در پرتو به فعلیت رساندن ظرفیت‎های داخلی در عرصه‎های مختلف بود. به همین دلیل ما توانستیم از آغاز پیروزی انقلاب اسلامی ایران تاکنون در عرصه‎های مختلف سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی مولد و تولید کننده‎ی اندیشه و تفکراتی باشیم که توانستند پاسخ‎گوی نیازهای مردمی باشند. تأکید مدیران و رهبران انقلاب اسلامی ایران، به فعلیت رساندن ظرفیت‎های داخلی بود که این هدف محقق شد و دستاوردهای زیادی را در پی داشت.

نکته‎ی دوم این بود که تلاش مدیران و رهبران انقلاب اسلامی در طول سال‎های گذشته براین محور متمرکز شده بود که حاکمیت از مردم جدا نباشد و فاصله بین مردم و حاکمیت ایجاد نشود. لازمه‎ی این هدف آن بود که در درون نظام جمهوری اسلامی ایران ساختارهایی تعریف شود که مردم خود را به نوعی صاحب حاکمیت قلمداد کنند. از همین جهت است که می‎بینید که تمام ساختارهای نظام جمهوری اسلامی ایران در طول سی و شش سال گذشته با مشارکت و حضور مردم و برگزاری انتخابات محقق شد. مردم توانستند رهبری نظام را از طریق واسطه و سایر عناصر نظام سیاسی را با رأی مستقیم شان انتخاب نمایند. روسای قوه مجریه و مقننه و سایر اجزای نمایندگی سیاسی شان را نیز با انتخابات و رأی مستقیم شان گزینش نمایند و به این صورت خویشتن را شریک حاکمیت یا بهتر است بگویم صاحب حاکمیت قلمداد نمایند. از این جهت فاصله‎ای میان مردم و حاکمیت ایجاد نشد تا با فشارهای بیرونی، ساختار نظام خدشه پیدا کند.

از این منظر است که ما توانستیم با استفاده از ظرفیت‎های داخلی و ارزش‎های بومی، ملی و اسلامی خود انسجام ملی و درونی کشور را حفظ نموده و در کنار این انسجام با توطئه‎ها و دسیسه‎های بیرونی و خارجی مقابله نموده و در این عرصه پیروزمندانه ظاهر شویم.

سخن جدید: پیام شما به عنوان متصدی تنظیم بهتر روابط و همکاری‎های فرهنگی میان دو کشور در سی و ششمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی ایران چیست؟

جهانشاهی: ضمن اینکه تشکر می‎کنم از تمامی ساختارهای رسمی و غیر رسمی در میان نهادهای دولتی و غیردولتی جمهوری اسلامی افغانستان که همکاری‎های خوب فرهنگی را در طی سالیان گذشته با جمهوری اسلامی ایران داشته اند، لازم می‎دانم این نکته را یاد آوری کنم که ما نباید هزینه‎های فرهنگی را برای دو کشور و دو ملت، هزینه‎های سرباری و مصرفی تلقی کنیم. ما باید معتقد به این باشیم که هرچه در راستای فرهنگی و تحکیم روابط دو کشور هزینه می‎کنیم، برای تحقق اهداف متعالی و رشد فرهنگ دو کشور است که جزئی از اهداف اساسی و غایی دو ملت محسوب می‎شود.

در حوزه‎ی فرهنگ باید تمام توجه ما معطوف به این مسأله باشد که ما باید توجه عمده و اساسی به ظرفیت‎ها و اشتراکات فرهنگ ملی، بومی و دینی خود داشته باشیم. چرا که تاریخ گذشته‎ی ما این را به اثبات رسانده است که ما در ظرفیت‎های بومی و هویت ملی و دینی از پیشتازان در عرصه‎های مختلف هستیم که باید نسل‎های کنونی و آینده با این ظرفیت‎ها بیش‎تر آشنا شوند. این مسأله باعث خواهد شد تا نسل‎های حال و آتی ما با این ارزش‎ها انس بگیرند تا «آنچه خود دارند، از دیگران تمنا نکنند».

نکته‎ی پایانی هم این است که همه‎ی ما به شکل فردی و جمعی در عرصه‎ی همکاری‎های فرهنگی مسوول هسیتم. چرا که همکاری‎های فرهنگی است که دو کشور را به ترقی، رفاه و پیشرفت می‎رساند. ما دو کشور این پتانسیل را داریم که بتوانیم در آینده‎ی نزدیک با استفاده از این ظرفیت‎ها، تولید کننده‎ی فرهنگ غنی برای خود و جهان تشنه‎ی معنویت باشیم.

این جنبش و خیزش در افغانستان آغاز شده است و در جمهوری اسلامی ایران نیز این حرکت به تجربه‎ها و دستاوردهای خوبی دست یافته است. ما باید به این حقیقت پی ببریم که ما دارای ریشه‎های مشترک هستیم و ظرفیت‎های تاریخی مشترک داریم که می‎توانیم از این ظرفیت‎ها بهره برده و در جایگاه عالی قرار گرفته و الگوی مطلوبی را در جهان عرضه نماییم. بار دیگر از شما سپاسگزاری نموده و سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی ایران را تبریک وتهنیت عرض می‎دارم.

 

 

 

 

 

 

 

در حالی که افغانستان نزدیک به چهار دهه بین شوروی و امریکا دست به دست شده، اکنون یک پایگاه اطلاع رسانی امریکایی، از طرح‎های غیرکارشناسی و اشتباه در طراحی زیرساخت‎ها به عنوان عامل توسعه نیافتگی کشور سخن می‎گوید.

پایگاه اطلاع رسانی امریکایی «اوراسیا ریویو» هفته گذشته در گزارشی از کمبود برق در افغانستان نوشت: طرح‎های غیرکارشناسی و اشتباه در طراحی زیرساخت‎ها، عامل کمبود برق در افغانستان است.

در این گزارش با اشاره به چندگانگی تصمیم‎گیری در حوزه برق افغانستان، نوشت: زیرساخت‎های نیروی برق در افغانستان به اشتباه طراحی و ساخته شده است. خطوطی که برای واردات برق از کشورهای همسایه به کابل کشیده شده است از ظرفیت کافی برخوردار نیست و نمی تواند بیش از 380 مگاوات برق را انتقال دهد.

این پایگاه اطلاع رسانی توضیح داد که «چنانچه افغانستان بخواهد بیش از این مقدار برق وارد کند، کیبل‎هایی‎که وظیفه‎یانتقال برق را به عهده دارند، ذوب خواهد شد.»

«اوراسیا ریویو» نوشت: این کیبل‎ها از الگوی 220 کیلوولتی استفاده می‎کنند که برای فاصله‎های بیش از 330 کیلومتر مناسب نیستند، در حالی که مثلا فاصله مرز ازبکستان تا شهر کابل حدود 700 کیلومتر است. این اشتباه محاسباتی را شرکت برق افغانستان مرتکب شده است.

نویسنده «اوراسیا ریویو» نوشت: این اشتباه محاسباتی سبب می‎شود که در زمان‎های اوج مصرف، چیزی حدود 50 مگاوات برق در شبکه انتقال هدر برود؛ در حالی‎که اگر از کیبل های 500 کیلوولتی استفاده شده بود، میزان هدر رفتن برق به یک چهارم می‎رسید.

«اوراسیا ریویو» مقام‎های مسوول در بخش انرژی افغانستان را متهم کرد که به جای اقدامات زیربنایی، به طرح‎های کوتاه مدت و "زودبازده" دل بسته اند تا با راه اندازی چنین طرح‎هایی، در زمان مسوولیت تمجید و تشویق شوند.

این پایگاه اطلاع رسانی با اشاره به کمبود منابع مالی برای اجرای طرح‎های نیرو در افغانستان، نوشت: یاری دهندگان بین‎المللی، برای ارایه کمک‎های مالی، شرط‎هایی می‎گذارند که گاه روند امور را پیچیده تر می‎کند. برای مثال صندوق کمک امریکا برای مساعدت به دولت کابل در توسعه زیرساخت‎های نیروی برق شروطی را مطرح کرد و در نهایت هم فقط چند جنراتور دیزلی به دولت افغانستان کمک کرد.

افغانستان از چهار دهه قبل بین شوروی و امریکا دست به دست شده و کارشناسان اقتصادی مسوولیت این گونه نارسایی‎ها را متوجه قدرتهای شرق و غرب می‎دانند. اما شکی نیست که نارسایی‎های داخلی و ناکارآمدی‎های عناصر مسوول ملی نیز در این نقیصه دخیل بوده اند.

 

 

نویسنده: علی سینا

وابستگی مالی نظام سیاسی و پروسه‎های پایه‎گذار بسترهای دموکراتیک یکی از عوامل مهم بی ثباتی و اختلال‎زایی در روند برگزاری آنها بوده است.

رونما شدن هرگونه ناهماهنگی در جریان برنامه‎هایی چون انتخابات و انحراف آن از مسیر اصلی اش، ارتباط مستقیم با وابستگی مالی این پروسه‎ها به منابع خارجی و کمکی از جانب کشورهای بیرونی داشته است. وجود این ذهنیت در افکارعمومی که چه بسا به واقعیت نیز پیوسته است، ناشی از همین نقیصه است که گفته می‎شود «تصمیم حامیان سیاسی و کشورهای خارجی، تعیین کننده‎ی انتخابات است نه آرای مردم». همین امر نیز موجب شده است تا عناصر اصلی حکومت‎ها بیش‎تر وام‎دار قدرت‎های خارجی باشند و کم‎تر خویشتن را مرهون آرای مردمی فکر کنند.

این مسأله از دیر زمان به این سو ادامه داشته و دست‎کم از اواسط قرن هیجده تاکنون، منابع مالی یکی از عوامل اصلی تأمین یا برهم زدن ثبات و امنیت در نظام سیاسی کشور نقش داشته است. این مسأله پس از آن پر رنگ شد که مسیر دریایی به جای بستر خشکه در تعاملات تجاری نشست و افغانستان به عنوان اقلیم محاط به خشکه، جایگاه خویش را از دست داده و محدودیت‎های زیادی مواجه شد. نبود مدیریت لازم در رأس اداره‎ی کشور برای رونق دادن تجارت از طریق مسیرهای زمینی با ایجاد خط ریل، توسعه‎ی خطوط انتقال انرژی و ... از آسیای میانه به کشورهای همسایه اش چون هندوستان و یا هم احیای راه ابریشم، بحران موجود در این راستا را مضاعف ساخت و افغانستان را به عنوان کشور وابسته به لحاظ اقتصادی در سلطه‎ی کشورهای قدرتمند قرار داد.

در طول این مدت، حکومت‎های محدودی توانسته اند با قوه‎ی قهریه‎ شان از حالت وابستگی نجات یافته و با اعمال قدرت در سرزمین‎های فراتر از جغرافیای افغانستان، به جمع‎آوری مالیات از آنها پرداخته و متکی به منابع داخلی اش شده است. تسلط افغانستان در دوران حاکمیت درانی در سال 1747 میلادی بر سرزمین هندوستان و کشمیر، مقطع متفاوتی را رقم زد و عدم وابستگی افغانستان را به لحاظ مالی به تصویر کشید.

نفوذ کشورهای قدرتمند به منظور استفاده‎ی ابزاری از این اقلیم در برابر کشورهای رقیب، باعث روی کارآمدن حکومت‎هایی شده است که چهره‎ی دست نشاندگی را از خود به نمایش گذاشته است. دخالت‎های انگلیس در برابر روسیه‎ی تزار در افغانستان و استفاده از آن در این رویارویی، استقلال افغانستان را برهم زد و به تبع آن ارتش، پولیس و نظام سیاسی و امنیتی کشور را به عنوان مستعمره‎ی رسمی ترسیم کرد.

تحولات موجود در زمان تسلط انگلیس و کسب استقلال افغانستان از این ابرقدرت که عنوان استعمارگر پیر را به خود اختصاص داده بود، بار دیگر نتوانست افغانستان را برای مدت دوام‎دار دارای استقلال کامل نگهدارد. دخالت‎ها کماکان ادامه داشت و شاهان و سردمداران سیاسی افغانستان همواره  به نحوی متکی به قدرت‎های خارجی بوده اند و ابزارهای سیاسی در دست همان قدرت‎ها. به همین دلیل هرگونه تحول در افغانستان به نوعی خاستگاه خارجی داشته و ناشی از وابستگی مالی دولت به منابع خارجی بوده است.

ناموفق ماندن پروژه‎های اصلاحی در هر زمان، ناشی از وابستگی مالی نظام سیاسی به منابع خارجی بوده و ضعف اقتصادی در واقع، عامل اصلی شکست روندهایی چون اصلاحات امانی و... گردید. زیرا نبود منابع مالی برای ارتش و پولیس، نظام سیاسی در برابر شورش‎های داخلی شکست خورده ثابت ساخت و همین امر نیز باعث فروپاشی ارتش کشور پس از اشغال شوروی سابق شد. در حقیقت، اشغال شوروی، سنگ تمام برای شکست نظام سیاسی با تمام ابعاد امنیتی آن شد و پایه‎های اندک اقتصادی را نیز فرو ریخت.

این نقیصه تاکنون نیز ادامه یافته و با گذشت زمان و ضرورت افغانستان به زیربناها و ابزارهای مدرن، وابستگی اقتصادی آن نیز افزایش می‎یابد. هرگونه تغییر در تصمیم کشورهای حامی اقتصادی کشور، پیامدهای مهمی را در افغانستان به دنبال داشته و چه بسا قطع این کمک‎ها به معنای نبود نظام سیاسی و سیستم حکومتی می‎باشد.

قدرت‎های بیرونی نیز در واگذاری‎ کمک‎ها و مساعدت‎های اقتصادی، اهداف سیاسی خویشتن را دنبال نموده و حمایت‎های اقتصادی شان را در پرتو یک استراتژی سیاسی و به صورت قطره‎چکانی در اختیار دولت افغانستان قرار داده است.

منابع مالی زیرزمینی نیز که چشم‎انداز بهتری را برای افغانستان قابل تصور می‎داند، نیازمند هماهنگی‎های لازم با کشورهای بیرونی و فراهم ساختن بستر مناسب سرمایه‎گزاری است که این امر نیز به نوعی در قیادت و اختیار کشورهای خارجی قرار دارد. مدیریت این وضعیت و مهیا ساختن زمینه‎های استخراج معادن از یک سو و احیای مجدد مسیرهای اقتصادی از کریدور آسیای میانه و خاورمیانه از جانب دیگر، خواهد توانست این وابستگی را کاهش داده و یا هم از بین ببرد. اما شکی نیست که ترتیب شرایط مناسب برای این پروژه‎ها نیازمند اصلاحات قوی، مدیریت مطلوب و تعاملات درست در حوزه‎های مختلف داخلی و خارجی است.

بدیهی است که هرگاه دولت کنونی نتواند با اعمال تدابیر لازم جلو وابستگی اقتصادی کشور بگیرد، تأمین ثبات سراسری و امنیت پایدار نیز محقق نخواهد شد و شکست و گسست پیشینه‎دار افغانستان کماکان استمرار خواهد یافت.

 

 ۱۲سال پیش اینترنت در افغانستان واژه‌ای ناآشنا بود؛ اما اینک بیش از ۲ میلیون نفر در کشور به خدمات اینترنتی دسترسی داشته و در این میان، شمار در حال افزایش کاربران فیس‌بوک نظرات مختلفی در مورد کارکرد و اثرات آن داده‌اند.

جالب اینکه کاربران افغانستانی، نظرات مختلف و متعارضی در مورد کارکرد و اثرات فیس‌بوک دارند؛ به گونه‌ای که برخی آن را سودمند و ثمربخش دانسته و شمار دیگر از آن به عنوان یکی از ابزارهای اتلاف وقت یاد می‌کنند.

«علی‌ نجفی» یکی از فعالان فضای فیس‌بوک در افغانستان، فیس‌بوک را یکی از ابزار اتلاف اوقات طلایی کاربران می‌داند؛ اما با این وصف، استفاده از فیس‌بوک را در عصر حاضر «مکروه گریز ناپذیر» توصیف می‌کند.

این کاربر، نظر خود در مورد فیس‌بوک را با این مقدمه، مطرح کرده است: «یک‌سال از فعالیت این بی‌بضاعت در شبکه اجتماعی فیسبوک می‎‌گذرد.»

در این مدت غالبا صاحب پُست و پشت تریبون و برفراز منبر بوده‌ام و کم‎تر در جایگاه مخاطب و خواننده و پامنبری قرار داشته‌ام.

از ۲هفته پیش، روزی خطاب به خودم گفتم: تجارب یک سال نشان داد که نه گوینده‎ی حرفه‌ای و سلطان سخن هستی و نه نویسنده‌ی زبردست و موج آفرین! پس حداقل یکی دو هفته از پشت تریبون و جایگاه «عرضه‌کننده» بیا پایین و استعدادت را در زمینه «شنوندگی» و «مصرف‌کنندگی» بیازمای! خدا را چه دیدی شاید خواننده و مخاطب خوب و سودمند شدی!

نصیحت نفس لوامه را پذیرفتم و تریبون را با طیب خاطر به دیگران سپردم. تنها ۲پست فاقد حسّاسیت (صرفاً در حد رفع تکلیف و اعلام حیات و حضور) به نشر سپردم. عزم و تلاشم این بود که در فرصت‌های «فیس‌گردی»، خواننده و مصرف‌کنندۀ مؤدب و منظم باشم. تولیدات و محصولاتِ عرضه‌شده توسط دوستان و کاربران را بی‌تبعیض و تفکیک می‌خواندم و دیدنی‌ها را بی‌عینک می‌دیدم.

نجفی سپس چنین نتیجه می‌گیرد: ...به استثنای چند پست انگشت شمار، هیچ مطلب درخور تأمل و توقف و نکته دندان‌گیر و استخوان‌دار نصیبم نشد.

احساس کردم که آدم‌های حسابی و استخوان‌دارها، این دنیای پر از خالی را چندان جدّی نمی‌گیرند و اغلب کاربران متعارف نیز به دیدۀ «زنگ تفریح» و «ابزار سرگرمی» به این شبکۀ اجتماعی می‌نگرند.

تنها قلیلی از نویسندگان حرفه‌ای و وب نگاران قهار در این عرصه فعال‌اند؛ در حالی که قلم‌زنان آماتور و تفننی، بخش بزرگی از این قلمرو را در اختیار و انحصار خود دارند.

اما خواننده‌ی حرفه‌ای و مشتاقِ دانستن و نیز پیام‌گزار و نظرنویسِ دقیق و منصف، به ندرت و قلت در این شهر بی‌صاحب یافت می‌شوند.

نتیجه این که فیسبوک نه بر معلومات و معنویات کاربران می‌افزاید، نه دانایی و توانایی را فربهی می‌بخشد، نه قدرت تحلیل و تفسیر را افزایش می‌دهد و نه تخیّل و تعقّل را بارور می‌سازد؛ درحالی که ارزشمندترین سرمایه و داشته انسان‌ها یعنی عمر و فرصت آنان را بی‌رحمانه می‌بلعد.

اما با همه این اوصاف، گریزی از آن پدیدۀ زیان‌آور نیست. آنکس که اهل این عرصه و مرد این راسته هست، نیمی از عمرش بر باد شد و آنکس که نیست، تمام عمرش! و آن کاربری که معتاد و مفتونش گردید، دنیا و آخرت یکجا داد و آرام و قرار را به هیچ فروخت.

فیس‌بوک، قاتل فرصت‌ها

«عارف یعقوبی» یکی دیگر از کاربران، نیز نظر و نگاه منفی در مورد فیس‌بوک دارد و آن را قاتل فرصت‌ها می‌داند:«کارهای انجام ناشده‌ای بسیار دارم، می‌خواهم انجام‌اش دهم.

سر زدن‌های گاه و بیگاه در فیس‌بوک، وقت گیر و قاتل فرصت‌هایم است.

از تمام دوستانی‎که هرازگاهی از طریق فیس‌بوک احوال می‌گیرند و می‌خواهند در فیس بوک بنویسم، ممنون‌ام.

من فکر می‌کنم که فیس‌بوک، آن هم از نوع افغانی‌اش، بسیار ویرانگر است.

آدم‌های جهان سومی ودر کل مصرف کننده‌گان آنی و تصادفی تکنولوژی، دربرابر لایه‌های ویرانگر آن بسیار آسیب پذیرند.

هرکدام ما که ساعت‌ها روی صفحه فیسبوک خیره می‌شویم و احتمالا دنبال انترنت کلیپ‌ها سرگردانیم که فیس‌بوک را «چک» کنیم، کتابی ناخوانده داریم که باید بخوانیم.

دانشگاه نرفته داریم که باید برویم. حرفه‌ای یاد نگرفته داریم که باید یاد بگیریم.

رفیق، دوست، خانواده، یار، رفیق و...داریم که ندیدیم و باید ببینیم...، فیس‌بوک برای همیشه خواهد بود و تا یک چشم به هم زدن وسیله ای بهتر از فیس‌بوک هم از راه می‌رسد. اما فرصت های به دست آمده ما دیگر نمی آیند.

می‎خواهم برای مدتی از فیس‌بوک دور باشم، نمی‎دانم تا چه حد امکان پذیر است.اما به امتحان اش می ارزد!

فیس‌بوک، کوتاه‌کردن فاصله‌ها

«ظاهر مفکر» یکی از دیگر کاربران فیس‌بوک در افغانستان، به آثار مثبت و مفید فیس‌بوک توجه کرده و پیوستن به فضای فیس‌بوکی را نوعی تقلای تسهیل‌کننده ارتباطات و موجب از میان رفتن فاصله‌های فیزیکی می‌داند.

وی، با اشاره به اینکه شبکه فیس‌بوک، فاصله‌های فیزیکی افراد را از میان برداشته و آنان را در فاصله یک «لب‌تاب» از هم می‌نشاند، ادامه می‌دهد: «...با پیوستن به فضای فیس‌بوکی می‌توان تا بلندای باهمی سیر و صعود کرد؛ سری زد به چمنزار «چت‌ها»، لاله زار «لایک‌ها» را به تماشا گرفت و در نهایت می‌توان به پیشواز طلوع ناهید «نزدیک شدن» در افق ارتباطی رفت...»

 

سخن جدید/16 دلو

توافقنامه مشترک مرزی ایران و افغانستان در سومین نشست فرماندهان مرزی این کشورها در شهر نیمروز امضاء شد.

سرتیپ پاسدار «قاسم رضایی» فرمانده مرزبانی ناجا از جمهوری اسلامی ایران با هیاتی متشکل از فرماندهان ولایت‎های های مرزی سیستان و بلوچستان، خراسان رضوی و جنوبی، فرماندهان هنگ‎های مرزی همجوار با افغانستان و همچنین جمعی از معاونان ستادی با استقبال سرلشکر «محمد شفیق فضلی» فرمانده مرزبانی افغانستان و جمعی از فرماندهان ارشد مرزبانی کشور وارد افغانستان شدند.

سرلشکر «محمد شفیق فضلی» فرمانده مرزبانی افغانستان در این نشست که در سالن جلسات گمرک شهر نیمروز برگزار شد، ایام‎الله دهه فجر را به فرمانده مرزبانی و مردم ایران تبریک گفت و افزود: از مصوبات نشست‎های گذشته بسیار استفاده کرده و معتقد هستیم بین دو کشور دوست و مسلمان ایران و افغانستان هیچ گونه مرزی وجود ندارد و افغانستان وطن دوم شماست چرا که هر دو کشور دین مشترکی دارند و جمهوری اسلامی ایران، هزاران مهاجر ما را به عنوان کشور دوست و برادر پناه داده است.

وی به جلسات و تعاملات دوسویه که باعث کاهش مشکلات مرزی می شود، اشاره کرد و گفت: بیش از سه دهه درگیر جنگ با تروریزم، القاعده و مواد مخدر در کشور خود هستیم که ما را بسیار به خود مشغول کرده است و امیدوارم با برادری و اتحادی که بین مرزبانی دو کشور بوجود آمده، بتوانیم آنها را نابود کنیم و اطمینان می‎دهم قاطعانه با دشمن مشترکی که همسایه ما را متضرر ساخته، برخورد خواهیم کرد .

در ادامه «قاسم رضایی» فرمانده مرزبانی ایران ضمن قدردانی از میزبانی افغانستان گفت: مصادف شدن این نشست با دهه‎یمبارک فجر و سالروز پیروزی انقلاب اسلامی که با ورود حضرت امام (ره) نفس جدیدی به اسلام دمیده شد را به فال نیک می‎گیریم .

وی افزود : افغانستان وطن دوم ما است، در حقیقت هرجا ندای الله اکبر و لا اله الا الله باشد آنجا وطن ما است .

رضایی ادامه داد: می‎دانیم با فتنه‎یاستکبار و حمایت و پشتیبانی اسرائیل، درگیر جنگ و دو فتنه مواد مخدر و تروریزم در منطقه هستید و استکبار با ایجاد فتنه ها قصد تفرقه و اختلاف بین دو کشور را دارد که با عنایت خداوند، هوشیاری دولتمردان و مردم، حتما موفق نخواهند بود .

فرمانده مرزبانی ایران هدف از برگزاری این نشست را تعهد به مصوبات اجلاس‎های قبلی مبنی بر برگزاری اجلاس های مشترک مرزی و حل و فصل موضوعات مرزی اعلام کرد.

رضایی افزود: سطح تعاملات با مرزبانی کشور دوست و همسایه افغانستان بسیار خوب و گسترده است و در مرز بین دو کشور، طبیعی است که سوء استفاده هایی صورت گیرد و این نشست‎های تعاملی، جوابی است برای سوء استفاده کنندگان و ما در مرز مشکلی که قابل حل نباشد نداریم .

در راستای ارتقای سطح امنیتی مرزهای دو کشور ، تسهیل و ارائه خدمات به مرزنشینان با افزایش بازارچه های مرزی و خدمت رسانی در نقاط محروم مرزی و همکاری در مبارزه با شرارت ها و مواد مخدر، توافقنامه ای به امضاء دو کشور رسید.

فرمانده مرزبانی افغانستان نیز در جمع خبرنگاران گفت: وضعیت مرزهای دو کشور به دلیل تلاش و همکاری خوب مرزبانی جمهوری اسلامی ایران مطلوب و تعامل و ارتباط تنگاتنگی بین مرزبانان بوجود دارد.

فرمانده مرزبانی جمهوری اسلامی ایران پیشنهاد برگزاری نشست‎های چند جانبه با حضور مسئولان مبارزه با مواد مخدر، مسئولان کشوری و لشکری دو کشور را در راستای برنامه‎های مبارزه با مواد مخدر، ارائه داد تا راهکاری برای مقابله با پدیده شوم مواد مخدر اتخاذ شود.

 

چهارشنبه/ 15 دلو، 1393

وزارت صحت عامه افغانستان می‎گوید که بیش از بیست هزارنفر دراین کشور به بیماری سرطان مبتلا هستند و شانزده هزار تن دیگر در اثر این بیماری جان شان را از دست داده اند.

فیروزالدین فیروز، وزیر صحت عامه افغانستان، روز چهارشنبه (15 دلو) درمراسمی به مناسبت روزجهانی سرطان درکابل گفت: ”بنابر آمار صحی جهان، بیست هزار نفر درافغانستان به سرطان مبتلا هستند و 16 هزار تن در اثر این بیماری جان شان را از دست داده اند."

وی گفت، برای پیشگیری این مرض به همکاری سکتورهای مختلف دولتی ضرورت است.

آقای فیروز گفت، اگرهربخش وهرشهروند مسوولیت‎های خود را در قبال جلوگیری ورفع عوامل سرطان ایفا کند، این مرض قابل وقایه وکنترول می باشد. به گفته وی، کمپاین های به موقع می تواند نقش مهمی درجلوگیری، تشخیص به موقع، تداوی و مراقبت سرطان در سراسر جهان داشته باشد.

فیروز راهبرد های مبارزه با سرطان را انتخاب شیوه درست و سالم زندگی، تشخیص به موقع، فراهم سازی تداوی برای همه و بالابردن کیفیت زندگی خواند.

وزیر صحت عامه گفت که این وزارت متعهد است به زودترین فرصت ممکن، تمام پلان های ملی کنترول سرطان را بازنگری نموده و مبارزه علیه این مرض را در کشور نهادینه سازد.

آقای فیروز همچنین گفت که تلاش می کند تا در جمع آوری ارقام،فراهم سازی زمینه های تشخیص و تداوی به موقع این مرض در کشور با جدیت کار نماید.

وی از تمام ستکورها خواست تا در تمام پالیسی های شان صحت شهروندان را در نظر بگیرد.

داکتر ریچارد پیپرکارن، نماینده سازمان صحی جهان در افغانستان نیز در این مراسم گفت: ” روز جهانی سرطان یک گام مثبت برای آگاهی دهی جوامع ودولت ها می باشد، تا درراستای مبارزه با این بیماری گام های مثبت برداریم.”

آقای کارن گفت که حدود 60% واقعات امراض سرطانی در کشور های با درآمد پایین ویا متوسط می باشد. وی گفت درافغانستان ارقام درستی از تعداد مبتلایان به سرطان معلوم نیست، با آنهم سرطان شش، معده، مری و جوف دهن زیادتر معمول می باشد.

نماینده سازمان صحی جهان در کابل همچنین افزود که، این سازمان برای پیش گیری از مرگ های قبل از وقت، سرطان و بلند بردن سطح زندگی برنامه های متعدد صحی را درجهان و افغانستان دارد.

طبق آمار سازمان صحی جهان سالانه حدود 8.2 میلیون نفردرجهان، جان خود را ازاثراین بیمار ی از دست می دهند.

خوردن غذاهای غیر صحی، استعمال دخانیات و تنباکو، قرار گرفتن بدن درمعرض شعاعات مختلف مانند اکس، گاما و…، انواع میکروب ها، کاهش فعالیت های فزیکی، آلودگی محیط زیست، خصوصیات ارثی، عدم معافیت بدن در مقابل برخی میکروب ها وامراض و … از عمده ترین عوامل مبتلا شدن به سرطان گفته شده است.

 

سخن جدید/15 دلو

نامزد منتخب رییس‌جمهور امریکا برای هدایت پنتاگون اعلام کرده است، به یکی از کمیته‌های کنگره اعلام کرد اگر وضعیت امنیتی افغانستان بدتر شود در خصوص عقب‌نشینی نظامیان امریکایی تجدیدنظر می‌کند

«اشتون کارتر» نامزد «باراک اوباما» رییس‌جمهور امریکا برای برعهده گرفتن هدایت وزارت دفاع امریکا می‎گوید در صورتی‎که وضعیت امنیتی افغانستان بدتر شود، در خصوص طرح عقب‌نشینی تمام نظامیان امریکایی از افغانستان تا پایان سال آینده میلادی تجدیدنظر می‌کنم.

وی در نامه‌ای به کمیته نیروهای مسلح سنا، ضمن اعلام چنین مسأله‌ای گفت که از گزارشات منتشر شده مبنی بر احتمال پیشروی تکفیری‌های داعش تا افغانستان مطلع است و گفت که با شرکای ائتلاف بین‌المللی علیه داعش همکاری خواهد کرد تا از وقوع چنین فاجعه‌ای جلوگیری کند.

به گزارش آسوشیتدپرس، اظهارات کارتر در پاسخ به پرسشنامه‌ای بود که در اختیار این خبرگزاری قرار گرفته است.

سناتور «جان مک‌کین» رئیس‌ کمیته نیروهای مسلح سنا به طور مداوم در خصوص منطق پشت پرده تعیین و اعلام تاریخ پایان حضور امریکا در افغانستان سوالاتی را مطرح کرده است و فرماندهان نظامی به کنگره اعلام کرده‌اند که تمایلی ندارند تاریخ دقیق عقب‌نشینی از افغانستان را اعلام کنند و با این کار به دشمن دقیقاً تاریخ خروج نیروهای امریکایی را ابلاغ کنند.

طبق این گزارش، کمیته نیروهای مسلح سنا در صدد است روز چهارشنبه (15 دلو) نامزدی کارتر برای احراز پست ریاست پنتاگون را بررسی کند و علیرغم آنکه ممکن است سوالات حساسی در این جلسه از او پرسیده شود، اما احتمالاً به راحتی تأیید خواهد شد.

گزارش‌ها حاکی از آن است که کارتر به 328 سوال درباره روسیه، چین، کره شمالی، یمن و درگیری‌های در جریان در عراق و سوریه پاسخ داده است.

کارتر درباره عراق گفت که از تلاش‌ها برای تسلیح نیروهای عشایر و سنی برای مقابله با تکفیری‌های داعش حمایت می‌کند و در خصوص کاهش بودجه دفاعی آمریکا اینگونه گفت که نیروهای آمریکایی باز هم در حال حاضر می‌توانند یک دشمن منطقه‌ای را شکست دهند و با یک دشمن دیگر نیز در عین حال مبارزه کنند و عملیات‌های گوناگون مبارزه با تروریزم را در یک زمان واحد انجام دهند اما خطرات در حال رشد است و هرگونه کاهش بودجه به مفهوم کاهش اندازه ارتش آمریکا است.

وی در پایان تصریح کرد، در حالی‎که امریکا عادی سازی روابط با کوبا را آغاز کرده است، فرصت این به وجود آمده است که با دقت احتمال گسترش روابط دفاعی با این کشور را مورد ارزیابی قرار دهد.

 

سخن جدید/ 14 دلو

ارتش امریکا با چشم پوشی از تصمیم خود برای طبقه‌بندی اطلاعات مربوط به کمک امریکا به ارتش افغانستان، در نهایت با ارائه بخشی از این اطلاعات موافقت کرد.

جان سوپکو بازرس‌ ویژه کل برای بازسازی افغانستان (سیگار)، هفته گذشته از اینکه دیگر نمی‎تواند ضمیمه گزارش سه ماهه خود به کنگره امریکا را در مورد کمک به افغانستان منتشر کند، شاکی شده بود. در این ضمیمه به ویژه اطلاعاتی در مورد نیروها یا تجهیزات ارتش و پولیس افغانستان ارائه می‎شد.

سوپکو با ابراز تعجب گفته بود برای نخستین بار در شش سال گذشته، سیگار در وضعیت غیرممکن بودن انتشار اطلاعات مربوط به نحوه‎یاستفاده از پول مالیات‌دهندگان امریکایی برای ساختن، آموزش دادن، تجهیز و حمایت از نیروهای امنیتی افغانستان یا بودجه اختصاص داده شده به باسواد کردن سربازان افغانستان، قرار گرفته است.

به گزارش خبرگزاری فرانسه از واشنگتن، دوشنبه،(13 دلو) فرماندهی نظامی امریکا در افغانستان در نهایت اعلام کرد پذیرفته است اطلاعاتی را که می توانند منتشر شوند از اطلاعاتی که باید طبقه‌بندی شده باقی بمانند، جدا کند.

با این حال سخنگوی فرماندهی نظامی امریکا در افغانستان اعلام کرد جنرال کمپبل (فرمانده نیروهای امریکایی در محل) موضع خود را در مورد ضرورت ادامه دادن به حفاظت از اطلاعاتی که امکان سنجش وضعیت آمادگی ارتش افغانستان را فراهم می‎کند، تغییر نداده است.

جان سوپکو سال گذشته در مصاحبه‌ای با خبرگزاری فرانسه اعلام کرده بود بخش قابل توجهی از کمک امریکا «عاقلانه» خرج شده است اما «میلیاردها دالر» نیز به هدر رفته است.

ارتش امریکا در مجموع نزدیک به 65 میلیارد دالر برای آموزش و تقویت پولیس و ارتش افغانستان هزینه کرده است.

کمی کم‎تر از 10 هزار سرباز امریکایی هنوز در افغانستان هستند اما آنها از این پس تنها نقش حمایتی خواهند داشت.

به موازات آن نیرویی مجزا متشکل از 4500 سرباز که بیشترشان آمریکایی هستند در سال 2015 خارج از ناتو و عمدتا برای انجام عملیات‌ ضد تروریستی در افغانستان حضور خواهند داشت.

 

سخن جدید/14 دلو

سرکنسول جمهوری اسلامی ایران در ولایتهرات گفت: دولت افغانستان باید گروه تروریستی داعش را در نطفه ازبین ببرد.

محمود افخمی رشیدی، دریک نشست خبری در هرات با بیان اینکه گروه داعش ، تهدیدی مشترک بر ای ایران و افغانستان است گفت: گروه داعش چندان نیرومند نیست و افکار عمومی را از طریق شبکه‎های اجتماعی نگران کرده است.

وی افزود: امیدواریم با تشکیل دولت جدید در افغانستان و مدیریت، تدبیر و درایت مسئولان جدید، حلقه‎یداعش و طالبان را که می‎خواهند همدیگر را پیدا کنند درنطفه خفه کند.

افخمی رشیدی از هماهنگی مشترک میان نیروهای مرزی افغانستان و ایران برای مقابله با داعش خبرداد وگفت: تبادل اطلاعات میان دو طرف آغاز شده و مقامات مرزی دو کشور نشست‎های مشترکی نیز برگزارکرده اند.

وی دربخش دیگری از اظهارات خود با اشاره به سی و ششمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی ایران گفت: مردم ایران و افغانستان با شهامت و شجاعت و تکیه بر باورهای اسلامی خود، به قدرتهای شرق و غرب، جوابنهدادند.

سرکنسول جمهوری اسلامی ایران در هرات تصریح کرد: انقلاب اسلامی ایران سرآغاز بیداری اسلامی در دیگر جوامع مسلمان بوده است.

وی افزود: انقلاب اسلامی ایران، سرآغاز حیات دوباره اسلامی در جهان بوده و با تفکر و اندیشه دینی بوجود آمده است.

افخمی رشیدی تاکید کرد : امروز کشورهای غربی و بویژه استکبار جهانی، در صدد هستند از هرگونه بیداری و آگاهی اسلامی جلوگیری و از هر فرصتی برای مقابله با انقلابهای اسلامی استفاده کنند.

در همین حال، والی قندوز اعلام کرد، حدود 70 عضو داعش در این ولایت مشغول به فعالیت هستند که اهدافی برای توسعه این گروه شبه‌نظامی در منطقه را دنبال می‌کنند.

محمدعمر صافی، والی قندوز اعلام کرد، داعش فعالیت‌های خود را در این ولایت آغاز کرده و به دنبال افزایش فعالیت‌هایش در سایر مناطق شمالی افغانستان است.

والی قندوز تصریح کرد: در حال حاضر حدود 70 شبه‌نظامی عضو داعش در مناطق مختلف قندوز فعالیت دارند و به دنبال آن هستند تا حوزه فعالیت‌هایشان را به ولایت‌های همجوار توسعه دهند.

بر اساس گزارش‌های منابع خبری، این گروه تروریستی همچنین فعالیت‌هایی را در جنوب افغانستان از جمله در ولایت‌های غزنی، هلمند و زابل آغاز کرده‌ است.

پیش از این در ماه جنوری سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) اعلام کرد که داعش گروهی از تروریست‌ها را در افغانستان به خدمت گرفته است.

به رغم اختلاف‌نظرهایی که میان داعش و طالبان وجود دارد، این احتمال می‌رود که برخی از اعضای طالبان به داعش پیوسته باشند.

 

جشنواره ادبی نوروز با موضوع مهاجرت و میراث مشترک زبان فارسی برگزار می‌شود و امید است نقش خود را در رشد ادبیات فارسی و بالندگی فکری و فرهنگی مهاجرین ایفا کند.

«ابوطالب مظفری» شاعر و نویسنده افغانستانی ضمن اعلام فراخوان جشنواره ادبی نوروز به تشریح آن پرداخت.

از عمر مهاجرت افغانستانی‌ها در جمهوری اسلامی ایران بیش از سه دهه می‌گذرد. عناوینی چون «ادبیات مقاومت» و «ادبیات مهاجرت» حاصل این مهاجرت طولانی مدت است.

در ایجاد این نهضت ادبی، مشهد مقدس سهم عمده داشته و همیشه کانون گرم فعالیت فرهنگی و ادبی مهاجرین بوده است. اولین مراکز فرهنگی، ادبی، هنری مهاجرین در همین شهر  بوده و به کمال رسیده است. اینک نیز این شهر سرشار از استعدادهای نهفته است که نیاز به شناسایی و مراقبت دارد.

اما به تناسب اهمیت و شأن ادبی، متأسفانه این شهر از مرکز برگزاری همایش‌ها، کنگره‌ها و مسابقات عمومی ادبی دور بوده و مرکز این گونه همایش‌ها به طور عمده شهر تهران است. این در حالی است که تقریبا اکثر مهمانان شرکت کننده و آورنده‌گان رتبه‌های اول تا سوم مسابقات تهران نیز ساکن شهر مشهد بوده و می‌باشند.

این امر طلب می‌کرد که شهر مشهد یک جشنواره و یا حتی یک جایزه ادبی ویژه‌ای داشته باشد که هر ساله در زمان خاص برگزار شود و سایر شهرهای مهاجرنشین را نیز تحت پوشش قرار دهد.

 خوشبختانه با تشکیل شورای فرهنگی مهاجرین این امکان به وجود آمد. امید است که این روند در سال‌های بعد به عنوان یک سنت ادبی ادامه پیدا کند. شورای فرهنگی یک نهاد فرهنگی است که تعدادی از فرهنگیان سرشناس مهاجر در آن عضویت دارند و هدف از تشکیل آن حمایت از نهادهای فرهنگی مهاجرین است.

 جشنواره ادبی نوروز به منظور شناسایی استعدادهای ادبی مهاجر و بررسی آخرین وضعیت ادبی آنان طرح شده و قرار است در آخر هر سال برگزار شود. این جشنواره امسال در 2 حوزه شعر و داستان با موضوع مهاجرت و میراث مشترک زبان فارسی برگزار می‌شود و امید که بتواند نقش خود را در رشد ادبیات فارسی در افغانستان و نیز بالندگی فکری و فرهنگی مهاجرین در ایران ایفا کند.

آثار رسیده توسط  داوران مجرب که متشکل  از پیشکسوتان حوزه شعر و داستان است داوری خواهد شد و قرار است به 3 نفر در حوزه شعر و 3 نفر در حوزه داستان جوایزی تعلق بگیرد. به نفرات برگزیده نیز هدایایی تعلق خواهد گرفت.

قالب آثار ارسالی: شعر – داستان کوتاه

موضوع: مهاجرت – میراث مشترک فارسی

مهلت آثار ارسالی: 30 بهمن/دلو

هر شرکت کننده باید حداقل 2 اثر و حداکثر پنج اثر در قالب ورد ارسال کند

نشانی دبیرخانه: مشهد، طلاب، اول بلوار میرزا کوچک خان، پلاک 361- واحد ادبیات و هنر شورای فرهنگی مهاجرین افغانستانی

تلفن: 32596621-051

تلفن همراه: 09159122420

ایمیل:  shadabiat@gmail.com

 

سخن جدید/13 دلو

کریم خرم، رییس دفتر حامد کرزی رییس جمهور سابق کشور اعلام کرده است که امریکا می‎خواهد افغانستان را به وزیرستان جنوبی دیگری تبدیل کند.

وزیرستان جنوبی از مناطق کوهستانی و ناامن در شمال غربی پاکستان که هر چند وقت یک بار هدف حملات هواپیماهای بدون سرنشین امریکایی قرار گرفته و بر شدت ناامنی می افزاید.

خبرگزاری "افق" روز دوشنبه (13 دلو) به نقل از کریم خرم نوشت: امریکا پس از امضای توافقنامه امنیتی قصد دارد دامنه‎یجنگ را به مرزهای چین و روسیه بکشاند و برای عملی شدن چنین نقشه ضروری است که افغانستان به یک وزیرستان دیگر مبدل شود.

وی گفت: انتخابات ریاست جمهوری و حمله تروریستی به مکتبی در پیشاور پاکستان در ماه میزان دو حادثه آغازگر تبدیل ساختن افغانستان به وزیرستان جنوبی بوده است.

خرم افزود:دولت پاکستان از این حادثه همان استفاده را می‎کند که امریکا از حمله تروریستی یازدهم سپتامبر کرد و فرمانده ارتش پاکستان و رییس آی.اس.آی یک روز بعد از این حمله تروریستی به کابل٬ نخستین گام در راه پیاده شدن طرح مشترک امریکا و آی اس آی به شمار می‎رود.

خرم، عملیات ضرب عضب ارتش پاکستان علیه طالبان پاکستانی و حمله تروریستی به مکتب نظامی در پیشاور را آغاز پاکسازی تروریست ها از پاکستان و فرستادن آنها به افغانستان می داند.

رییس دفتر حامد کرزی گفت: جابجایی صدها جنگجوی خارجی با خانواده هایشان به ولایت‎های مختلف افغانستان آغاز وزیرستان‎سازی افغانستان است.

خرم گفته است که برای تطبیق این نقشه افغانستان باید به کشوری تبدیل شود که مشروعیت نظام سیاسی اش زیر سوال باشد، کشور از یکپارچگی خارج و مراجع مختلف قدرت در آن ایجاد شود.

وی از پیمان امریکا با افغانستان به پوسته‎ای بدون مغز یاد کرده و گفته است که ماهیت اصلی این سند توافقنامه امنیتی است.

توافقنامه امنیتی امریکا با افغانستان روابط حامد کرزی با کاخ سفید را با مشکل مواجه کرد و وی امضای توافقنامه امنیتی دو کشور را منوط به شرایطی کرد که امریکا از قبول آن سرباز زد و حامد کرزی هم توافقنامه امنیتی را امضا نکرد.

محمد اشرف غنی رییس جمهور کنونی که در زمان پیکارهای انتخاباتی وعده امضای پیمان امنیتی کابل – واشنگتن را به مردم این کشور داده بود یک روز پس از مراسم تحلیف با امضای این پیمان توسط مقام‎های دو کشور موافقت کرد.

این پیمان امنیتی در 26 ماده و ضمایم آن هشتم ماه میزان 93 توسط محمد حنیف اتمر، مشاور امنیت ملی رئیس جمهور افغانستان و جیمز کانینگهام سفیر امریکا در کابل به امضاء رسید.

 

سخن جدید/13 دلو

نماینده داعش در پاکستان مدعی شد که این گروه با استخدام بیش از 10 هزار شبه نظامی از افغانستان و پاکستان و برپایی کمپ‌های آموزشی به ویژه در مناطق مرزی دو کشور در تلاش است قدرت خود را افزایش دهد.

مفتی حسن سواتی نماینده داعش در پاکستان  شب گذشته در جمع خبرنگاران اظهار داشت: عملیات ارتش پاکستان در وزیرستان شمالی سبب شده شبه‌نظامیان به عضویت داعش درآمده و در صدد خروج از مناطق قبایلی باشند.

وی افزود: در ابتدا داعش پاکستان با مشکلات مالی مواجه بود اما در حال حاضر با دریافت پول از برخی حامیان خارجی این مشکل برطرف شده است.

سواتی گفت: مرکز داعش در ایالت بلوچستان قرار دارد و حافظ‌سعید‌خان فرماندهی شبه نظامیان داعش در این ایالت را به عهده دارد.

گفتنی است مفتی حسن سواتی و حافظ سعید‌خان که با تشکیل لشکر خراسان بر قدرت خود افزوده در اکتبر سال گذشته میلادی با داعش بیعت کردند.

نماینده داعش در پاکستان مدعی شد این گروه با استخدام بیش از 10 هزار شبه نظامی از افغانستان و پاکستان و برپایی کمپ‎های آموزشی به ویژه در مناطق مرزی دو کشور در تلاش است قدرت خود را افزایش دهد.

گزارش‌ها نشان می‌دهد بیش‎تر طالبان پاکستان به علت دریافت پول بیش‎تر به داعش پیوسته‌اند.

طبق این گزارش مقامات پاکستانی همیشه حضور داعش در پاکستان را رد کرده‌اند با این وجود یک مقام ارتش در مصاحبه با خبرنگار فارس گفته است: حضور داعش در کشور اجتناب ناپذیر است و به زودی عملیات گسترده‌ای علیه آنان انجام خواهد شد.

بر اساس این گزارش سازمان‌های امنیتی پاکستان نیز فعالیت‌های مشکوک داعش را زیر نظر گرفته‌اند و در صدد ریشه کن کردن این گروه تروریستی نو ظهور هستند.

آخرین گزارش‎ها از فعالیت داعش در پاکستان نشان می‌دهد این گروه با تشکیل یک شورای 10 نفره برای جنگیدن با ارتش و مستحکم کردن جایگاه خود در افغانستان و پاکستان تلاش می‌کند.

این گزارش می‌افزاید: شورای داعش استخدام جنگجویان محلی را در اولویت قرار داده و علاوه بر افزایش قلمرو خود به عنوان خراسان سعی دارد با اعزام شبه نظامیان به سوریه و عراق جبهه خود را در این کشورها تقویت کند.

طبق این گزارش 4 فرمانده ارشد طالبان افغانستان نیز به داعش پیوسته‌اند.

یکی از فرماندهان طالبان افغانستان در زمین پیوستن شبه نظامیان پاکستانی به داعش گفت: طالبان پاکستان نتوانستند با برنامه‌ریزی درست فعالیت خود را گسترش دهند و به علت احساس ضعف همکاری با داعش را ترجیح می‌دهند.

 

سخن جدید/13 دلو

حملات مخالفان مسلح در ماه جنوری بیش از 95 کشته و 190 زخمی در مناطق مختلف افغانستان بر جا گذاشت.

نیروهای امنیتی افغانستان از ابتدای جنوری سال کنونی مسئولیت امنیتی این کشور را برعهده گرفتند.

براساس گزارش‎ها، شبه نظامیان در ماه گذشته میلادی 35 اقدام نظامی از جمله ده مورد عملیات انتحاری انجام دادند که 14 نفر از عوامل انتحاری در این حملات کشته شدند.

در حمله انتحاری 29 جنوری که در آن عامل انتحاری خود را بین 300 نفر از افرادی‎که در حال تشییع جنازه در ولایت لغمان بودند منفجر کرد مرگبارترین حمله انتحاری در جنوری به شمار می رود که در این حمله 16 نفر کشته و 40 نفر زخمی شدند.

این در حالی است که نیروهای امنیتی افغانستان مانع از حمله‎ای مشابه در همان روز شدند.

مقامات امنیتی افغانستان همچنین از 23 انفجار با بمب‎های جاده‎ای کنترل از راه دور در نقاط مختلف این کشور درماه گذشته خبر دادند.

در 20 جنوری، در پی انفجار بمب جاده ای در مسیر یک اتوبوس در ولایت شرقی غزنی نه نفر از سرنشینان این اتوبوس کشته و دو نفر دیگر نیز زخمی شدند.

با توجه به واگذاری مسئولیت امنیتی افغانستان از نظامیان ناتو به نیروهای امنیتی کشور در ابتدای جنوری، مخالفان مسلح اقدامات نظامی و حملات خود را از دوماه پیش افزایش دادند.

پس از ماه جنوری، نظامیان امریکا و ناتو نقش خود را در افغانستان به خدمات حمایتی شامل آموزش و مشاوره به نیروهای نظامی افغان تغییر دادند.

در حال حاضر در حدود 13 هزار نیروی نظامی خارجی در افغانستان سرگرم کمک به نیروهای نظامی افغانستان هستند.

با این وجود، مخالفان مسلح در ماه گذشته چندین حمله نظامی شامل سه حمله انتحاری تنها در کابل انجام دادند.

انفجار مهیب 25 جنوری در نزدیکی فرودگاه بین‎المللی کابل دو زخمی بر جا گذاشت و یک پمپ بنزین و چند ساختمان اطراف را تخریب کرد.

همچنین در تیراندازی 29 جنوری در اطراف فرودگاه کابل سه پیمانکار نظامی امریکایی کشته شدند.

حمله نظامی و تیراندازی به ایست های بازرسی در ماه گذشته شماری کشته و دهها مجروح بر جا گذاشت.

این در حالی است که شمار دقیق تلفات ارتش و نیروهای پلیس افغانستان در ماه گذشته هنوز مشخص نیست.

در پی حملات نظامی و انتحاری شبه نظامیان افغانستان در سال گذشته در حدود 5 هزار نیروی نظامی و پولیس کشته و هزاران نفر دیگر زخمی شدند.

همچنین در درگیری ها و حملات شبه نظامیان افغانستان از اول جنوری تا 30 نوامبر سال گذشته میلادی بیش از 3 هزار و 180 شهروند غیر نظامی کشته و در حدود 6 هزار و 430 نفر دیگر نیز زخمی شدند.

 

سخن جدید/13 دلو

یک رسانه امریکایی در گزارشی نوشت: ده ها هزار پاکستانی در ماه های اخیر برای گریز از درگیری ارتش و شبه نظامیان به افغانستان پناهنده شده و با دشواری های پناهندگی روبه رو شدند.

خبرگزاری «آسوشیتدپرس» در گزارشی نوشت: حدود 60 هزار پاکستانی که بیش از نیمی از آنان کودکان هستند، در ماه‎های گذشته وارد ولایت ناآرام «خوست» افغانستان شده و در 20 کیلومتری مرز در اردوگاهی به نام «گولان» اسکان یافتند.

این عده، همه کسانی‎که از پاکستان وارد مرزهای افغانستان شده اند، نیستند. در واقع، از ماه جون سال گذشته که ارتش پاکستان حمله‎ای همه جانبه را علیه طالبان در ولایت «وزیرستان شمالی» آغاز کرد، تا امروز 210 هزار پاکستانی از مرزهای کشور خود عبور کرده و وارد افغانستان شده اند.

جالب آنکه ولایت‎های «خوست» و «پاکتیکا» که بیش‎تر پناهجویان به آنجا پناهنده آورده اند، ولایت‎های بسیار ناآرام در شرق افغانستان هستند و نیروهای امنیتی افغانستان برای ایجاد امنیت در این دو منطقه با دشواری‎های فراوان رو به رو هستند.

درست در کنار اردوگاه پناهندگان، نیروهای کلاه آبی سازمان ملل متحد، سرگرم عملیات ماین یابی و ماین روبی هستند. اما درون اردوگاه، برخی بازرگانان محلی، ایستگاه های فروش کالا به راه انداخته اند و این حس را به بینندگان منتقل می کنند که حضور پناهندگان پاکستانی، حضوری دیرپا خواهد بود.

حمله ارتش پاکستان به ولایت «وزیرستان شمالی» پس از آن صورت گرفت که طالبان پاکستان، مسوولیت حمله ای تروریستی به فرودگاه بین المللی کراچی را پذیرفت.

افزون بر مهاجرانی که به افغانستان رفته اند، 93 هزار خانواده یعنی حدود 750 هزار نفر، به درخواست اسلام آباد خانه هایشان را رها کرده و درون پاکستان آواره شده اند.

به تازگی ارتش پاکستان حمله ای را به منطقه «خیبر» آغاز کرده است. نیروهای پاکستانی در تعقیب شبه نظامیان فراری از «وزیرستان» به «خیبر» وارد شده اند.

سرمقاله

دولت وحدت ملی از شروع تشکیل خود همیشه بر تأمین امنیت تأکید نموده و گسترش سرمایه‎گزاری را به منظور رشد اقتصادی افغانستان و تبدیل آن به یک کشور صادرکننده به مردم وعده سپرده است.
اما با گذشت بیش از سه ماه از دوران حکومت‎داری جدید، نه تنها این وعده به صورت نسبی آن محقق نشده است، بلکه نارسایی‎های موجود در خصوص تشکیل حکومت و تکمیل ساختار کابینه، سایه‎ی شوم خود را بر اقتصاد کشور انداخته است. ابزارهایی چون امضای پیمان امنیتی با اروپا و امریکا که از نظر دولت‎مردان وحدت ملی، عاملی برای تحقق امنیت پنداشته می‎شد، پیامدهای معکوسی را به دنبال داشته است.
این وضعیت منجر به آن شده است که واقعیت‎های تلخی در چشم انداز اقتصادی کشور، بخصوص رشد سرمایه‎گزاری شکل بگیرد. زیرا اندک بهبودی در کشور به لحاظ امنیت اقتصادی دیده نمی‎شود و در چنین شرایط، اوضاع به شکل منفی و در جهت مخالف اهداف حکومت به پیش می‎رود. زیرا امروزه امنیت اقتصادی مهم‎ترین شاخص توسعه یافتگی است، امنیت اقتصادی به کل ویژگی‎ها و مشخصات نهادی یک اقتصاد شامل سازمان‎ها، قوانین، آداب و رسوم و ایدئولوژی ارتباط دارد. می توان امنیت اقتصادی را به صورت یک چارچوب نهادی که مشوق و موجب اعتماد پس اندازکنندگان و سرمایه گذاران بوده و امنیت فیزیکی افراد و امنیت حقوقی معاملات را تضمین کند، تعریف کرد.
امنیت اقتصادی در دو سطح خرد و کلان مطرح است که در سطح خرد امنیت اشتغال و درآمد را شامل می‎شود و در سطح کلان به امنیت سرمایه گذاری در کشور می‎انجامد. بدبختانه که این دو عرصه به شدت تحت تأثیر نارسایی‎های امنیتی و نقص ساختاری در حکومت مواجه شده و ابراز نگرانی اتاق‎های تجارت و صنایع از این مسأله، واقعیت‎های ناگواری را برملا ساخت که حاکی از این نقیصه است.
حقیقت این است که اهمیت مسایل اقتصادی برکسی پوشیده نیست و امروزه مشکلات اقتصادی که خود را به شکل بحران نشان داده است، باید کنترول شده و وضعیت اقتصادی کشور به تبع آن بهبود یابد. این امر مسوولیت مستقیم حکومت و نهادهای رهبری کننده‎ی دولت است تا با رقم زدن اوضاع به شکل بهتر آن، موجب رشد سرمایه‎گزاری شده و با هر شگرد ممکن بتوانند امنیت عمومی را بهبود بخشیده و امنیت اقتصادی را مهیا سازند.
برای کشورهای در حال توسعه مهم‎ترین گام برای آنها دستیابی به امنیت اقتصادی است تا در پرتو آن به یک نظام اقتصادی مطلوب برای ارتقای تولید و کارآیی مطلوب منابع دست یافته و آنگاه به رفاه اقتصادی دست یابند. امنیت سرمایه گذاری چارچوب نهادینه شده‎ای از شرایط اجتماعی، سیاسی و حقوقی است که اعتماد سرمایه گذاران را جلب کرده و امنیت اشتغال و درآمد را فارغ از هرگونه فشار جلب می‎کند.
بدیهی است هرگاه این چهارچوب در بعد امنیتی، حقوقی، قانونی و اداری ایجاد نگردد، می‎توان گفت که وعده‎های سردمداران حکومت، مبنی بر گسترش سرمایه‎گزاری، همواره به مثابه‎ی یک رویا باقی خواهد ماند.

دستگاه های سیاسی و رسانه‎ای غرب که پیوند خوبی با صهیونیست‎ها دارند، با تصویرسازی جعلی از اسلام تنها به تخریب وجهه‎ی اسلام نمی‎پردازند، بلکه شهروندان خود را نیز قربانی چنین تصویرسازی‎ها و بلکه بازی‎های رسانه‎ای می‎کنند.
یکی از برنامه هایی که غرب همواره در قبال دنیای اسلام داشته، ارائه تصویری نادرست از اسلام جهت ایجاد ترس و هراس در مردم جوامع غربی از دین خاتم بوده است و در این زمینه اقدامات طولانی مدتی را انجام داده است، از جمله سرمایه‎گذاری روی گرایشات افراطی در دنیای اسلام و تأسیس گروه‎های افراطی که تنها از طریق کشتار اهداف خود را جلو می‎برند. نمونه‎ی این موضوع را می توان در مورد وهابیت، القاعده و داعش مشاهده کرد. امروزه داعش نماد چنین برنامه‎ریزی غربی‎- صهیونیستی و همراهان مرتجع عربی آنان است و اقدامات تکفیری و وحشیانه‎ی این گروه سبب بهره برداری سوء غرب در جهت پروژه اسلام‎هراسی شده است.
متأسفانه اقدام‎های قاطعانه و روشنگرانه در جهان اسلام علیه چنین رویکردهای اسلام ستیزانه نیز اندک بوده و اگر از سوی کشورهای محدود و انگشت‎شماری چنین حرکت‎هایی صورت گرفته است نیز با همراهی و هماهنگی سایر کشورهای دنیای اسلام مواجه نشده است. هرچند هرگونه اقدامی درا ین راستا، خالی از تأثیر نخواهد بود.
یکی از اقدامات منطقی، معقول و موثری که در پی رخداد اسلام سیتزانه‎ در فرانسه صورت گرفت، تدوین و انتشار نامه‎ای بود که از جانب رهبر انقلاب اسلامی ایران؛‌ آیت الله خامنه‎ای صورت گرفت. در این نامه با صراحت تمام و با لحن صادقانه از واقعیت‎هایی سخن گفته شده است که در رفتار سیاسی و دیپلماسی امروز غرب به شدت مشاهده می‎شود.
نامه که مخاطب اصلی آن جوانان اروپایی و امریکایی است، در ابتدا موضوع بحث را مشخص می‌گرداند: «سخن من با شما درباره‎ی اسلام است و بطور خاص درباره‎ی تصویر و چهره‌ای که از اسلام به شما ارائه می‌گردد.» پس از این، نامه به یک شگرد کهنه و در عین حال مکرر که امروز علیه اسلام به‎کار گرفته می‌شود، اشاره می‌نماید: «تحریک احساس رعب و نفرت و بهره‌گیری از آن، متأسفانه سابقه‌ای طولانی در تاریخ سیاسی غرب دارد» نامه سپس بدون آنکه به تطویل بگراید و یا درصدد بیان فهرست‌ها و جزئیات باشد به موضوعاتی اشاره می‌کند که در خود غرب به‎طور مکرر و البته با تأخیر به آن اعتراف شده است: «تاریخ اروپا و امریکا از برده‌داری شرمسار است، از دوره استعمار سرافکنده است، از ستم بر رنگین‌پوستان و غیر مسیحیان خجل است. محققین و مورخین شما از خونریزی‌هایی که بنام مذهب بین کاتولیک و پروتستان یا به اسم ملیت و قومیت در جنگ‌های اول و دوم جهانی صورت گرفته، عمیقاً ابراز سرافکندگی می‌کنند» در واقع در این بخش از نامه از یک طرف به سیستماتیک بودن جریان «القاء هراس علیه اسلام» اشاره شده و تصادفی تلقی کردن آن مردود شمرده شده و از طرف دیگر با ظرافت زیاد این جریان را افشا کرده و به جوانان یادآور می‌شوند این شگرد و روند همان روندی است که امروز در خود غرب مقالات زیادی علیه آن منتشر گردیده و اسناد فراوان آن منتشر گردیده است البته با تأخیری چند ده ساله! در این نامه به ناموجه بودن این تأخیر و مسئولیت امروزی برای افشای این روند به اختصار اشاره گردیده است: «از روشنفکران خود بپرسید چرا وجدان عمومی در غرب باید همیشه با تأخیری چند ده ساله و گاهی چند صد ساله بیدار و آگاه شود» و «چرا در موضوع مهمی همچون شیوه برخورد با فرهنگ و اندیشه اسلامی از شکل‌گیری آگاهی عمومی جلوگیری می‌شود؟»
در این نامه به چرایی ترویج اسلام‎هراسی توسط قدرت‎های غربی به خوبی اشاره شده است. نامه فلسفه‎ی ایجاد موج تقابلی علیه اسلام را مورد اشاره قرار می‌دهد و جوانان را دعوت به کاوش در این مورد می‌کند: «مگر چه معانی و ارزش‌هایی در اسلام، مزاحم برنامه قدرت‌های بزرگ است و چه منافعی در سایه تصویرسازی غلط از اسلام تأمین می‌گردد؟» در واقع نامه به این نکته اشاره می‌کند که ملت‌ها نه تنها نباید با موج اسلام ستیزی همراهی کنند بلکه باید گریبان اسلام‌ستیزان را بگیرند و انگیزه‌های غیر اعلامی آنها را دریابند. در بخش دیگری از نامه از جوانان خواسته شده که از به دام افتادن اجتناب نمایند: «اجازه ندهید با چهره‌پردازی‌های موهن و سخیف، بین شما و واقعیت سد عاطفی و احساسی ایجاد کنند و امکان داوری بی‌طرفانه را از شما سلب کنند»، «هر یک از شما می‌تواند به قصد روشنگری خود و محیط پیرامونش پلی از اندیشه و انصاف بر روی آن شکاف‌ها بسازد» و «تلاش در جهت یافتن پاسخ این پرسش‌ها، فرصت مغتنمی را برای کشف حقیقت‌های نو پیش‌روی شما قرار می‌دهد».
در چنین وضعیتی، مراجعه به اصل اسلام و دستورهای ناب آن راه اصلی نجات از چنگال اسلام‎هراسی در غرب است. همان‎گونه که در این نامه آمده است: « در واکنش به سیل پیشداوری‌ها و تبلیغات منفی، سعی کنید شناختی مستقیم و بی‌واسطه از این دین به دست آورید. منطق سلیم اقتضاء می‌کند که لااقل بدانید آنچه شما را از آن می‎گریزانند و می‌ترسانند، چیست و چه ماهیّتی دارد. من اصرار نمی‌کنم که برداشت من یا هر تلقّی دیگری از اسلام را بپذیرید بلکه می‌گویم اجازه ندهید این واقعیّت پویا و اثرگذار در دنیای امروز، با اغراض و اهداف آلوده به شما شناسانده شود. اجازه ندهید ریاکارانه، تروریست‌های تحت استخدام خود را به عنوان نمایندگان اسلام به شما معرفی کنند. اسلام را از طریق منابع اصیل و مآخذ دست اوّل آن بشناسید. با اسلام از طریق قرآن و زندگی پیامبر بزرگ آن(ص) آشنا شوید.»

نویسنده: محمدرضا نعیمی

روزی‎که رییس جمهور اشرف غنی جهت معرفی اعضای کابینه اش به مجلس حضور یافت، با تقاضای باز شدن فصل نو از جانب رییس مجلس مواجه شد و در پاسخ آن وعده سپرد که نه تنها فصل نو در این رابطه باز خواهد شد، بلکه «کتاب نو» در این خصوص گشوده می‎شود.
اما  برخلاف گفته‎های دو جانب، زودتر از آنچه تصور می‌شد رابطه‌ی حکومت و مجلس  وارد تنش‌های جدی شد و با رد بیش از نیمی از اعضای کابینه، چنین تصوری خلق شد که احتمال دارد این رابطه با سوژه‎های کهنه‎ای دنبال خواهد شد که در کتاب نو حکومت و مجلس بازنویسی می‎شود. زیرا اعضای مجلس صدای نامزد وزیران را مبنی بر مدیریت مطلوب وزارتخانه‎ها نشنیدند و حداقل مهلتی برای آزمایش آنان مهیا نساختند.
شفافیت کار آنان نیز با اظهار نظر مختلف و حتی متناقض اعضای مجلس زیر سوال قرار گرفت. برخی اعضای مجلس از رد و بدل شدن هدایا و تحفه‎هایی سخن گفتند که از جانب نامزد وزیران به اعضای مجلس پیشکش شده و پس از تصمیم اعضای مجلس نیز تعداد زیادی از آنان، رد برخی از نامزد وزیران را جفا در حق آنان خواندند. ابراز این دیدگاه‎ها باعث شد تا افکار عمومی نسبت به تصمیم مجلس نمایندگان دچار تردید شده و در خصوص مد نظر قرار دادن معیارهایی چون شایستگی، صلاحیت، مدیریت و درایت از جانب اعضای مجلس در خصوص نامزد وزیران شک نمایند.
پس از آنکه نامزد وزیران کابینه با برخورد آن‎گونه‎ی مجلس مواجه شدند، برخی از تحلیلگران سیاسی و حلقه‎های مهم متعلق به جریان‎هایی که نامزد وزیران را به رییس جمهور معرفی نموده و مورد حمایت قرار می‎دادند، از جبهه بندی‎های قومی،‌ سمتی و سیاسی در مجلس سخن گفتند و این ادعاها از جانب برخی از نمایندگان نیز مورد تأیید قرار گرفت. دستکم‎ اینکه وجود چنین روحیه و طرز تفکر در میان اعضای مجلس قابل انکار نیست و امکان تأثیرگزاری آن در زمان تصمیم‎گیری برای مسایل بزرگی چون اعتماد به اعضای کابینه نیز بعید از تصور نمی‎باشد.
لذا گمان می‎رود که گشودن کتاب جدید در روابط مجلس و حکومت، نه تنها با ورق‎های سبز و آکنده از همکاری‎های تنگاتنگ همراه خواهد شد، بلکه تنش‎های جدید و چالش‎های چند بعدی و تازه‎ای را نیز در تعامل این دو قوه ایجاد خواهد کرد. شکی نیست که چوب این رابطه‎ را مردم خورده و پیامدهای نامطلوبی را در حیات اجتماعی شهروندان به دنبال خواهد داشت. اعتبار حکومت وحدت ملی نیز از این ناحیه زیر سوال خواهد رفت، کما اینکه تاکنون نیز بازتاب شکست و گسست‎های به وجود آمده در روند تشکیل کابینه برای حکومت و اعتبار آن سنگین تمام شده است. مردم و حلقه‎های مهم داخلی از کارکرد حکومت وحدت ملی دچار ناامیدی مفرط شده اند و رسانه‎های خارجی نیز از تشکیل کابینه، تصویر نارسایی را ارائه نموده و آن را به صحنه‎ی «بزکشی» تشبیه نموده‌‏اند.
تأثیرعدم تکمیل ساختار اصلی حکومت و ادامه‎ی کار با سرپرست‎هایی که بیش از نیم بدنه‎ی کابینه را به خود اختصاص داده است، بر اقتصاد کشور نیز سنگین و ناگوار تمام شده است. اتاق تجارت و صنایع در آخرین گزارش خود از اوضاع اقتصادی کشور گفته است که هرچند امیدواری‌ها برای بهبود وضعیت کار و بار افزایش یافته، اما در عمل تغییری در وضعیت سرمایه‌گذاری دیده نمی‌شود. عتیق‌ا... نصرت، رئیس هیئت عامل این اتاق (روز گذشته/11 دلو)‌ به خبرنگاران گفت که این گزارش براساس مصاحبه با مسئولان ۱۲۰۹ شرکت در پنج ولایت بزرگ و پرجمعیت کابل، بلخ، هرات، قندهار و ننگرهار انجام شده است.
عتیق‌الله نصرت تصریح کرد که بدتر شدن وضعیت امنیتی به دنبال امضای توافقنامه امنیتی بین افغانستان و امریکا، عدم تشکیل کابینه و بلاتکلیفی نهادهای دولتی در شش ماه اخیر بر کار تاجران، سرمایه‌گذاران و کارفرمایان اثرگذار بوده است.
با این حال، به نظر می‎رسد که بهتر بود مصالح کلی و منافع عمومی مملکت در تنظیم روابط میان دو قوه‎ی مقننه و مجریه مد نظر گرفته شده و شرایط به نحوی مهیا می‎شد که آسیب‎های کابینه‎ی ناقص به عنوان مشکل مضاعف فراروی مردم و زندگی آنان قد برنیافرازد. حکومت می‎توانست با کسب رضایت شرکای سیاسی اش برای معرفی نامزد وزیران شایسته و سازگار با سمت‎های مرتبط به لحاظ تحصیلی از یک‎سو و جلب قناعت اعضای پارلمان برای دادن رأی اعتماد به آنان از جانب دیگر، به هفت‎خوان تشکیل کابینه پایان بخشد. هم‎چنین مناسب بود تا مجلس بیش با اغماض بیش‎تری نسبت به این مسأله برخورد نموده و حداقل اینکه رفتارهایش را از شائبه‎ی استیلای روحیه‎ی قومی، سمتی و سیاسی بر اعضای این نهاد مبرا می‎نمود تا بیش از این، ملت را درگیر این بازی فرسایشی خویش ننمایند.
اکنون نیز که بخشی از کار تشکیل کابینه پیش‎رفته و جانب حکومت با دو اردوگاه سیاسی‌اش، در چنگ حامیان سیاسی و حلقه‎های حمایتی‌اش اسیر مانده است، چاره‎ای جز متورم ساختن تشکیلات جانبی‌شان ندارند و ناگزیراند هرکدام از مهره‎های بازمانده از سمت وزارت را منحیث مشاوران ارشد معرفی نمایند! شکی نیست که حکومتی با این همه مشکلات درونی و چالش‎های موجود میان نهادهای اصلی دولت که عبارت از قوه مقننه، مجریه و قضائیه باشد، نخواهد توانست به خوبی پاسخ‎گوی مشکلات مردم باشد.
بنابراین، بعید نیست که به زودی کینه‎های کهنه‎ای پیشین در روابط میان قوا حاکم شده و کتاب نوی که دو جانب نوید آن را دادند، به بازنویسی و دوباره خوانی همین متون خاتمه پیدا کند. در آن صورت، دستاورد پنج سال آتی چیزی جز تکرار خطوط پیشین و بازخوانی فصل‎های بی فایده نخواهد بود.

بر اساس خبری که خبرگزاری ‹اوستا› در تاجیکستان هفته گذشته مخابره کرد، خیرالله عصازاده، وزیر ترانسپورت این کشور، گفته است که نسخه نهایی راه آهن تاجیکستان – افغانستان – ترکمنستان در سال جاری میلادی تهیه خواهد شد و پس از آن، سه طرف با یکدیگر قرارداد امضا خواهند کرد.
تصویر مقاله حاضر، مسیر فرضی و اولیه از این راه آهن را نشان می‎دهد که چند سال قبل، پیشنهاد شده بود. اما چرا باید اصلا راه آهنی ساخته شود که با انحراف به جنوب و گذر از شمال افغانستان، دو سرزمین ترکمنستان و تاجیکستان را به یکدیگر وصل کند؟
پیشینه‎ی این طرح را باید در سیاست‎های ازبکستان از سال 2010 به این سو و نیز در توسعه راه‎های ترانزیت فرامنطقه‎ای در آسیای میانه جست و جو کرد. تاجیکستان کشوری کوچک است که با وجود داشتن معدن‎های طلا، نقره، آهن، سرب، قلع، ذغال‎سنگ، برخی سنگ‎های قیمتی و فسفات‎ها، از منابع نفت و گاز بی بهره است. این کشور با توجه به موقعیت جغرافیایی، در سالیان گذشته برای تولید برق و مصارف دیگر، به واردات گاز از ازبکستان وابسته بوده است و به دلیل تنش‎هایی‎که در واردات این محصول از ازبکستان دارد، سال‎هاست که در صدد است تا با احداث بند آبی و نیروگاه راغون، نیاز خود به واردات گاز از تاشکند را کاهش دهد.
از طرفی، ازبک‎ها نمی‎خواهند با ساخت بند راغون، ورودی آبِ رودِ «وَخش» به کشورشان کاهش یابد. همچنین تاشکند علاقه ندارد وابستگی تاجیکستان به واردات از این کشور کاسته شود. بنابراین، سنگ اندازی در ورودِ انواع کالا و نوعی تحریم تجاری علیه تاجیکستان از سال 2010 در دستور کار قرار گرفت.
برخی کارشناسان، حتی انفجار یک پل در ازبکستان (نوامبر 2011) که در مسیر راه آهن ترانزیتیِ کالا به تاجیکستان قرار داشت را به عنوان نمونه‎ای از این فشارهای سیاسی و اقتصادی ارزیابی کردند؛ هرچند دولت ازبکستان معمولا حاضر نیست وجود چنین سیاستی را بپذیرد و در مورد انفجارِ مسیرِ ترانزیتِ کالا نیز آن را به افراد تروریست نسبت داد.
از سویی، همه راه‎های رِیلیِ تاجیکستان به سوی غرب در دوران شوروی سابق از مسیر ازبکستان احداث شده بود و منافع ملی تاجیکستان، از این نظر، به‎ شدت در موضع ضعف قرار دارد. بدین ترتیب، تاجیکان همواره به دنبال راهی برای گریز از وابستگیِ ترانزیتیِ کالا بوده اند.
سران سه کشور تاجیکستان، افغانستان و ترکمنستان در میانه‎ی سال 2013، طرح ساخت راه آهن تاجیکستان – افغانستان –ترکمنستان را اعلان کردند. خطی که  مسیری فرضی است که قرار بود این راه آهن روی آن ساخته شود. با این حال، بحث‎های فنی و اقتصادی، مدتی ساخت این طرح را به تاخیر انداخت.
درست یک‎سال پیش، در جنوری 2014، رییس شرکت راه آهن تاجیکستان اعلام کرد که دوشنبه و کابل بر سر مسیر این راه آهن توافق کرده اند. این اعلام، البته با واکنش ترکمنستان رو به رو شد و وزارت خارجه ترکمنستان، سخنان مقام تاجیک را «جانبدارانه، غیرسازنده و غیرقابل پذیرش» نامید. پس از آن، برای مدتی سرنوشت این راه آهن در هاله‌ای از ابهام فرو رفت، تا آنکه هفته گذشته «خیرا... عصازاده» خبر نزدیک شدن به توافق و بودجه 9 میلیون دالری برای امکان سنجی این پروژه از سوی بانک توسعه آسیا را اعلام کرد.
راه آهن تاجیکستان – افغانستان – ترکمنستان، علاوه بر اینکه تاجیکستان را از وابستگیِ بازرگانی به ازبکستان رها می‎کند، می‎تواند به عنوان بخشی از «جاده ابریشم» مورد نظر چین و بخشی از مسیر «چابهار به آسیای میانه» مورد نظر هند نیز عمل کند و کشورهای آسیای میانه را به آب‎های آزاد و اقیانوس هند پیوند دهد. ایران نیز یکی از طرف‎های ذی‎نفع در این پروژه خواهد بود.
اما این راه آهن، پایان راهِ تاجیکستان و ازبکستان نیست. تاجیک‎ها و ازبک‎ها ناچارند بر سر حق آبه رودخانه‎های مشترک، با یکدیگر از طریق گفت و گو از موضع برابر و دوستانه، به توافق برسند؛ چنانکه ترکیه نیز دیر یا زود ناچار است بر سر حق آبه سوریه و عراق از دجله و فرات با این دو کشور از موضع برابر به میز مذاکره بنشیند. ایران نیز در مورد رود هیرمند با افغانستان باید تعامل داشته باشد و ترکمنستان هم در مورد رود تجن که امتداد هریرود است باید با افغانستان به تفاهم برسد.
در این میان، تفاوت «روابط ترکیه با عراق و سوریه» و «روابط تاجیکستان با افغانستان و آسیای میانه» در این است که کشورهای آسیای میانه، از جمله ازبکستان، همگی در حوزه فرهنگی «ایران بزرگ و باستانی» هستند. تصویر «دستبند طلای داریوش» روی پول‎های یک‎صد سومی و تصویر «شیر و خورشید» پشت پول‎های دوصد سومی در ازبکستان، کافی‎است که ریشه‎های مشترک چند کشور را نشان دهد.
وانگهی بسیاری از سرزمین‎های تاریخی ایران، مانند سمرقند و بخارا و خوارزم امروز در مرزهای کشور ازبکستان هستند و ازبک‎ها به بسیاری از شخصیت‎های برجسته‎ی فارسی زبان، مانند ابن سینا و ابوریحان می‎بالند. ایران می‎تواند با نزدیک شدن به کشورهای آسیای میانه، نقشی موثر در کاهش تنش و افزایش همکاری‎های منطقه‎ای داشته باشد. ایران همچنین با توجه به ارتباط رِیلیِ ترکمنستان از طریق راه آهن قزاقستان – ترکمنستان – ایران و با توجه به ارتباط ریلیِ چابهار به افغانستان و آسیای میانه، می‎تواند و باید روی گسترش تجاری با کشورهای منطقه برنامه ریزی کند.
منبع: خبرگزاری فارس

با نام‎گذاری شهر غزنی به پایتخت کشورهای جهان اسلام انتظار می‎رفت تا این شهر بار دیگر به عروس شهرهای کشور مبدل شود. این نام‎گذاری زمینه‎ی مناسب استفاده از ظرفیت‎های موجود و حمایت‎های ممکن را فراهم ساخت؛ اما این فرصت به آسانی به هدر رفت و بهره‎برداری لازم از آن صورت نگرفت.
با گذشت سال 2013 و برگزاری نمایشی یک همایش با اشتراک شخصیت‎های زیادی از سراسر دنیا و جهان اسلام، شهر غزنی نتوانست رشد لازم نموده و به پیشرفت کافی برسد. اکنون وضعیت به گونه‎ای است که هنوز هم شهر غزنی در انتظار توجه بیش‎تر و اهتمام لازم حامیان ملی و بین‎المللی می‎باشد.
اکبرخان موسی‎زاده، سرپرست ولایت غزنی ضمن انتقاد از عدم تخصیص کمک‎های وعده داده شده برای بازسازی افغانستان می‎گوید: اگر کمک‎های وعده داده شده به غزنی می‎رسید، این ولایت یک‎بار دیگر نام عروس شهرها را به خود می‎گرفت.
موسی‎زاده زاده در گفت‎وگو با خبرگزاری فارس گفته است: برای اینکه غزنی مرکز تمدن اسلامی شود، 220 میلیون دالر به این ولایت اختصاص داده شده بود، اما از این میان تنها 17 میلیون به این ولایت رسید.
وی تصریح کرد: اگر 203 میلیون دالر دیگر نیز برای بازسازی غزنی به این ولایت رسیده و به مصرف می‎رسید بدون شک، غزنی هم‎اکنون عروس شهرها بود.
وی در ادامه با اشاره به بازسازی‎ها و نوسازی‎ها در جریان 13 سال گذشته اظهار داشت: فقر و نبود پول بزرگ‎ترین چالش و مشکل فرا روی بازسازی در این ولایت بود، اما ناامنی نتوانست مشکل‎ساز شود.
سرپرست والی غزنی تصریح کرد: با آنکه بازسازی در اکثر مناطق ولایت غزنی به صورت گسترده صورت گرفت، اما دشمنان ملت نتوانستند حتی یک کارمند عادی را نیز از بین ببرند.
وی در ادامه گفت: از حدود 4 سال پیش کارهای زیادی برای بازسازی این ولایت انجام شده است.
اکبرخان موسی‎زاده گفت: پیش از من تنها جاده عمومی شاهراه کابل–هرات و جاده‎ای که غزنی را به ولایت «پکتیکا» متصل می‎کند، ساخته شده بود.
موسی‎زاده افزوده است: در جریان 4 سال گذشته، کارهای زیاد و قابل توجهی در غزنی انجام شده که ترمیم آثار تاریخی را می‎توان در صدر این کارها قرار داد.
وی تأکید کرد: در جریان این سال‎ها، 42 ابنیه تاریخی نجات یافته و دوباره ترمیم شد که خود بزرگترین کار در راستای نگهداری آثار اسلامی و افغانستانی حساب شده و این در حالی است که در سایر ولایت‎ها بیش از 2 ابنیه تاریخی ترمیم نشده است.
این مقام ارشد غزنی گفت: دومین و یکی از بزرگ‎ترین کارهای دیگر که انجام شده در غزنی احداث ساختمان‎های متعدد در راستای اعلام پایتختی تمدن اسلامی در این شهر بود.
وی تأکید کرد: مرکز تمدن اسلامی در 8 هزار متر مربع، 3 طبقه ساخته شده و شامل تالار بزرگ، مسجد، سیستم آبرسانی، بازار سرپوشیده، مهمان‎خانه مجهز، جاده اسفالت‎شده و دانشگاه فنی و مهندسی معدن است.
اکبرخان موسی‎زاده در ادامه با اشاره به کارهای انجام شده زیربنایی در این ولایت گفت: 80 کیلومتر جاده ساخته شده و تمام کوچه‎های این ولایت آسفالت و غزنی به یک شهر پاک تبدیل شده و ضمن این کارها، 2 طرف رودخانه غزنی با دیوارهای ساحلی و گلدان‎های زیبا مزین شده است.
موسی‎زاده افزود: 60 دروازه بزرگ و کوچک در این ولایت نصب شده که نماد و الگوی تمام کشورهای اسلامی بوده و همچنین چهارراه‎هایی نیز ساخته شده است.
سرپرست ولایت غزنی در ادامه گفت: در جریان 4 سال گذشته یک موزیم نظامی در شهر غزنی ساخته شده که تمام یادگاری‎های نسل جهاد و مقاومت افغانستان در آن وجود داشته و شامل، توپ، تانک و جنگنده‎ها هستند.
وی در ادامه گفت: یکی از کارهای دیگر در این ولایت، ساخت آرشیوی از تمدن اسلامی است و تمام نمونه‎ها، عکس‎ها و تصاویر ابنیه‌های تاریخی ولایت‎های افغانستان در آن جا داده شده است و همچنین در قسمت جلوی ساختمان این آرشیو، پرچم‎های کشورهای اسلامی نصب گردیده است.
این مقام ارشد ولایت غزنی ساخت مکاتب، شفاخانه‎، مراکز ترک اعتیاد، بندهای آب و برق را کارهای عادی دانست که در تمام ولایت‎های افغانستان تقریباً به صورت یکسانی ساخته شده است.
اکبرخان موسی‎زاده در ادامه گفت: مقام‎های ولایت غزنی در جریان 4 سال گذشته دست به انتشار موضوعات فرهنگی زده و این نوع تولیدات را تاکنون نیز ادامه داده است.
به گفته وی، تبدیل شدن غزنی به ولایت درجه یک نیز دست‎آورد بزرگی بوده و برای بهبود وضع بازسازی 3 پروژه بزرگ دیگر نیز به سفارت‎های خارجی پیشنهاد شده است.
وی در بخش پایانی سخنان خود از عدم همکاری کشورهای اسلامی انتقاد کرد و گفت: با آنکه بارها از کشورهای اسلامی درخواست همکاری کردم، اما در راستای بازسازی این ولایت و حتی در راستای بازسازی ابنیه‌های تاریخی و اسلامی همکاری نکرده‎اند.
غزنی یکی از 34 ولایت  ودر شرق کشور است که از شرق و شمال شرق با ولایت‎های پکتیکا، لوگر  و وردک از شمال و شمال غربی با ولایت‎های کابل و بامیان و از طرف غرب و جنوب با ولایت‎های ارزگان و زابل همسایه است.
این ولایت از لحاظ مدیریت اداری به 16 ولسوالی تقسیم شده است. از لحاظ ساختار جمعیت غزنی را می‎توان یک ولایت چند قومی خواند چراکه این ولایت دارای ترکیب متعادلی از تمام اقوام افغانستان است.

نویسند: علی سینا

دهم ماه دلو‌، سالروز متقاعدین یا بازنشستگان است؛ روزی‎که برای بهبود وضعیت بازنشستگی فکری شده و برنامه‎ای ریخته شود تا وضعیت سالمندان در سال‎های واپسین عمر به صورت بهتری رقم زده شود.
اما امروزه، شرايط اجتماعي و اقتصادي جامعه، آن‎چنان در گرداب تغييرات گرفتار شده اند كه كم‎تر مي‎توان از بازنشستگي به عنوان زماني براي اندكي آسودن در آرامش خاطر و خانه سراغ گرفت. سالمندان در گذشته تا هر زمانی‎كه توان داشتند، كار مي‎كردند. متوسط اميد به زندگي پايين بود و تعداد سالمندان كم و افراد معدود سالمند نيز در خانه مورد احترام و مورد حمايت اعضاي خانواده هسته‎اي بودند.
هرچند این قضیه در افغانستان تاکنون نیز به نحوی برخوردار از همان وضعیتی است که در فوق اشاره شد، اما در جوامع معاصر، حكايت ديگري از زندگي بر زبان سال‎خوردگي و بازنشستگي روايت مي‎شود. انسان‎ها نمي‎توانند تا هر زمان كه بخواهند، به كار و توليد بپردازند. آنها مجبورند در سن خاص كه سن بازنشستگي قانوني نام دارد و بسيار زودتر از سن بازنشستگي فيزيولوژيك است، دست از كار بكشند. درحالي‌كه براي ترميم زخم ناشي از خرد شدن در زير تغييرات چرخه‌ی اقتصادي، ناگزير از كار و كار و كار هستند.
با گذشت زمان، بهبود شرايط صحي و افزايش متوسط سن اميد به زندگي، شمار ساليان عمر افزايش يافت و جوامع رنگ خاكستري گرفته اند که افغانستان نیز ناگزیر در این کاروان پیوسته و یا درحال پیوستن است. با افزايش سنين متوسط عمر، موضوع بازنشستگي مورد توجه قرار گرفت و حمايت‎هاي بازنشستگي تعريف شد، اما اين حمايت‎ها در همه جوامع از كارآمدي و كفايت لازم برخوردار نيستند و با وجود افزايش متوسط عمر، سطح كمي و كيفي زندگي سالمندان در بسياري از جوامع در حال توسعه و پيراموني‎كه فاقد يك نظام جامع حمايت‎هاي تامين اجتماعي هستند، ارتقاي چنداني نيافته است و سالمندان در دوران بازنشستگي با مشكلات و چالش‎هاي فراواني مواجه هستند، چالش‎هايي تا آن حد جدي است كه آسيب شناسان اجتماعي مدعي شده اند که بسياري از سالمندان در سال‎هاي ابتدايي بازنشستگي جان مي‎سپارند.
در افغانستان اما وضعیت متقاعدین یا سالمندان بسی غیر مصوون است. افغانستان یکی از کشورهای است بیشتر جمعیت آن جوان است. بر اساس گزارش اداره احصائیه، جمعیت تخمینی کشور ۲۷ میلیون و پنج‎صد هزار نفر است. از این میان بیش از ۱۱ میلیون نفر زیر سن ۱۵ سال قرار دارند.
تعداد دقیق جمعیت مسن که توانایی کار را ندارند مشخص نیست، ولی به نقل از بی بی سی، تعداد کارمندان دولتی که به دلیل پیری و یا ۴۰ سال خدمت در اداره‌های دولتی افغانستان بازنشسته شده‌اند، ۱۳۰ هزار نفر اعلام شده است. دولت افغانستان برای دلجوبی از این افراد روز دهم دلو را به عنوان روز ملی بازنشستگان اعلام کرد تا از زحمات این افراد قدردانی کند. ولی اینکه نامگذاری این روز، چقدر می‎تواند مشکل بازنشستگان را حل کند؟ خود حدیث دیگری‎است.
بسیاری از بازنشستگان از میزان معاش بازنشستگی شان شاکی بوده و آن را ناکافی می‎دانند. آنان حالت زمان بازنشستگی را دردناک و رنج‎آور می‎دانند. ظاهر که بیش از بیست سال در شرایط دشوار در یک نهاد دولتی به عنوان کارگر فنی و تخنیکی کار کرده است، پس از یک سال چیزی در حدود چهل هزار افغانی دریافت می‎کند که حتی نیازهای اولیه اش را رفع نمی‎تواند. وی این حالت برای خودش خیلی خوردکننده می‎داند.
شرایط بازنشستگی:
-    تکمیل سن ۶۵ سالگی
- پایان دوره کار، ۴۰ سال خدمت
- بازنشستگی داوطلبانه
-  مرگ، ناپدید شدن، معلولیت و بیماری دوامدار
- انفصال از خدمت
به گفته‎ی مسوولان ریاست خزینه تقاعد، اکنون ۱۳۰ هزار بازنشسته در افغانستان ثبت شده است اما دولت تنها می‌تواند حقوق بازنشستگی صدهزار نفر را پرداخت کند. اکنون ۶۰ درصد از بازنشستگان ثبت شده و برای ۴۰ هزار نفر آنان حساب بانکی باز شده تا حقوق خود را از این طریق دریافت کنند. در حال حاضر، سیستم رسیدگی به مسایل مالی کارمندان بازنشسته مدرنیزه شده، می‌گوید که در سال جاری ۱۶ هزار کارمند بدون اینکه به ریاست صندوق بازنشستگان مراجعه کنند، معاش خود را از طریق بانک‌ها دریافت کرده‌اند که این رقم در سال ۱۳۹۳ به ۶۰ هزار نفر رسید.
براساس آمار مجموع کارمندان غیر نظامی دولت افغانستان در سال ۱۳۹۱ خورشیدی ۳۸۲ هزار نفر اعلام شده که هر ساله این مقدار نسبت به سال‎های قبل افزایش می‌یابند. اما دولت به دلیل ضعف اقتصادی در افغانستان، دولت قادر نیست تا تمام امتیازات قانونی بازنشستگان را به آنها بدهد.
حقیقت این است که نظام بازنشستگي كارآمد و جامع مي‎تواند با تامين نيازهاي مختلف معيشتي و اجتماعي بازنشستگان، متوسط طول عمر را در دوران پس از بازنشستگي تضمين كند، اما چالش‎ها و دغدغه‎هايي چون آهنگ شتابان افزايش تعداد بازنشستگان، اعلام دست‎مزدهاي غيرواقعي در دوران خدمت، تحميل هزينه‎هاي غيرمنطقي و غيرطبيعي به خزانه‎های تقاعد و ابعاد كوچك و محدود اقتصاد كشور، سبب شده است كه تاكنون مسئولان كشور تنها به تامين نيازهاي اوليه بازنشسته آن هم به شكلي محدود بسنده كنند. شکی نیست که این شرایط، روزگار متقاعدین را تلخ و زندگی را به کام آنان زهرآگین نموده است.

نخست‌وزیر عراق با اشاره به پیروزی‌های مکرر ارتش و نیروهای داوطلب مردمی مقابل تکفیری‌ها اعلام کرد که پایان کار داعش نزدیک است.
«حیدر العبادی» نخست‌وزیر  و فرماندهی کل نیروهای مسلح عراق اعلام کرد که پیروزی‌های مکرر علیه تروریست‌ها ادامه دارد و دشمن دیگر ضعیف شده است و پایان کار او نزدیک است.
دفتر اطلاع رسانی نخست‌وزیر عراق در بیانیه‌ای که نسخه‌ای از آن به دست پایگاه خبری «السومریه نیوز» رسیده است، اعلام کرد: فرماندهی کل نیروهای مسلح عراق در نشست با فرماندهان عملیاتهای مشترک در جریان جدیدترین تحولات امنیتی و جنگی علیه داعش قرار گرفت.
العبادی نیز بر اهمیت تداوم پیروزی‌ها علیه تروریست‌ها و تداوم هماهنگی‌های عالی در اتاق عملیات مشترک برای شکست داعش در نزدیک ترین زمان ممکن تاکید کرد.
وی در ادامه از تلاش تمام نیروهایی که مقابل تکفیری‌های داعش در جبهه‌های نبرد ایستاده‌اند، قدردانی کرد و گفت: روحیه قهرمانان ما بسیار بالاست و ما از طریق همبستگی خواهیم توانست داعش را شکست دهیم و امنیت و ثبات را به شهرهای خود باز گردانیم.
این در حالی است که عراق شرایط امنیتی فوق‌العاده‌ای را سپری می‌کند. عملیات‌های نظامی و امنیتی برای طرد تکفیری‌های داعش از مناطق مختلف استان‌های نینوا، صلاح‌الدین، دیالی و کرکوک در کنار عملیات آزادسازی استان الانبار ادامه دارد و ائتلاف بین‌المللی ضد داعش نیز با حملات هوایی مواضع داعش در مناطق مختلف را هدف قرار می‌دهد.

 

سید حسن نصرالله دبیرکل حزب الله لبنان در حالی به اولین سخنرانی خود بعد از حمله جولان پرداخت که از تغییر قواعد بازی میان اسرائیل و حزب الله سخن گفت. نصرالله هر گونه تجاوز به نیروهای حزب الله مساوی با پاسخ کوبنده مقاومت دانست و تأکید کرد اسرائیل بداند برای پاسخ دادن حزب الله هیچ کس مانع ما نخواهد بود.

روزنامه الشرق الاوسط نوشت: « با این سخن، سید حسن نصرالله به اسرائیل  هشدار داد که حزب الله دیگر از آن قید و بندهایی که مقامات اسرائیل در ذهن خود دارند رها شده و هر وقت اراده کند پاسخ تجاوزات را خواهد داد و این‎طور نیست که ایران بخواهد ممانعت ایجاد کند بلکه ایران راه را برای حزب الله باز گذاشته است. در این رابطه منابع آگاه خبر دادند هیأت ایرانی به ویژه قاسم سلیمانی و بروجردی به لبنان آمده اند تا به همه اعلام کنند ایران همواره در کنار مقاومت هست و خواهد بود و از این طریق بازوی حزب الله را برای مقابله با اسرائیل محکم کردند.»

این روزنامه فرامنطقه‎ای جهان عرب در ادامه افزود: «در این میان، نصرالله گفت حزب الله در پی جنگ جدیدی نیست، ولی از آن هم  ترسی ندارد. اسرائیل هیچ عهد و پیمانی مانع او نمی‎شود و با اشغال مزارع شبعا لبنان را تهدید کرده و هر وقت مایل باشد عملیات شناسایی و جنگی علیه نیروهای ما انجام می‎دهد، ولی تل آویو بداند قواعد بازی تغییر کرده و هر تجاوزی را در مکان، زمان و شیوه مناسب پاسخ خواهیم داد و این پاسخ ها حق قانونی ما بوده و در محدوده سرزمین های اشغالی نخواهد بود بلکه در تمام نقاط جهان که منافع اسرائیل در آنجا باشد.»

این روزنامه در ادامه افزود: «این سخن نصر الله همانطور که جریان 8مارچ گفت به این معنی است که مقابله حزب الله با اسرائیل وارد مرحله جدیدی شده است و قوانین بین‎المللی هم دیگر قادر نخواهد بود تا مانع شود حزب الله از  بازپس‎گیری حق خود نسبت به تجاوزات اسرائیل دست روی دست بگذارد.»

نصرالله در ادامه به وجه مشترک و وجه تمایز حمله جولان و مزارع شبعا اشاره کرد و گفت: «اسرائیل با موشک به دو موتر مقاومت حمله کرد ما هم با موشک  و به دو موتر، بلکه بیش‎تر حمله کردیم؛ آنها قبل از ظهر حمله کردند ما هم قبل از ظهر عملیات خود را انجام دادیم. ولی وجه تمایز این دو حمله این است که حمله ما چهره به چهره بود ولی آنها ترسو هستند و از پشت به نیروهای ما حمله کردند.»

 

تعداد زیادی از شیعیان با تحصن در شهر کراچی خواهان مجازات فوری عاملان جنایت در مسجد شکار‌پور شده و تعدادی نیز خود را به این شهر رسانده‌ تا در مراسم تدفین قربانیان این حادثه تروریستی شرکت کنند.

حزب مجلس وحدت مسلمین به مناسبت حادثه تروریستی روز جمعه(10 دلو) در مسجد شیعیان با تحصن در کراچی این شهر را به تعطیلی کشاند، در عین حال شورای اتحاد علمای شیعه و حزب شورای اتحاد جعفریه 3 روز عزای عمومی اعلام کردند.

طبق این گزارش حزب متحده قومی موومنت نیز با برافراشتن پرچم‌های سیاه در مناطق مختلف شهر کراچی همدردی خود را با شیعیان اعلام کردند.

تعداد زیادی از شیعیان با تحصن در شهر کراچی خواهان مجازات فوری عاملان جنایت در مسجد ولسوالی شکار‌پور شدند و تعدادی نیز خود را به ولسوالی شکار‌پور رسانده‌اند تا در مراسم تدفین قربانیان این حادثه تروریستی شرکت کنند.

بر اساس این گزارش اعضای شرکت کننده در تحصن اعلام کردند اگر دولت اقدامی برای ریشه‌کن کردن گروه‎های فرقه‌گرا انجام ندهد مردم مجبور می‌شوند خودشان دست به سلاح برند و در آن صورت قانون جنگل بر کشور حاکم می‌شود که عواقب آن به عهده دولت است.

علامه ساجد‌ علی‌نقوی رهبر شورای اتحاد علمای شیعه پاکستان اظهار داشت: بدون ریشه کن کردن گروه‎های فرقه گرا در داخل کشور نمی‌توان در مبارزه با تروریزم پیروز شد.

وی افزود: تعداد زیادی از شیعیان قربانی فرقه‌گرایی شده‌اند با این وجود ما برای حفظ یکپارچگی کشور صبر و تحمل را پیشه کردیم و من همیشه از جوانان شیعه درخواست کرده‌ام که آرامش خود را حفظ کنند اما این روند تا کی ادامه خواهد داشت.

گزارش‌ها نشان می‌دهد سروزیر ایالت سند با اعلام یک روز عزای عمومی از اعضای حزب مردم خواست با بستن بازوبند سیاه با شیعیان اظهار همدردی کنند.

نواز شریف نخست وزیر پاکستان در پیام خود با محکومیت اقدام تروریستی علیه شیعیان ضمن اظهار همدردی با قربانیان این حادثه دستور داد نیروهای امنیتی هر چه زودتر تحقیق درباره این عملیات تروریستی را تکمیل کنند.

گفتنی است بعد از حادثه تروریستی پیشاور که منجر به کشته شدن دانش آموزان مکتب متعلق به ارتش شد و آغاز عزم جدی پاکستان برای مبارزه با تروریزم دو حادثه تروریستی بزرگ اتفاق افتاده که هر دو علیه شیعیان بوده است.

 

محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران در گفت‎وگوی تلفنی با صلاح‌الدین ربانی وزیر امور خارجه جدید کشور، کسب رأی اعتماد از مجلس شورای ملی افغانستان را به وی تبریک گفت.

یادآور می‎شود شب چهارشنبه (8 دلو) نیز وزیر امور خارجه ایران با ارسال پیام تبریک برای همتای افغانستانی خود ابراز اطمینان کرد که مناسبات دوستانه میان جمهوری اسلامی ایران و جمهوری اسلامی افغانستان در سطوح دوجانبه، منطقه‌ای و بین‌المللی تأمین‌کننده منافع دو کشور و تحکیم بخش امنیت و ثبات منطقه‌ای خواهد بود.

 

سرپرست وزارت مبارزه با مواد مخدر سطح زیر کشت کوکنار را دوصد و چهل هزار هکتار اعلام کرد.

محمد هارون رشیداعلام کرد : درسال دوهزاروچهارده میلادی بیست وچهار هزار هکتار از اراضی اختصاص یافته به کشت کوکنار در افغانستان تخریب و نابود شد.

وی افزود : دولت افغانستان درسال جاری میلادی نیز قصد دارد ده درصد اراضی کشت شده کوکنار را تخریب کند.

هرچند امریکا مدعی است که بیش از هفت میلیارد دالر را درسال‎های اخیر در زمینه مبارزه با مواد مخدر درافغانستان کمک کرده است اما هنوزهم در هفده ولایت کوکنار کشت می‎شود.

براساس گزارش سازمان ملل متحد ،‌ کشت کوکنار در سال دوهزاروچهارده میلادی در افغانستان، هفت درصد افزایش یافت درحالی که میزان تولید مواد مخدر هفده درصد افزایش یافته است.

میزان تولید مواد مخدر درافغانستان سال گذشته به شش هزار وچهارصد تن رسید.

افغانستان حدود نود درصد مواد مخدر جهان را به تنهایی تولید می کند.

 

سخن جدید/8 دلو

نمایندگان مجلس به هشت نامزد وزارت و ریاست امنیت کابینه دولت وحدت ملی رأی اعتماد دادند و صلاحیت 10 نامزد دیگر را رد کردند.

مجلس نمایندگان روز چهارشنبه به صلاح الدین ربانی،نامزد وزیر وزارت خارجه، نورالحق علومی نامزد وزارت کشور، محمداکلیل حکیمی، نامزد وزارت دارایی، فیروزالدین فیروز، نامزد وزارت بهداشت، سید حسین عالمی بلخی، نامزد وزارت مهاجرین و عودت کنندگان، داود شاه صباح، نامزد وزارت معادن، نصیر احمددرانی، نامزد وزارت توسعه روستاها، فیض محمدعثمانی، نامزد وزارت حج و اوقاف و رحمت الله نبیل، نامزد ریاست امنیت ملی رای اعتماد داد.

در رأی گیری امروز شیرمحمد کریمی، نامزد وزیر وزارت دفاع، محمد رحمان اوغلی، نامزد وزارت اقتصاد، خاطره افغان، نامزد وزارت تحصیلات عالی، محمدگل زلمی یونسی، نامزد وزارت معارف، برنا کریمی، نامزد وزارت مخابرات، عباس بصیر، نامزد وزارت فواید عامه، عبدالرحمان صلاحی، نامزد وزارت انرژی و آب موفق به گرفتن رأی اعتماد از مجلس نمایندگان افغانستان نشدند.

همچنین، سردار محمد رحیمی، نامزد تصدی وزارت تجارت، فیض الله ذکی، نامزد وزیر وزارت هوانوردی و قمرالدین شنواری، نامزد وزارت سرحدات نتوانستند رای اعتماد مجلس نمایندگان افغانستان را بدست آورند.

در رأی گیری امروز 243 نماینده مجلس از مجموع 249 نماینده حاضر بودند که نصف به علاوه یک نمایندگان حاضر 122 رای می شد .

فیروزالدین فیروز نامزد وزارت صحت با 170 رأی بیش‌ترین و محمد اکلیل حکیمی نامزد وزارت دارایی با گرفتن 128 رأی کم‌ترین رای اعتماد را از مجلس دریافت کردند .

انتخابات ریاست جمهوری افغانستان در شانزدهم ماه حمل امسال تحت تدابیر شدید امنیتی برگزار شد که محمد اشرف غنی  و عبدالله عبدالله، به‎عنوان نامزدان پیشتاز به دور دوم انتخابات ریاست جمهوری این کشور راه یافتند.

دور دوم انتخابات ریاست جمهوری افغانستان در 24 جوزا برگزار شد که همراه با ادعای تقلب گسترده از طرف عبدالله عبدالله، رییس اجرایی کنونی دولت مورد قبول واقع نشد و پس از کشمکش‎های زیاد با میانجی‎گری سازمان ملل متحد، وزیر خارجه امریکا و سران دولت سابق افغانستان با طرح تشکیل دولت وحدت ملی که اشرف غنی را به عنوان رییس جمهور و عبدالله عبدالله را رییس اجرایی اعلام کرد مورد قبول دو طرف واقع شد.

مراسم تحلیف رییس جمهور اشرف غنی و عبدالله عبدالله نیز در هفتم میزان در کاخ ریاست جمهوری با حضور صدها تن از میهمانان خارجی و داخلی برگزار شد و وی پس از مراسم سوگند به مردم این کشور وعده داد که تا 45 روز دیگر کابینه دولت را اعلام خواهد کرد اما اعلام کابینه تا 100 روز به تعویق افتاد که سبب نگرانی مردم افغانستان شده بود.

 

سخن جدید/ 8 دلو

مجلس نمایندگان روز چهارشنبه (8 دلو)‌در نشست علنی با اکثریت آرا بودجه پیشنهادی سال 1394 این کشور را پس از اصلاح وزارت مالیه تصویب کرد.

بودجه مالی سال 1394 افغانستان، 436میلیارد و 486 میلیون افغانی، معادل 8 میلیارد دالر اعلام شده ست.

حضرت عمر زاخیل وال، سرپرست سابق وزارت مالیه پیش از ارائه بودجه به مجلس گفته بود: بودجه مالی سال 94 با 7 درصد رشد شاهد تغییراتی در ردیف‎های عمرانی و جاری است.

به گفته وی، بودجه عمرانی سال 94 به میزان 22 درصد رشد و بودجه جاری 1.7 درصد کاهش نسبت به سال گذشته دارد.

به گفته ی زاخیل وال بودجه دفاعی و امنیتی افغانستان نیز نسبت به سال گذشته افزایش یافته است.

سرپرست سابق وزارت مالیه، خاطر نشان کرده بود: بخشی از بودجه سال مالی 94 از محل کمک های خارجی تامین خواهد شد که امیدواریم این کمک ها در زمان مقرر در اختیار دولت افغانستان قرار گیرد.

زاخیل وال در عین حال اذعان کرده بود که به دلیل در آمد کم دولت افغانستان و وابسته بودن بخشی از بودجه این کشور به کمک های خارجی، بودجه سال 94 با مشکلاتی مواجه شود.

اعضای مجلس نمایندگان افغانستان پیش از این بودجه سال 1394 را رد کرده بودند ، آنها یکی از عمده ترین دلایل رد بودجه را عدم توجه به توسعه کشور اعلام کردند.

هیأت اداری مجلس نمایندگان افغانستان پس از رد بودجه مالی سال 94 13،از وزارت مالیه خواستند این بودجه را اصلاح و بار دیگر به مجلس تقدیم کند.

بودجه مالی سال 1394 افغانستان پس از اصلاح بار دیگر به مجلس نمایندگان این کشور فرستاده شد که روز چهارشنبه (8 دلو) با اکثریت آرأ تصویب شد.

 

سخن جدید/7 دلو

معاون سیاسی جدید وزارت خارجه در دیدار با سفیر جمهوری اسلامی ایران در کابل جایگاه و اهمیت ایران را برای کشور ویژه دانست و گفت: جایگاه ایران در حلقه اول سیاست خارجی افغانستان قرار دارد.

حکمت خلیل کرزی که به تازگی در این مقام معرفی شده روز سه شنبه(7 دلو) در دیدار با محمدرضا بهرامی در کابل، روابط و مناسبات دوستانه و تاریخی میان دو کشور در عرصه های سیاسی، اقتصادی، امنیتی مهم و ارزنده خواند.

کرزی تاکید کرد که روابط و مشترکات دوجانبه همیشه از اهمیت بسیار بالا برخوردارست.

معاون سیاسی وزیر خارجه افغانستان با قدردانی از کمک‎های همه جانبه جمهوری اسلامی ایران طی 30 سال گذشته به کشور و مردم کشورش و با اشاره به تمدید ویزه اقامت 470 هزار تن از مهاجرین افغان، اهدای بورسیه‎های تحصیلی به دانشجویان افغانستان را یادآور شد.

وی خواهان اجرایی شدن برنامه‎ها و توافقاتی شد که در سفر محمد محقق معاون دوم ریاست اجرایی دولت وحدت ملی افغانستان به تهران با مقام های ایرانی مطرح شده بود.

محمد رضا بهرامی سفیر جمهوری اسلامی ایران در کابل نیز با اظهار خرسندی از ملاقات با معین سیاسی وزارت امور خارجه افغانستان، اظهار امیدواری کرد که در همکاری نزدیک و ارتباط بیشتر با مقام های وزارت امور خارجه و معینیت سیاسی این وزارت، در گسترش و تقویت روابط و مناسبات میان افغانستان و ایران، تلاش و فعالیت کند.

وی در رابطه به تعهد قبلی بورسیه‎های تحصیلی آن کشور، پیشنهاد کرد تا هیأتی از وزارت تحصیلات عالی افغانستان جهت طی مراحل و اجرای آن، به ایران سفر کند تا این بورسیه‎ها در زمان معین آن استفاده شود.

 

سخن جدید/ 7 دلو

دولت وحدت ملی پس از رد صلاحیت دو وزیر دوتابعیته، نجیب‌آقا فهیم و عبدالباری جهانی را به عنوان وزیران پیشنهادی وزارت عدلیه و اطلاعات و فرهنگ معرفی کرده است. وزیران پیشنهادی خارجه و داخله هم امروز برنامه‌های خود را در مجلس توضیح دادند.

هفته گذشته دو وزیر پیشنهادی‌ دولت وحدت ملی از سوی مجلس به دلیل داشتن تابعیت دوگانه، رد صلاحیت شدند.

سرور دانش معاون دوم رییس جمهوری، نجیب‌آقا فهیم را به عنوان وزیر پیشنهادی وزارت عدلیه و عبدالباری جهانی را به عنوان وزیر پیشنهادی اطلاعات و فرهنگ معرفی کرد.

پیش از این در پست‌های وزارت اطلاعات و فرهنگ و عدلیه، آی‌سلطان خیری و احمدسیر مهجور معرفی شده بود که به دلیل داشتن تابعیت دوگانه مجلس از بررسی صلاحیت آنها خودداری کرد.

نجیب‌آقا فهیم متولد ۱۳۴۳در ولایت شمالی کاپیسا، کارشناس ارشد حقوق روابط بین‌الملل، سالها به عنوان استاد در دانشگاه کابل تدریس کرده و سابقه کار به عنوان مشاور در وزارت داخله و مبارزه با مواد مخدر و همچنین دیپلمات در وزارت خارجه دارد.

غلام‌نبی فراهی وزیر امور پارلمانی عبدالباری جهانی اهل ولایت جنوبی قندهار را به عنوان شاعر، نویسنده و تاریخ‌دان معرفی کرد و افزود که او پیشینه کار در رادیو صدای امریکا دارد و از سرایندگان سرود ملی افغانستان است.

آقای دانش در سخنرانی خود گفت که رهبری دولت وحدت ملی به آیین‌نامه داخلی لایحه‌های مصوب مجلس احترام می‌گذارد که اشاره او به تصویب لایحه عدم بررسی صلاحیت وزیران دوتابعیته از سوی مجلس است.

مجلس براساس این لایحه و ماده هفتاد و دوم قانون اساسی، صلاحیت هفت وزیر پیشنهادی آقای غنی را رد کرد.

پیشتر رییس جمهوری خود هم بر احترام خود بر این لایحه تاکید کرده و گفته بود که بجای وزیران رد صلاحیت شده، افراد دیگری را معرفی خواهد کرد.

روز دوشنبه ۶دلو، مجلس اسناد لغو تابعیت دوم نورالحق علومی نامزد وزارت داخله و صلاح‌الدین ربانی نامزد وزارت خارجه تایید کرد. این امر راه را برای ورود مجدد آنها به روند بررسی صلاحیت اعضای کابینه پیشنهادی هموار کرد و هر دو به توضیح برنامه‌های خود پرداختند.

صلاح‌الدین ربانی در توضیح برنامه‌های خود در مجلس گفت که پنج حلقه سیاست خارجی اشرف غنی را به عنوان اصول سیاست خارجی در وزارت خارجه تدوین خواهد کرد.

این حلقه روابط خارجی افغانستان را براساس پنج حلقه همسایگان، کشورهای اسلامی، متحدان استراتژیک افغانستان، کشورهای آسیایی و سازمان‌های بین‌المللی تنظیم می‌کند.

این سیاست کشورهای پاکستان، چین و ایران را در رده اول سیاست خارجی دولت وحدت ملی افغانستان قرار می‌دهد و آقای ربانی هم به پیروی از آن بر همکاری‌های منطقه‌ای تاکید کرد.

این اصول اما امریکا، کشورهای اروپایی، کانادا و استرالیا را در رده سوم سیاست خارجی دولت افغانستان قرار می‌دهد – کشورهایی که افغانستان با آنها پیمان استراتژیک امضا کرده و در حال حاضر در افغانستان نیروی نظامی دارند.

اصلاحات لازم در چهارچوب اداری وزارت خارجه، از دیگر برنامه‌های آقای ربانی است. او بخشی از اصلاحات مورد نظرش چنین اعلام کرد: بازبینی دستگاه دیپلماسی، نهادینه نظام استخدام مطابق اصول، تدوین برنامه درازمدت آموزشی و تقویت مهارت دیپلماتیک و فراهم آوری زمینه‌های تحقیق و پژوهش برای بخش‌های آموزشی و تحقیقی وزارت خارجه.

آقای علومی از جنرالان ارشد دولت نجیب‌الله آخرین رییس جمهوری حزب دموکراتیک خلق افغانستان بود که در سال‌های اخیر هم از سیاستمداران فعال بوده است. او در دور قبلی مجلس عضویت داشت و سالها است که ریاست حزب متحد ملی را به عهده دارد که عمدتاً از اعضای پیشین حزب دموکراتیک خلق تشکیل شده است.

آقای علومی از اعضای ائتلاف ملی به رهبری عبدالله عبدالله بود که در انتخابات از تشکل‌های اصلی حامی آقای عبدالله در انتخابات ریاست جمهوری سال جاری شمرده می‌شد.

معرفی نورالحق علومی پشتون و دشمن سابق مجاهدین از سوی آقای عبدالله به عنوان نامزد وزارت داخله نارضایی هم‌حزبی‌های قدرتمندش در حزب جمعیت اسلامی را به دنبال داشت، تا حدی که اسماعیل خان به انتقاد صریح و علنی در این مورد پرداخت.

آقای علومی در سخنرانی خود در مجلس از وضعیت فعلی پولیس انتقاد کرد و گفت که حضور پلیس در خطوط مقدم جنگ، ناهماهنگی میان نهادهای مختلف و دشواری های اجتماعی از جمله رشد برنامه‌ریزی نشده جمعیت‌های شهری باعث کاهش موثریت کارکرد پلیس شده است.

او متعهد شد که در صورت کسب رای اعتماد مجلس، با همه به صورت یکسان برخورد کند و تبعیض میان شهروندان قایل نخواهد شد. تسریع توزیع شناسنامه‌های الکترونیک، مبارزه با فساد و پاسخگویی و شفافیت از دیگر تعهدات او است.

وزیران پیشنهادی جدید در روزهای آینده به توضیح برنامه‌های خود خواهند پرداخت و به این ترتیب، جلسه رایگیری مجلس برای تایید یا رد صلاحیتهای اعضای کابینه اشرف غنی احتمالاً هفته آینده برگزار خواهد شد.

 

سخن جدید/ 7 دلو

فرمانده نیروهای مرزی افغانستان که در یک سفر رسمی به همراه هیأتی 8 نفره به پاکستان آمده قرار است در زمینه تأمین امنیت مرز مشترک رایزنی کند.

محمد شفیق فضلی،فرمانده نیروهای مرزی افغانستان برای سفری 5 روزه در پاکستان به سر می‌برد.

فضلی در یک سفر رسمی به همراه هیأتی 8 نفره به اسلام‌آباد آمده و قرار است در زمینه تأمین امنیت مرزهای مشترک رایزنی کند.

طبق این گزارش سفر فضلی در راستای سفر مقامات نظامی پاکستان از جمله فرمانده ارشد ارتش درکویته و فرمانده ارشد ارتش در پیشاور به افغانستان انجام شده است.

بر اساس این گزارش بعد از حادثه پیشاور مقامات نظامی دو کشور بارها با یکدیگر ملاقات و درباره مسائل مهم امنیتی به تبادل نظر پرداختند.

کارشناسان بیان می‎کنند بعد از روی کار آمدن دولت جدید افغانستان دو کشور تمام تلاش خود را برای اعتماد‌سازی بیشتر و گسترش روابط به کار برده‌اند.

کارشناسان ملاقات‌های مکرر مقامات سیاسی و نظامی افغانستان و پاکستان با یکدیگر را مثبت ارزیابی می‌کنند و توافق آنها را برای برقراری امنیت در منطقه راه‌گشا می‌دانند.

گزارش‎ها نشان می‌دهد جلوگیری از قاچاق در مرزهای مشترک و مسدود کردن مسیر تروریست‌ها برای جلوگیری از جابه‌جایی آنها در دو طرف مرز مشترک مهم‌ترین اهداف ملاقات فرمانده نیروهای مرزی افغانستان با مقامات ارتش پاکستان است.

به گزارش ارتش پاکستان قرار است فضلی در زمینه کنترول بیش‎تر مرز مشترک با مقامات پاکستانی به توافق برسد.

 

سخن جدید/ 6 دلو

ارتش آلمان در حالی برای هر شهروند افغانی قربانی شده در ماموریت ناتو 5 هزار دالر پرداخت کرده که غرامت پرداختی برای یک خودرو 10 هزار دالر بوده است.

به نقل از اشپیگل، نحوه پرداخت غرامت به شهروندان افغانی، انتقادهایی را متوجه ارتش آلمان کرده است. آلمانی‎ها به خاطر زیان هایی که ماموریت نظامی آنها در افغانستان متوجه شهروندان این کشور کرده، غرامت پرداخت کرده اند.

بر این اساس ارتش آلمان حدود 1.1 میلیون دالر برای جبران خسارت به شهروندان افغانی داده که نیمی از آن مربوط به کشته شدن ده‎ها نفر در حمله به تانکرهای سوخت در سال 2009 است. این کشتار به خاطر اشتباه نظامیان آلمانی رخ داد و طی آن دو تانکر سوخت ربوده شده توسط طالبان مورد حمله جنگنده های F-15 ناتو قرار گرفت.

طبق این گزارش نحوه‎یاختصاص غرامت به شهروندان افغانی، انتقادهای زیادی را برانگیخته است به طوری که ارتش آلمان برای هر شهروند قربانی شده در این حملات به طور متوسط 5 هزار دلار اختصاص داده در حالی که غرامت پرداخت شده برای هر خودروی آسیب دیده 10 هزار دالر بوده است.

در همین حال «کریم پوپال» وکیل خانواده های شاکی با بیان این که در حال پیگیری پرونده 81 قربانی این حمله است تاکید کرد: جان افغان ها بی ارزش نیست. وی درخواست پرداخت غرامت 39 هزار یورویی برای هر قربانی کرده است.

 

سخن جدید/ 6 دلو

رییس دفتر نمایندگی وزارت امور خارجه شمال و شرق ایران، توسعه روابط خراسان رضوی با هرات و دیگر ولایات افغانستان را از اهم فعالیت های این نمایندگی عنوان کرد .

غلامحسین ارباب خالص در جریان دیداری در پایان ماموریت سرکنسول افغانستان در مشهد با اشاره به اهمیت روابط سیاسی و دیپلماتیک دو کشور، تامین منابع طرفین در بخش های مختلف از جمله فعالیت های اقتصادی، تجاری، فرهنگی، مرزی، ترانزیتی، حقوقی و کنسولی مهمترین وظایف دیپلماتیک دو کشور دانست.

به گزارش روابط عمومی نمایندگی وزارت امور خارجه در شمال وشرق ایران وی با بیان اینکه تعاملات سازنده موجود بین دو طرف ارزشمند است، افزود : تلاش‎ها بر توسعه روابط دو کشور است و در این میان خراسان رضوی با توجه به ظرفیت‎های بالا می‎تواند نقش مهمی داشته باشد.

سرکنسول افغانستان در مشهد هم در این نشست، با اشاره به تفاهم‎های فیمابین در بخش های قتصادی، فرهنگی، آموزشی، مبادله هیات‎های تجاری، ترانزیتی و نیز رسیدگی به امور مهاجرین، بخش عمده ای از وظایف خود را در چارچوب تعمیق و تحکیم روابط دو دولت در سال های ماموریت خود در مشهد عنوان کرد.

محمد امین صدیقی ابراز امیدواری کرد: توفیق ها و دستاوردهای حاصل به نتیجه رسیده و با پیگیری‎های مسوولان بعدی بیش از پیش روابط دو جانبه تعمیق و گسترش یابد.

دو طرف در پایان ابراز امیدواری کردند: در سایه‎یرهبری‎های سیاسی مقامات عالی دو کشور ، بیش از قبل شاهد توسعه مناسبات دو جانبه و منطقه ای طرفین در تمامی ابعاد باشند.

شانزدهمین همایش کتاب سال حوزه در جمهوری اسلامی ایران با معرفی برگزیدگان این دوره به کار خود پایان داد. شورای علمی همایش کتاب سال حوزه 7 اثر را برگزیده، 12 اثر را شایسته‎ی تقدیر و 17 اثر دیگر را تحسین شده معرفی کرد.
درمیان هفت اثربرگزیده‎ی امسال، کتاب «معجم الاحادیث المعتبره» اثر آیت‎الله العظمی محمد آصف محسنی ازکشورافغانستان درصدرفهرست قراردارد، «عقل و دین» نوشته حجت الاسلام والمسلمین علی ربانی گلپایگانی، «موسوعه الشهید الثانی» کاری از مرکز احیای آثار اسلامی، «نظریه سازی دینی در علوم اجتماعی» اثرحجت الاسلام حسین بستان، «هنگام نیایش چه می‎کنیم» به قلم مسعود رهبری و همکاران، پایان نامه «حرکت حبی و نقش آن در ظهور تعینات» نوشته حجت الاسلام عبداللطیف عالمی و پایان نامه «نحوه وجود نفس و کیفیت حدوث و قدم آن از دیدگاه ابن عربی و ملاصدرا» اثر حجت الاسلام محمد میردررده‎های دوم تاهفتم آثار برگزیده شانزدهمین همایش کتاب سال حوزه معرفی شدند.
هم‎چنین آثار «تفسیر تنزیلی» حجت الاسلام والمسلمین بهجت پور، «غایة المرام» حجت‎الاسلام والمسلمین سید باقر خسروشاهی، «تاریخ قیام و مقتل جامع سیدالشهدا» تدوین گروه تاریخ موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)، «زبان قرآن با نگاهی به چالش های کلامی تفسیر» حجت الاسلام والمسلمین ابوالفضل ساجدی، «ارزیابی قضاوت‌های امیرالمومنین(ع)» حجت الاسلام والمسلمین مصطفی صادقی، «زن در اسلام» فریبا علاسوند، «عناصر فلسفه اخلاق» حجت الاسلام والمسلمین علیرضا آل بویه و محمود فتحعلی، «فقه و امنیت» محمداسماعیل نباتیان، «الگوی اسلامی شادکامی» حجت الاسلام والمسلمین عباس پسندیده، «فیلون اسکندرانی موسس فلسفه دینی» رضا گندمی نصرآبادی، «نسبت حق حیات با ارزش های مورد حمایت حقوق کیفری ایران و اسلام» اسماعیل آقابابائی،«نقد و بررسی نظریه انسجام گروی در حوزه موجه سازی معرفت بشری با تاکید بر آرای کیث لرر» حجت الاسلام والمسلمین مهدی عبداللهی شایسته تقدیر شدند.
حجت الاسلام مهدی حقی در شانزدهمین همایش کتاب سال حوزه که پیش از ظهر پنجشنبه هفته‎ی قبل در مجتمع آموزش عالی امام خمینی(ره) قم برگزار شد، عملکرد جزیره‎ای و سلیقه‎ای نویسندگان، ناشران و مراکز پژوهشی را سبب کاهش تولید علم در ایران دانست و عدم برنامه ریزی و همفکری مشترک راهبردی در راستای حل مشکلات و نیازهای حال و آینده علمی دینی جامعه را از تهدیدهای قابل توجه در فعالیت های علمی مکتوب حوزه های علمیه برشمرد.
به گزارش رسا، حجت الاسلام حقی با اشاره به این که در این همایش همچنین از 37 اثر در سه بخش آثار برگزیده، شایسته تقدیر و شایسته تحسین با اهدای لوح تقدیر تجلیل می‎شود، گفت: امسال بر خلاف سال‌های قبل یک اثر برتر متعلق به بانوان و یک اثر برتر نیز از پژوهشگر خارجی(آیت الله محسنی) تقدیر می‎شود.
وی ادامه داد: 855 اثر در گروه‎های علمی 16 گانه به دبیرخانه همایش ارسال شده بود که از این تعداد 75 اثر متعلق به پایان نامه‎های سطح چهار معادل دکتری است.
بنابراین گزارش، همزمان با برگزاری همایش کتاب سال حوزه از شخصیت علمی آیت‌الله مکارم‌شیرازی به پاس 70 سال تلاش علمی و از حجت الاسلام والمسلمین سید محمد رضا حسینی جلالی حائری به دلیل احیای تراث شیعه تقدیر شد.
همچنین در این مراسم که روز پنج شنبه، دوم ماه دلو در مدرسه عالی امام خمینی(ره) برگزار شد، از حجت‌الاسلام والمسلمین حسینی ‌جلالی حائری از علمای قم به دلیل بیش از 50 سال فعالیت در قرآنی و گسترش مباحث دینی تجلیل به عمل آمد.
در این مراسم از «آیت الله العظمی محمدآصف محسنی به دلیل نوشتن کتاب معجم الاحادیث المعتبره»،و شش تن ازنویسندگان دیگرتجلیل شد.